Ξημερώνει πρωτομηνιά. Ξημερώνει μια πολύ στενάχωρη μέρα. Είναι η μέρα του σκληρού και επώδυνου αποχαιρετισμού προς έναν μεταλλωρύχο, έναν καθημερινό αγωνιστή της ζωής, που έχασε τη ζωή του σε μια στιγμή που επιχειρούσε να μετουσιώσει τον τίμιο ιδρώτα του σε άρτο επιούσιο για την οικογένεια του.
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον αποχαιρετήσουμε με λόγια ψυχής σαν κι αυτά που έγραψε για εκείνον μια σύζυγος συναδέλφου μεταλλωρύχου στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και αναδημοσιεύτηκαν από τους Εργολήπτες Χαλκιδικής.
Μας εκφράζουν απόλυτα... Καλό παράδεισο στον συναγωνιστή μας και ζωή για θύμηση και μνήμη στους οικείους του!
Ένας συνάνθρωπος μας έφυγε σήμερα τόσο ξαφνικά!
Μπορεί να μην τον ήξερα προσωπικά αλλά ήταν συνάδελφος του
άντρα μο , οπότε ήταν δικός μας άνθρωπος. Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί.......
Σημασία έχει ότι δύο οικογένειες, του σπιτιού και της εργασίας, έχασαν ένα
μέλος τους.
Μια γυναίκα σήμερα το πρωί αποχαιρέτησε τον άντρα της για
τελευταία φορά....... Του ετοίμασε φαγητό, αλλά η θέση του στο τραπέζι θα είναι
κενή..... Τον περίμενε το μεσημέρι, μετά τη λήξη της βάρδιας να γυρίσει στο
σπίτι.... Δυστυχώς δε θα γυρίσει ποτέ.....
Τα παιδιά δε θα ξαναδούν τον αγαπημένο τους πατέρα.....
Πήγε να βγάλει το μεροκάματο.....εκεί στα κατάβαθα της γης......αλλά
η μοίρα είχε πάρει τις αποφάσεις της......
Αυτή είναι η δουλειά των συζύγων μας , φίλες και
φίλοι.......αυτή......που μερικοί μιλούν τόσο απαξιωτικά!
Κάθε μέρα που περνά προσευχόμαστε στο Θεό και στην Αγία
Βαρβάρα να μας τους γυρίζει στα σπίτια τους, γερούς! Σήμερα μια προσευχή δεν
εισακούστηκε......μπορεί ο Θεός να έχει άλλα σχέδια......
Δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια και στους οικείους του
52χρονου κοντοχωριανού μας!
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου