ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (τα ΣΥΡΙΖΟεξορυκτικά)

Επιμέλεια Ανθολογίας: Σκεπτόμενος Πολίτης

1. «…Κανένας φυσικά δεν ενδιαφέρεται για τις κοινωνίες των ορεινών χωριών της Νάξου, που χάνουν εισόδημα, ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και καταδικάζονται σε μαρασμό. Υποστηρίζουμε τους σμυριδεργάτες στον δίκαιο αγώνα τους και θα βρισκόμαστε πάντα πλάι τους σε ό,τι μας ζητηθεί.

Καλούμε όλα τα σωματεία, τους συλλόγους, όλους τους Ναξιώτες, εργαζόμενους και επαγγελματίες, να σταθούν αλληλέγγυοι στους σμυριδεργάτες, γιατί το κλείσιμο των ορυχείων θα έχει οδυνηρές επιπτώσεις στη κοινωνία και την οικονομία του νησιού…».

(Ανακοίνωση 10/12//2012, Μανώλης Γλέζος-Ν. Συρμαλένιος- Α. Αλεξόπουλος–Γιάννης Πρωτονοτάριος-Π. Χρυσαφίδης)

------------------------------------------------------------------------

2. Όλοι/ες στο συλλαλητήριο που οργανώνουν οι επιτροπές κατοίκων Χαλκιδικής, Κυριακή 24/02 στην Μεγάλη Παναγιά

«…Ατμοσφαιρική, θαλάσσια και γενικότερα ευρεία οικολογική ρύπανση θα πλήξουν και γύρω περιοχές σ’ ένα τόπο που οι κύριες ασχολίες των κατοίκων στρέφονται γύρω από την γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και τον τουρισμό. Οι θέσεις εργασίας δηλαδή που υπόσχεται για το μέλλον η εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που θα εξορύξει το μετάλλευμα, θα χαθούν κατά χιλιάδες από τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής.

Η περίπτωση της Χαλκιδικής είναι εξόφθαλμη εύνοια συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων με μηδενικό όφελος για το ελληνικό Δημόσιο…»

(Ανακοίνωση του Τμήματος Οικολογίας και Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ : « Ένα οικολογικό και οικονομικό έγκλημα στις Σκουριές Χαλκιδικής», Φεβρ. 2013)

-------------------------------------------------------------------------

3. «Υπάρχει το μοντέλο ανάπτυξης και επενδύσεων της Νιγηρίας όπου οι πολυεθνικές του πετρελαίου λεηλατούν τα πάντα και το μοντέλο της Νορβηγίας, όπου τη μερίδα του λέοντος απ' την αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου, παίρνει ένα δημόσιο fund, που επενδύει το μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας στο ασφαλιστικό σύστημα. Ένα τέτοιο μοντέλο έπρεπε να υπηρετούμε όλοι» απάντησε ο Αλέξης Τσίπρας.

(Πηγή: Express.gr 07/12/2012)

-------------------------------------------------------------------------------------

4.  «…Βεβαίως, τα Κόμματα που μας έχουν κυβερνήσει δεκαετίες τώρα υιοθετούν μία τέτοια αντίληψη «κατόπιν εορτής» και αφού τα ίδια ανέχτηκαν ή προώθησαν την παραγωγική υποβάθμιση της χώρας. Έχουν βαρύτατες ευθύνες για την αποβιομηχάνιση της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επανειλημμένα επισημάνει αυτή την παραγωγική υποβάθμιση, ιδιαίτερα της βιομηχανίας και γεωργίας και έχει θέσει επί τάπητος την ανάγκη νέου παραγωγικού αναπτυξιακού μοντέλου, μοντέλου δηλαδή που δεν θα στηρίζεται τόσο ετεροβαρώς στις υπηρεσίες και θα εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες..H Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα της Ευρωζώνης όσον αφορά τη βιομηχανία της…

Η αξιοποίηση ειδικότερα του Ορυκτού Πλούτου αποτελεί μέρος της παραγωγικής διαδικασίας και επιπλέον συμβάλλει σημαντικά και στην ανάπτυξη της βιομηχανίας μας. Η μεταποίηση και γενικότερα η βιομηχανία δίνουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, και επομένως ανεβάζουν με γρηγορότερους ρυθμούς τον πλούτο της χώρας…

