ΜΙΑ "ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑ" ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

Η υπουργός ανάπτυξης και εργασίας του Καναδά
σε φωτογραφικό στιγμιότυπομε τον νέο πρωθυπουργό της χώρας Τζάστιν Τριντό

Μια γυναίκα γεωλόγος με 30ετή εμπειρία στον τομέα των μεταλλευτικών εξορύξεων και πρώην πρόεδρος συλλόγου γυναικών εργαζομένων σε μεταλλεία είναι η νέα υπουργός ανάπτυξης και εργασίας της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης των φιλελευθέρων στον Καναδά.

Ο λόγος για την Μαίρη Ανν Μίχιουτσακ που επιλέγει από τον νέο πρωθυπουργό του Καναδά Τζάστιν Τριντό να διαχειριστεί ένα υπουργείο με τεράστιο ειδικό βάρος για κάθε κυβερνητικό πρόγραμμα που προορίζεται να δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης και προόδου για τους πολίτες κάθε φυσιολογικής χώρας.

Η 50χρονη Μαίρη Ανν Μίχιουτσακ κατάγεται και εκλέγεται στην εκλογική περιφέρεια της Μονιτόμπα από το 1995 και έχει βραβευτεί για τo μεταλλευτικό έργο της από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό "Women in Mining Canada".

Η περιφέρεια Μονιτόμπα είναι μια περιοχή, όπου δραστηριοποιείται και μια παλιά "antigold" γνώριμη μας. 

Η Ελλήνοκαναδή Νίκη Άστον, η οποία μας συστήθηκε το καλοκαίρι του 2013 ως αλληλέγγυα των ντόπιων πολέμιων της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική συμμετέχοντας σε πορείες και "ενημερωτικές" διαλέξεις.

Έναν "κόντρα ρόλο" τελείως σε σχέση με την πολιτική δράση της στον Καναδά, όπου πρωταγωνίστησε ακόμη και σε διαφημιστική καμπάνια υπέρ της διατήρησης βιομηχανίας καθετοποιημένης παραγωγής νικελίου στην πόλη Τόμπσον του Καναδά.

Σ΄ότι αφορά, τη νέα υπουργό ανάπτυξης και εργασίας στον Καναδά όσο και αν ψάξαμε στο διαδίκτυο δεν εντοπίσαμε "μάχιμες" φωτογραφίες της. 

Για παράδειγμα δεν την είδαμε να πρωταγωνιστεί σε αντιοικολογικές πορείες ή να έχει φωτογραφηθεί σε κάποιο επεισοδιακό φόντο φέροντας μαντήλια και "μάσκες" προστασίας από δακρυγόνα στο πρόσωπο της, όπως κάνουν αρκετοί πολιτευτές στην Ελλάδα για να καταφέρουν να αποκτήσουν λαϊκό έρεισμα και ψήφους.

Τελικά, ίσως να υπάρχει και ένας διαφορετικός πολιτικός ακτιβισμός σε σχέση μ' αυτόν που κάποιοι και κάποιες επιχειρούν να εμφανίσουν ως κάτι το φυσιολογικό στην Ελλάδα.