ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΜΕ: "Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ"
*Ακολουθεί σχόλιο του blog
Ενα μεγάλο θησαυρό σε χρυσό και πολύτιμα μέταλλα κρύβει στο
υπέδαφος της η Ελλάδα. Ήδη ο εξορυκτικός κλάδος συνεισφέρει το 3% του ΑΕΠ της
χώρας, ενώ έχει περισσότερο χρυσό στο υπέδαφός της, από ό,τι στο θησαυροφυλάκιο
της Τράπεζας της Ελλάδας.
Η εξορυκτική βιομηχανία μπορεί να διαδραματίσει
πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάκαμψη της οικονομίας. «Η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο
παγκόσμιας εμβέλειας» τόνισε κατά το εναρκτήριο πρόγευμα του συνεδρίου «8th
international Forum Mineral Resources in Greece» ο κ. Α. Κεφάλας πρόεδρος του
Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.
Εάν η εξορυκτική βιομηχανία αντιμετωπιστεί με την πρέπουσα
σοβαρότητα μπορεί να προσελκύσει τεράστιες επενδύσεις και να δημιουργήσει
χιλιάδες θέσεις εργασίας. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται μια δέσμη μέτρων
από την πολιτεία:
- Η διασφάλιση του ρόλου της μεταλλευτικής βιομηχανίας στο ολιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης.
- Η εκπαίδευση – ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών, πιο διαφανείς περιβαλλοντικές διαδικασίες.
- Η ανάπτυξη νέων καινοτόμων τεχνολογιών που βοηθά στην μείωση του λειτουργικού κόστους και τη δημιουργία πιο εμπορικών προϊόντων.
- Η υψηλότερη αξία παραγωγής του τελικού προϊόντος μέσω της μεταποίησης.
- Η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στην πολιτεία ότι μπορεί να προστατεύσει το περιβάλλον και τους ίδιους.
- Πρωτοβουλίες για την μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των εταιριών.
- Είναι απαραίτητο για τις εταιρίες να εντάξουν στη στρατηγική τους ανάπτυξη τις περιβαλλοντικές αλλαγές και την κλιματική αλλαγή που αλλάζει τον τρόπο παραγωγής.
Η κ. Κ. Αδάμ καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Αθηνών ανέφερε πως
για να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να περνάει μέσω της εκπαίδευσης έτσι
ώστε οι νέοι επιστήμονες να λαμβάνουν υπόψη τους τις ανάγκες του περιβάλλοντος
και των τοπικών κοινωνιών στην κατασκευή των νέων εξορυκτικών μονάδων.
Ο κ. Κ. Ασημακόπουλος διευθυντής πρώτων υλών στην εταιρία
Ηρακλής τόνισε πως η εξορυκτική βιομηχανία βρίσκεται σε καλές βάσεις ιδιαίτερα
για τις εταιρίες που μπορούν να προχωρήσουν σε εξαγωγές. Επεσήμανε πως είναι
απαραίτητος ο κοινός διάλογος πολιτείας – κοινωνίας – βιομηχανίας.
Στο 7-8% του ΑΕΠ
Ο κ. Χ. Μπαλάσκας αντιπρόεδρος της Eldorado Gold ανέφερε πως
ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδα είναι τεράστιος και η συνεισφορά του κλάδου μπορεί
να αυξηθεί στο 7% -8% του ΑΕΠ.
Βασικό πρόβλημα για την δυσλειτουργία του κλάδου είναι το
γεγονός ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση για την αξιοποίηση του ορυκτού
πλούτου.
Παράλληλα τόνισε πως είναι αναγκαίος ο συνεχής διάλογος με
την τοπική κοινωνία έτσι ώστε να υπάρχει κατανόηση τυχόν προβλημάτων που
προκύπτουν αλλά και συνεχής ενημέρωση έτσι ώστε να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ
των εμπλεκομένων μερών.
Η κ. Ρ. Μπατμάνογλου Διευθύντρια της Διεύθυνσης Κλιματικής
Αλλαγής του Υπουργείου Περιβάλλοντος τόνισε πως είναι απαραίτητη η βιώσιμη
ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας και πως η πρώτη άδεια που χρειάζεται μια
εξορυκτική εταιρία είναι η κοινωνική άδεια.
