ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ "ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΤΤΙΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ...

Δεν πρόκειται για  κάποιο χιονοδρομικό κέντρο...
είναι ένα από τα 2 μεταλλεία χρυσού της Κίττιλα στη Φινλανδία

Η διαρροή γύψου στο μεταλλείο νικελίου και ουρανίου της Talvivaara της Φινλανδίας, έδωσε το δικαίωμα σε Φινλανδικές και εξωφινλανδικές ΜΚΟ περιβαλλοντικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων να ξεσπαθώσουν. 

Αυτή τη φορά είχαν όλο το δίκιο με το μέρος τους, καθώς εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε, ότι οι δραστηριότητες της εταιρείας δεν συμβάδιζαν με τις περιβαλλοντικές μελέτες που είχε καταθέσει προς έγκριση.

 Παράλληλα η εταιρεία και το κράτος τρέχουν τώρα για να συστήσουν έναν ανεξάρτητο μηχανισμό ελέγχου και τήρησης των περιβαλλοντικών όρων. (Δείτε εδώ) 

Σίγουρα αυτές οι εξελίξεις από τη μια πλευρά προκαλούν δυσμενή εντύπωση για ένα κράτος που έχει δώσει αξιόπιστα δείγματα γραφής, ως προς τη σωστή και αταλάντευτη λειτουργία των υπηρεσιών του, ειδικότερα σ' ότι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος.

 Από την άλλη όμως, στερείτε κάθε σοβαρότητας η πάγια ισοπεδωτική αντίληψη που εκπορεύεται κυρίως από το εγχώριο αντιμεταλλευτικό λόμπι, το οποίο και πάλι δε έχασε την ευκαιρία να λαϊκίσει  φθηνά στην διαρκή προσπάθεια του να μειώσει εώς ότου εξαφανίσει τη δική μας μεταλλευτική δραστηριότητα. 

Η κριτική στάση πρέπει να συμβαδίζει με τη διάθεση για προσφορά. Η στείρα άρνηση  και η «προφητική» κήρυξη του κακού και της καταστροφής δεν προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό. Οι επαγγελματίες «οικολόγοι» της περιοχής θα παρείχαν ουσιαστική προσφορά, αν η εταιρεία που τρέχει το επενδυτικό έργο της περιοχής μας, ξέφευγε από τα πλαίσια της εγκριθείσας ΜΠΕ και  πχ. αντί για χώρους απόθεσης ξηρών αποβλήτων στις Σκουριές (όπως προβλέπει η ΜΠΕ), κατασκεύαζε χώρους  υγρών αποθέσεων.

Φώτο από τις εργασίες αποκατάστασης των φραγμάτων
στο μεταλλείο Talvivaara

 Σ’ αυτή την περίπτωση θα είχε κάθε δίκιο και δικαίωμα για να παρέμβει ένας καλόπιστος και αξιόπιστος παρατηρητής μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, από κοινού, με τις αντίστοιχες κρατικές και ανεξάρτητες ελεγκτικές δομές και υπηρεσίες.

Αυτό που λέμε δεν αποτελεί κάτι το πρωτοφανέρωτο. Έτσι λειτουργούν όλες οι ανεπτυγμένες κοινωνίες και όλα τα σοβαρά κράτη και ανάμεσα σ’ αυτούς και οι αξιόπιστες ΜΚΟ. Στη δική μας περίπτωση έχουμε ένα ατέρμονο παραλογισμό, που δεν πείθει σε καμία περίπτωση για τα αγνά του οικολογικά ελατήρια.

Προσπαθούν κάποιοι  να διακόψουν, να εμποδίσουν, να τερματίσουν μια μεταλλευτική δραστηριότητα, προσαρμόζοντας  και επικαιροποιώντας ότι κακό, στραβό και ανάποδο έχει συμβεί από  χθες μέχρι και 100 χρόνια πίσω. Αυτή η λογική δεν εξελίσσει τίποτα και κανένα. Το μόνο που εξελίσσει είναι την «επιστήμη» του φόβου και του τρόμου.

Σ’ αυτό το χοντρό επικοινωνιακό παιχνίδι της υποταγής όλων των συνειδήσεων στο φόβο και στη μοιρολατρία, οι αντιμεταλλευτικές ομάδες χειραγώγησης «δεν αφήνουν να πέσει τίποτα κάτω»... και καίνε στο ίδιο μαγκάλι «τα ξερά και τα χλωρά ξύλα»...

 Για παράδειγμα συνδέθηκε πάλι η περίφημη  φράση - πιπίλα «αυτού του είδους η ανάπτυξη μας περιμένει στη γωνία» με την  έμμεση βεβαιότητα για επώδυνες συνέπειες στον τουρισμό της Φινλανδίας, ιδίως τώρα που πλησιάζουμε στην περίοδο τον Χριστουγέννων, με την άστοχη τοποθέτηση  «συνεχίστε να λέτε τα παραμύθια για την Κίττιλα και τον Άη Βασίλη»...