Ο ορυκτός πλούτος όμως έχει μεγάλη σημασία επίσης γιατί βρίσκεται σε όλη την επικράτεια και όχι συγκεντρωμένος στα αστικά κέντρα. Αλλού βρίσκονται οι λιγνίτες, αλλού το νικέλιο, οι βωξίτες, τα μάρμαρα, ο χρωμίτης, το πετρέλαιο, τα βιομηχανικά ορυκτά κλπ. Μπορεί λοιπόν να βοηθήσει συνολικά στην Περιφερειακή Ανάπτυξη…

Αν εφεξής, υπάρξει υπευθυνότητα, τόσο από τους ιδιώτες επιχειρηματίες όσο και από το κράτος, αν το κράτος ασκήσει μεγαλύτερο έλεγχο, αν αξιοποιηθούν φορείς όπως το ΙΓΜΕ στην προώθηση περιβαλλοντικών μέτρων, αν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, ο κλάδος θα αναπτυχθεί ανεμπόδιστα, με ωφέλεια τόσο στην απασχόληση όσο και στην οικονομική ανάπτυξη αφού θα έχει μεγαλύτερη αποδοχή από μέρους των τοπικών κοινωνιών.

Η μεταλλευτική βιομηχανία όπως ανέφερε στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ» πριν 3 χρόνια ο πρώην Γενικός Διευθυντής στο ΙΓΜΕ και ΕΛΣΙ ο κ. Γιώργος Κατσαμάγκος χαρακτηρίζεται από συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως:

• Είναι ελάχιστα ενεργοβόρος.

• Συμβάλλει σημαντικά στην απασχόληση είτε άμεσα (στα μεταλλεία όπου η απασχόληση κινείται για δεκαετίες γύρω στις 20.000) είτε έμμεσα στην μεταποίηση και τις κατασκευές (απασχόληση γύρω στις 700000).

• Συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στην εξαγωγική δραστηριότητα.

• Τα μεταλλεία στη πλειοψηφία τους βρίσκονται σε ορεινές και μεσογειακές περιοχές.

• Τα μεταλλεία δεν «μεταναστεύουν» (από τη φύση τους) σε αναζήτηση φτηνού εργατικού δυναμικού.

Συνεπώς. Ο ορυκτός πλούτος αν αξιοποιηθεί ορθά μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη όπως την αντιλαμβάνεται η Αριστερά, δηλαδή συνδυασμένη με την κοινωνική πρόοδο, την αποτελεσματική περιβαλλοντική διαχείριση, την αποκέντρωση και τη συνεισφορά στην αύξηση της απασχόλησης. Υπάρχει ακόμη αρκετός ορυκτός πλούτος που δεν πρέπει να μείνει αναξιοποίητος. Επίσης, υπάρχει δυνατότητα αξιοποίησης πρώην μεταλλευτικών εγκαταστάσεων (Λαύριο, Λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου, περιοχή τεχνητών Λιμνών Κακάβου κλπ.) που μπορούν να αποτελέσουν πόλους έλξης και αξιόλογης επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα αναψυχής και θεματικού τουρισμού…

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που στήριξαν σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη και τον πολιτισμό τους στα μεταλλεύματα και ορυκτά. Είναι γνωστό, επίσης, ότι όχι μόνο για την Βιομηχανία και τις κατασκευές αλλά και για το κάθε σπίτι είναι αναγκαίες οι ορυκτές ύλες. Το θέμα είναι πως αυτή η δραστηριότητα θα γίνεται με την ελάχιστη επιβάρυνση στο περιβάλλον.

Επίσης, επισημαίνουμε πως δεν συμφωνούμε με την αντίληψη που υπάρχει σε διάφορες τοπικές κοινωνίες για «Ελλάδα μόνο τουριστική». Είναι επικίνδυνη αντίληψη που οδήγησε σε άναρχη δόμηση, ρύπανση των ακτών και υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν τόσο στη μεταλλεία όσο και στις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες υπήρχε υποβάθμιση του παράγοντα «περιβάλλον». Όμως έχουμε παραδείγματα στη δυτική Ευρώπη και τις Σκανδιναβικές χώρες που είχαν ή έχουν ισχυρή μεταλλευτική βιομηχανία, και δεν υπήρξαν περιβαλλοντικά προβλήματα λόγω της εκμετάλλευσης του υπεδάφους. Ούτε τα λατομεία της Καράρα αλλά ούτε και τα χαλκωρυχεία της Σεβίλλης μείωσαν τον τουρισμό σε Ιταλία και Ισπανία.