Βασικός παράγοντας είναι η εθνική στρατηγική αξιοποίησης των
πρώτων υλών, η τήρηση της νομοθεσίας, ο σεβασμός στο περιβάλλον και στις
τοπικές κοινωνίες.
Αναδημοσίευση από ependitislive.gr
*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Παρά τα όσα διαβάσατε η χώρα μας παραμένει όμηρος κάποιων παρασιτικών νοοτροπιών, που ορίζουν ως "παραγωγικότερο", οι νέοι μας αντί να σπουδάζουν γεωλόγοι, μεταλλειολόγοι μηχανικοί και μεταλλουργοί και να πιάνουν αμέσως εργασία σε εξορυκτικά πεδία στην Ελλάδα να εργαζονται ως πληροφοριοδότες ή ακτιβιστές για λογαριασμό ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για την σωτηρία του περιβάλλοντος κάνοντας χρήση μολότοφ και ρουκετών μέσα σε δάσος....
Σχόλια
Εκπληκτικές δυλώσεις μεν σε χώρες πιστεύουν στην αξιοποίηση των ορυκτών πόρων δε.
Η ελλάδα δεν ανήκει προς το παρόν σε αυτές.
Δεν τηρήθηκε αυτή η προυπόθεση. Το γιατί και ποιοί συνέβαλαν για να μην τηρηθεί μήπως θυμάστε;
Θυμάστε τις υποδαυλιζόμενες αποδοκιμασίες στην Μεγάλη Παναγία το 2007 προς τους επιστήμονες της εταιρείας που πήγαν για να ενημερώσουν και κάποιοι ετοίμασαν σκηνικό ρωμαϊκής αρένας;
Μήπως θυμάστε τα αυγά, τα μαύρα πανό και τις αντίστοιχες συνθήκες που οικοδομήθηκαν "κατά σύμπτωση" από τους ίδιους... εκπροσώπους της παραλιακής ζώνης στον Πολύγυρο το 2010;
Αλήθεια, θυμάστε στις δεκάδες ενημερωτικές συγκεντρώσεις που έκαναν οι antigold να φώναξαν μια φορά έναν επιστήμονα της εταιρείας ή έναν ανεξάρτητο , που δεν διακατέχεται από το αντιμεταλλευτικό πνεύμα που διακρίνει όσους έχουν συνταχθεί μαζί τους;
Αν θυμάστε είμαστε στην διάθεση σας για να μοιραστούμε αυτές τις αναμνήσεις και να ανταλλάξουμε απόψεις σε κόσμιο πάντα επίπεδο.
Δεν τηρήθηκε, συμφωνούμε. Ενώ ήταν απαραίτητη προϋπόθεση όπως έγινε απολύτως σαφές.Αυτή λοιπόν είναι και η πραγματική, βαθύτερη αιτία που η "επένδυση" αυτή δυσκολεύεται να προχωρήσει και όχι οι "εμμονές" και οι "αγκυλώσεις" που φαντάζεστε και καταγγέλλετε σε κάθε μια ανάρτησή σας. Εάν αυτό είναι πράγματι ένα σημείο στο οποίο συμφωνούμε επιτέλους, θα προτιμούσα να μείνουμε σε αυτό και από αυτή την αφετηρία να δούμε τι μπορεί να αλλάξει στο άμεσο μέλλον προς το συμφέρον του τόπου. Γιατί αν αρχίσουμε να ανασύρουμε μνήμες, θα θυμηθούμε την καταδρομική κατάληψη των Σκουριών από ένα "στρατό εργαζομένων" με επικεφαλής δημοτικό σύμβουλο, τετρακόσιοι εναντίον τριάντα και άγριο, ανελέητο ξύλο, θα θυμηθούμε επανειλλημένως απίστευτης αγριότητας αστυνομική καταστολή διαδηλώσεων, με χημικά, ξύλο, συλλήψεις κλπ., θα θυμηθούμε πολύμηνες προφυλακίσεις και διώξεις φρονηματικού και κατασταλτικού χαρακτήρα, ολοήμερη επιδρομή εκατοντάδων πάνοπλων αστυνομικών στην Ιερισσό μια Τσικνοπέμπτη, με χημικά ακόμη και σε σχολείο και άλλες σκηνές αλλοφροσύνης και πολλά πολλά άλλα που μόνο διάλογο και συναίνεση δεν θυμίζουν και προφανώς σε τίποτα δεν θα ωφελούσε παρά μόνο σαν επιβεβαίωση της αρχικής διαπίστωσης. Μια απαραίτητη προϋπόθεση δεν τηρήθηκε κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει.Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και ότι έγινε δεν ξεγίνεται. Αν πρέπει να κοιτάξουμε στο παρελθόν, αυτό έχει αξία και νόημα μόνο για να διαπιστώσουμε τι έγινε λάθος και αν είναι δυνατόν να το διορθώσουμε. Αυτό στην περίπτωσή μας σημαίνει κατά την ταπεινή μου άποψη ότι πρέπει να αρχίσει έστω και τώρα αυτός ο περίφημος διάλογος, από μηδενική όμως βάση. Με απλά λόγια να ξαναπιάσουμε το κουβάρι από την αρχή αυτής της ιστορίας, κάπου στο 2003-2004 αλλιώς υποχρεωτικά θα κουβαλάμε μνήμες, δηλαδή το βάρος μια βασικής υποχρέωσης που δεν τηρήθηκε...