Μια φράση βγαλμένη από τα απόνερα του γνωστού επιχειρήματος ότι η μεταλλεία δε συμβαδίζει με τον τουρισμό. Παραλλαγή διατύπωσης αυτής της φράσης το ξεθωριασμένο ρητορικό ερώτημα: «Θα πηγαίνατε για διακοπές σ’ ένα μέρος που έχει μεταλλεία;»

To χιονοδρομικό κέντρο Vuokatti

Από περιέργεια μπήκαμε σ’ ένα site ταξιδιωτικών κρατήσεων για να δούμε τι εικόνα επικρατεί αυτή τη στιγμή σε τουριστικά θέρετρα της Φιλανδίας, 43 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα... Τόσο στην Ανατολική Φινλανδία, που έγινε το ατύχημα στις εγκαταστάσεις της Τalvivaara, όσο και στην  κακολογημένη περιοχή της Kittila, όπου βρίσκεται το μεταλλείο χρυσού.

Και στις δύο περιπτώσεις, η εικόνα των κρατήσεων σε τουριστικά καταλύματα της Βόρειας και της Ανατολικής Φινλανδίας δείχνει ότι και τα φετινά Χριστούγεννα η συγκεκριμένη χώρα θα αποτελέσει πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες, παρά τη σοβούσα παγκόσμια οικονομική κρίση.

Το μεταλλείο της Τalvivaara βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τις πόλεις Sotkamo (22 χλμ.) και  Kajaani (28 χλμ.), ενώ στην περιοχή δεσπόζει το χιονοδρομικό κέντρο Vuokatti. 

Αν μπείτε λοιπόν, μέσω των συνδέσμων παραπομπής, σ’ αυτές τις σελίδες  που μπήκαμε και εμείς θα διαπιστώσετε, ότι για την περίοδο των Χριστουγέννων είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός των ξενοδοχείων ή των καταλυμάτων που διαθέτουν κενά δωμάτια για στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Μια εβδομάδα μετά το ατύχημα και 43 μέρες πριν τα Χριστούγεννα... (Δείτε εδώ και εδώ)

Το μεταλλείο χρυσού της Κίττιλα

Η εικόνα αυτή γίνεται πιο «ασφυκτική», όσο πάμε προς τη βόρεια, τη Λαπωνική Φιλανδία, εκεί όπου βρίσκονται τα δυο μεταλλεία χρυσού της Κίττιλα σε πολύ κοντινή απόσταση από το χιονοδρομικό κέντρο Levi. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, ότι εκεί χρησιμοποιείται κυάνιο εν αντιθέσει με το σχεδιασμό της μεταλλουργίας στη ΒΑ Χαλκιδικη. Αξιοπρόσεκτο είναι όμως το γεγονός, ότι ούτε η πολιτεία, ούτε η τοπική κοινωνία, έχουν χτυπήσει κόκκινο από την κυανοφοβία των ΜΚΟ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το εμβληματικό τουριστικό θέρετρο της Κίττιλα το Snow Village, το οποίο είναι φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από πάγο και ανοίγει στις 10 Δεκεμβρίου έχει σταματήσει εδώ και 3 μέρες τις πωλήσεις δωματίων, τουλάχιστον μέσω διαδικτύου....

 Παράλληλα πάρα πολλά ξενοδοχεία και άλλου τύπου καταλύματα δείχνουν, ότι είναι θέμα χρόνου και αυτά να γεμίσουν. Όλα αυτά τα καταλύματα στα οποία αναφερόμαστε, όπως θα δείτε δεν απέχουν πάνω από 40 χιλιόμετρα από τα μεταλλεία και οι τιμές ποικίλλουν ανάλογα με την τσέπη και τις επιθυμίες του καθενός. Το εντυπωσιακό είναι πως έχουν εξαντληθεί όπως θα δείτε σουίτες των 1450 ευρώ τη βραδιά... (Δείτε εδώ)

Φώτο από το igloo εστιατόριο του Snow village

 Όλοι αυτοί οι χιλιάδες επισκέπτες, που διαθέτουν το βαλάντιο για να κάνουν μια τέτοια εξόρμηση είναι αφελείς που πάνε εκεί για χριστουγεννιάτικες διακοπές;  Μήπως είναι ανενημέρωτοι ή μήπως είναι μη ευαισθητοποιημένοι για το περιβάλλον; Δεν το νομίζουμε. Πολύ απλά ξέρουν ότι πάνε σε μια χώρα, της οποίας το δίπολο κράτος - κοινωνία ξέρει να διαχειρίζεται με μετριοπάθεια, ψυχραιμία και χωρίς ακρότητες, ότι και να συμβεί. 

Κάποιοι αποδίδουν αυτή τη ροπή στην ψυχρή λογική που διακρίνει τους Σκανδιναβούς στις πολικές θερμοκρασίες, που έχουν μάθει να ζουν. 

Μια γενική άποψη του εστιατορίου στο Snow village

Κατά τη γνώμη μας δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Στις πολιτείες αυτές η δημοκρατία δεν είναι ΜΟΝΟ ένας εννοιολογικός όρος. Είναι στάση ζωής. Είναι πράξη ζωής. Αυτό ξεκινάει από το υψηλό επίπεδο παιδείας, που έχουν καταφέρει να εγκαταστήσουν και να διατηρήσουν.

Τι μας δείχνουν και τι μας λένε όλα αυτά; 

Μας λένε πολύ απλά ότι όταν υπάρχει σοβαρότητα, ψυχραιμία, γνώση, ενότητα και σύμπνοια τίποτα μα τίποτα για μια πολιτεία - κοινωνία δεν αποτελεί όνειρο θερινής ή αρκτικής νυχτός...  

Δε γίνεται όλα τα παραμύθια να έχουν τους δράκους της "οικολογίας"...