Επομένως, κλείνοντας, θέλουμε να εξάρουμε την πρωτοβουλία του ΤΕΕ και να καλέσουμε σε μια γενικότερη προσπάθεια, να υπάρξει χρυσή τομή ανάμεσα στην παραγωγική δραστηριότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον που θα είναι τελικά επʼ ωφελεία των τοπικών κοινωνιών»

(Τοποθέτηση Ν.Γεωργακάκη, υπεύθυνου τμ. Οικονομικής Πολιτικής ΣΥΝ, εκπροσώπου ΣΥΡΙΖΑ, 13/01/2010, Ημερίδα του ΤΕΕ "Ορυκτός Πλούτος και Τοπικές Κοινωνίες", εδώ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

5. «…Εμείς υποστηρίζουμε μια ανάπτυξη που βασίζεται στις αρχές της αειφορίας, που προστατεύει και συνυπάρχει με το κοινωνικό, πολιτισμικό και φυσικό περιβάλλον, που σέβεται τα εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα, που στηρίζεται ταυτόχρονα στην οικονομική ευημερία, την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική συνοχή. Όπως προέκυψε από επιστημονικές μελέτες που παρουσιάστηκαν σε πρόσφατη διημερίδα, μια βιώσιμη ανάπτυξη για την Χαλκιδική, βασισμένη στον πρωτογενή τομέα και στις ήπιες μορφές τουρισμού, είναι και εφικτή και οικονομικά επωφελής…Η ανάπτυξη θα πρέπει να βασίζεται στους τοπικούς πόρους, τη διαφοροποίηση και το ανθρώπινο δυναμικό. Γι’ αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί από την ίδια την κοινωνία»

(Κατερίνα Ιγγλέση, συνέντευξη Τύπου, 3/4/2013).

----------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  «…Και εδώ έρχεται η Λάρκο. Η Λάρκο είναι μια εμβληματική βιομηχανία… Είναι μια ιστορική βιομηχανία. Έχει συνδέσει την παρουσία της με τις όποιες δυνατότητες και πρωτοβουλίες-παρεμβάσεις παραγωγικής και βιομηχανικής ανασυγκρότησης. Κυρίως γιατί είναι μια μεταλλευτική βιομηχανία που παράγει αξιοποιώντας δική της πρώτη ύλη…

Η λύση είναι να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Να παράξουμε υπεραξία. Να έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης…Το μεγάλο κλειδί για την παραγωγική ανασυγκρότηση, είναι η δυνατότητα χρηματοδότησης της ανάπτυξης…Η λύση δεν είναι να μειώνουμε τις συντάξεις και να απολύουμε τον κόσμο. Η λύση είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε ένα άδικο χρέος και να οργανώσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση για να παράξουμε πλούτο και να τον κατανείμουμε δίκαια.

Και σήμερα βρίσκομαι εδώ στη Λάρκο για να δώσω αυτό το συμβολικό μήνυμα, ότι μαζί με τους ανθρώπους της εργασίας και του μόχθου, εμείς θα ανασυγκροτήσουμε αυτή τη χώρα και θα αποτρέψουμε την καταστροφή. Η Λάρκο δεν θα ξεπουληθεί. Είκοσι χιλιάδες δεν θα μείνουνε στο δρόμο. Η Λάρκο είναι μία από τις σημαντικότερες μεταλλευτικές επιχειρήσεις όχι στην Ελλάδα μόνο και τα Βαλκάνια, αλλά και στην Ευρώπη.  Αυτή τη στιγμή έχει το 3% των εθνικών εξαγωγών.

Θέλουν να ξεπουλήσουν τη Λάρκο και μαζί τα μεταλλεία του νικελίου που είναι εθνικός μας πλούτος, που υπολογίζεται σε μία αξία περίπου 20 δισ. ευρώ. Θέλουν να ξεπουλήσουν τη δυνατότητα δηλαδή να μπορέσουμε να κρατηθούμε στα πόδια μας ως χώρα και να μην γίνουμε αποικία χρέους.