Θα θέλατε να γίνετε πιο σαφής;
Μας ρωτάτε αν τηρήθηκε η προυπόθεση της διαβούλευσης και σας λέμε κάτω από ποιές συνθήκες και από ποιούς ακυρώθηκε στην πράξη και ενώ θα έπρεπε να αναγνωρίζετε ότι ευθύς εξαρχής υπήρχε έλλειμμα δημοκρατίας από συγκεκριμένους κύκλους που υπέθαλψαν την βία και την ποινικοποίηση της διαφορετικής άποψης στην συνέχεια επικαλείστε "περιστατικά φρονηματικών διώξεων"στα οποία επικράτησε η στρατηγική του ιδρυτή του "παρατηρητηρίου...": "Πρέπει να προκαλέσουμε την έλευση της αστυνομίας στο βουνό και μόλις συμβεί αυτό θα σημάνει το τέλος της επένδυσης".Δεν μας νοιάζει αν σπάσουν κεφάλια, αν σκοτωθούν παιδιά, αν πάει κόσμος στην δυλακή
Και ενώ έχουν ακουστεί αυτα δημοσίως από τον ίδιο στις Σάππες το 2011 εσείς επικαλείστε "καταδρομική στις Σκουριές από εργαζόμενους" (;;;!!!...) και "ανελέητο ξύλο από 400 σε 30" όταν είναι επίσης γνωστό ότι κάποιοι χωρίς καμία άδεια από το δασαρχείο της Αρναίας έφτιαξαν μια καλύβα για να αλητεύουν κατά το δοκούν χαρακτηρίζοντας την "φυλάκιο" και έκατσαν εκεί λες και ήταν ιδιοκτησία τους μόνο και μόνο για να εμποδίσουν τους εργαζόμενους να εργαστούν σε έναν αδειοδοτημένο χώρο εργασίας.Επί της ουσίας να παρεμποδίσουν την έναρξη της επένδυσης.
Επίσης μιλάτε για "ανελέητο ξύλο", όταν εκείνη την ημέρα μόνο από την πλευρά των εργαζομένων υπήρξαν 4 τραυματίες από πέτρες και όταν επίσης τα γεγονότα άρχισαν από τους 30 που έβρισαν και προκαλούσαν τους εργαζόμενους με πέτρες και καδρόνια στα χέρια, τα οποία τους τα πέταξαν πρώτοι χωρίς κανένα δισταγμό.
Δεν θα μπώ στην διαδικασία να σας υπενθυμίσω το τι διωγμούς, τρομοκρατία και διώξεις υπέστησαν οι εργαζόμενοι που ζούσαν στην Ιερισσό και αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν.
Ούτε βέβαια την εμπρηστική επίθεση στις Σκουριές τον Φεβρουάριο του 2013 όπου εκτός από τις περιουσίες που καταστράφηκαν 2 εργαζόμενοι που ακόμη ζουν υπό την επήρρεια εκείνου του σοκ που βίωσαν με την ομηρία και το λούσιμο βενζίνης.
Ειλικρινά και χωρίς περιστροφές μπορείτε να γίνετε πιο σαφής; Μετά από όλα αυτά που έγιναν ποιά είναι κατά τη γνώμη σας η "χρυσή τομή" για να προχωρήσει μπροστά η κοινωνία και το έργο;