Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Επιτέλους... Κύριοι πολιτικοί κάντε πράξη τα αυτονόητα...

Η χώρα ανεπισήμως έχει μπει σε προεκλογική περίοδο. Επισήμως αναμένεται να εισέλεθει σήμερα, αν όχι προσεχώς... 

Ωστόσο οι αρχηγοί των 2 μέχρι πρότινος κομμάτων εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ) σε πρόσφατες ομιλίες ή συνεντεύξεις τους, έδειξαν το στίγμα των προθέσεων τους, αναφορικά με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και το ρόλο που πρέπει να παίξει για να μπει επιτέλους η χώρα σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης.

Για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας με βάση τον ορυκτό πλούτο, ο κ. Σαμαράς μιλώντας στο Mega είπε: «Εγώ δεν δέχομαι η Ελλάδα να έχει έναν τεράστιο ορυκτό πλούτο, τι θέλετε, τιτάνιο, κοβάλτιο, σπάνιες γαίες, χρυσό, ο οποίος είναι τελείως ανεκμετάλλευτος. ...  Δεν δέχομαι να περνάει η εικόνα ότι σιχαινόμαστε και δεν θέλουμε τους επενδυτές. Θα αποενοχοποιήσω την επένδυση». (Δείτε εδώ)

Από την άλλη, ο  νέος πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.  Βαγγέλης Βενιζέλος στην πρόσφατη συνεδρίαση του 14^ου Εθνικού Συμβουλίου του κόμματος, παρουσιάζοντας το δικό του δεκάλογο της οικονομικής ανάπτυξης, έκανε και αυτός με τη σειρά του αναφορά στην εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, με πιο έμμεσο τρόπο σε σχέση με τον πρόεδρο της ΝΔ, μιλώντας για:  «...Mια φιλοεπενδυτική Δημόσια Διοίκηση που σέβεται την κοινή λογική και τον πολίτη...», όπως επίσης για: «... Στήριξη των τοπικών κοινωνιών, που χωρίς να υποστείλουν καμία περιβαλλοντική ή κοινωνική ευαισθησία, πρέπει ν’ αντιλαμβάνονται ότι χρειαζόμαστε επενδύσεις, χρειαζόμαστε αναπτυξιακά σχέδια που πραγματοποιούνται, που δίνουν δουλειά, που δίνουν προστιθέμενη αξία...»  (Δείτε εδώ)

Οι τοποθετήσεις αυτές των κομμάτων του μνημονίου συμπεριλαμβανομένου και των αντίστοιχων δηλώσεων του προέδρου του ΛΑΟΣ, θα μπορούσαν να κριθούν θετικές μεν, με πάρα πολλούς αστερίσκους δε,  ως προς την επιφύλαξη και την καχυποψία που τρέφουμε απέναντι στις δηλώσεις, τις πολιτικές πρακτικές όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας, ειδικότερα μετά την εξοργιστική ψήφιση της οικονομικής ενίσχυσης τους, προχθές στη Βουλή....  

Αναρωτιόμαστε, τι εμπόδισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Ν.Δ. όλα αυτά τα χρόνια, που βρίσκονταν εναλλάξ στη διακυβέρνηση της χώρας, να προχωρήσουν στην αξιοποίηση όλων των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της; Έπρεπε να μπούμε στο μνημόνιο, να γονατίσουν οι πάντες, να πεθάνει κόσμος για να κάνουν το αυτονόητο να φαίνεται αναπτυξιακό, καινοτόμο και αισιόδοξο; Δεν θα έπρεπε όλα αυτά να έχουν ήδη μια διαδρομή τεσσαρακονταετίας;  Ιδίως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα το ’74;

Από την άλλη εδώ κολλάει «το κάλλιο αργά παρά ποτέ». Βέβαια θα ήταν άκρως ενδιαφέρον να μάθουμε και τη θέση των κομμάτων της αριστεράς, καθώς δείχνουν πρόθυμα να αναλάβουν το πηδάλιο της χώρας. Πως θα διαχειριστούν το καυτό ζήτημα της ανάπτυξης της χώρας και των επενδυτικών πρωτοβουλιών; Τόσο για τις ήδη υπάρχουσες, που βρίσκονται στο στόχαστρο των φοβικών τους συνδρόμων, όσο και γι’ αυτές που ευχόμαστε να εκδηλωθούν στο άμεσο μέλλον; Αν βέβαια το επιτρέψουν... Για να δούμε...