Εμείς έχουμε υπ’όψιν μας ότι η Λάρκο δεν είναι μονάχα οι 1.500 εργαζόμενοι για τους οποίου θα αγωνιστούμε. Είναι οι 20.000 οικογένειες στην ευρύτερη περιοχή, στους έξι νομούς, που ζούνε από τη δραστηριότητα της Λάρκο. Είναι η τοπική οικονομία που στηρίζεται σε αυτή τη δραστηριότητα…»

(Τσίπρας Αλέξανδρος, ομιλία 15/11/2012, ΛΑΡΚΟ)

---------------------------------------------------------------------------------------

7.  «Για μας δεν σημαίνει πως αρκεί κάποιο κέρδος για το δημόσιο για να δεχτούμε την επένδυση και αυτό γιατί, αυτή η λεηλασία της φύσης, των φυσικών πόρων και των ανθρώπων δεν συνιστά ανάπτυξη… Δεν έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ για τη χώρα τέτοιου είδους σχέδια, όπως αυτά της σημερινής κυβέρνησης που επιθυμεί να παραδώσει σε ιδιώτες ό,τι πολύτιμο δημόσιο αγαθό υπάρχει, γη, παραλίες, βουνά, νερά, ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιωτικά συμφέροντα με την περιουσία της ελληνικής κοινωνίας, με δικαιολογία την έξοδο από την κρίση και το χρέος…Υπάρχουν κι άλλες δυνατότητες για την κοινωνία μας και τους εργαζόμενους, να ζήσουν με αξιοπρέπεια και υγεία σε ένα μέλλον πιο βέβαιο και πιο φωτεινό για όλους και όλες…»

(Ηρώ Διώτη, συνέντευξη τύπου, 3/4/2013)

-------------------------------------------------------------------------------------------

8.  «…Χρειάζεται επίσης νέα παραγωγική εξειδίκευση, μια στρατηγική δηλαδή μέσα από την οποία θα απαντηθεί το ερώτημα τι θα παράγουμε ως κοινωνία. Η πολιτική ριζικής ανασυγκρότησης οφείλει να εντοπίσει τους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας που είναι σε θέση να αποτελέσουν πόλους ανάπτυξης για τη χώρα ή εστίες συγκριτικού πλεονεκτήματος…Οφείλει, επίσης, να προχωρήσει σε γενναία μέτρα για την αναζωογόνηση της υπαίθρου σε όλα τα επίπεδα και να συνδέσει τον ποιοτικά αναβαθμισμένο και περιβαλλοντικά φιλικό τουρισμό με τις παραγωγικές δραστηριότητες.

…Η κρίση στην Ελλάδα είναι σύνθετη, είναι κρίση που οφείλεται σε συγκεκριμένες πολιτικές, αναπτυξιακές στρατηγικές και επιλογές που έγιναν τόσο από τη Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικές αυτές είχαν ως βασικά χαρακτηριστικά:…Τη χρήση των κοινοτικών πόρων περισσότερο ως επιδοματικό μέσο για την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης παρά ως μέσο και διαδικασία για την ενίσχυση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας…Επίσης ευνοήθηκε η δημιουργία θέσεων εργασίας χαμηλής ειδίκευσης, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί σημαντικά η ανεργία των νέων επιστημόνων, οι οποίοι διαθέτουν γνώσεις και δεξιότητες τις οποίες η παραγωγική δομή δεν μπορεί να αξιοποιήσει…

Η παραγωγή του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα στην Ελλάδα έχει συρρικνωθεί. Η εξέλιξη αυτή αντανακλά την αδυναμία των κλάδων και των επιχειρήσεων σε αυτούς του τομείς να αξιοποιήσουν τεχνολογικές και άλλες καινοτομίες, ισορροπώντας τη θέση της ελληνικής οικονομίας στον ευρωπαϊκό και τον διεθνή χώρο, και να συμβάλουν στη βιώσιμη βελτίωση της κοινωνικής ευημερίας…»

(«Για την Αριστερά του 21ου αιώνα / Η συμβολή του ΣΥΝ στο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ΣΤΟΧΟΣ 13: Για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης - Για μια Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί»)