ΑΙΤΗΜΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ Η ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ»

«Σεπτέ» αντιπρόσωπε της «αγίας έδρας», εξ αφορμής των αλλεπάλληλων αμαρτημάτων που μας καταλογίζεις, πριν σου ζητήσουμε την οποιαδήποτε «άφεση και  συγχώρεση υμών», που θα αποσοβήσει την παράδοσή μας στην «πυρά της κολάσεως», θα επιθυμούσαμε να σου γνωστοποιήσουμε τα εξής:

Εμείς να παραδεχτούμε ότι σφάλαμε και  ότι κάναμε  λάθη στην πόρευση μας προς τον «παράδεισο»…, Από την άλλη πλευρά τι γίνεται;  Εκεί δεν εντοπίζεις διολίσθηση από το δρόμο της αγνότητας και της  αρετής; Από αυτούς που ανερυθρίαστα υποστηρίζουν μετά των «ευλογιών» σου(;), ότι κατέχουν το αλάθητο;

«Σεπτέ» μας αντιπρόσωπε σου φαίνονται «καλά και άγια», όσα με μανία εκτελούνται από τους «σταυροφόρους» της οίκο-(αγιο)λογίας. Δηλαδή σε ευχαρίστησε  το «σιωπητήριο» που επέβαλαν σε όλη τη διάρκεια της πολυδιαφημισμένης «συναυλίας» τους, στην προσκεκλημένη, από εσένα τον ίδιο, ορχήστρα «πνευστών και εγχόρδων», για να φλομώσουν το ποίμνιο με τα χιλιοειπωμένα περί μεταβάσεως «εις το πυρ το εξώτερον», όσων επιθυμούν την πρόοδο της ζωής και την ανάπτυξη του τόπου τους, πέρας της «πνευματικής» και με τη σωματική εργασία;

 Εκεί άραγε δεν είχαμε μια εξόφθαλμη περίπτωση ψυχαναγκασμού του κοινού, που ενώ περίμενε να ψυχαγωγηθεί με μουσική και τραγούδι αντ’ αυτού,  βίωσε ένα ακόμη επεισόδιο της σειράς και «οι επίγονοι των  Μάγιας, (μετά από αυτούς των Ινκας), λένε όχι στην εξόρυξη των πολυμεταλλευτικών κοιτασμάτων της Χαλκιδικής»; 

Χαροποίησε την «αγιότητα» σας, η εικόνα 300 και πλέον «ξωμάχων» της ζωής να χειροκροτούν μηχανικά μεν, ωσάν ρομπότ, ανθρώπινα δε, εν είδη κοινωνικοποίησης,  επειδή οι «σταυροφόροι της οικολογίας», τους πλένουν τον εγκέφαλο με τη δοξασία ότι «μεταλλεία = θάνατος».

Ικανοποιεί επίσης την αδελφότητα σας  σεβάσμιε πατέρα ο κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός, που υφίστανται άλλοι  πολίτες της Ιερισσού (περίπου 200 Ιερισσιώτες έχουν κάνει αίτηση για πρόσληψη στην εταιρεία), επειδή τόλμησαν να απόσχουν από την οδό της «συμμαχικής υποταγής»; Επειδή δήλωσαν ανοικτά τη βούληση τους υπέρ της μεταλλευτικής επένδυσης στη Χαλκιδική; Αυτό αλήθεια δε συνιστά από μέρους τους άσκηση ψυχολογικής βίας, που στο τέλος καταλήγει σε απροκάλυπτη πράξη τρομοκρατίας; Το δίλημμα που τους τίθεται: «ή θα αποτάξεις από τη σκέψη σου το μεταλλείο ή θα συνταχθείς με την αιώνια περιφρόνηση και τον αφανισμό» συνάδει με πράξη αλληλεγγύης;

Τέλος αγαπητέ «Καρδινάλιε της Ιερισσού», έχει την ευλογία τη δική  σας και του «αλάθητου» πατέρα, η εγκατάσταση νεαρών «κουμάντος» μέσα στο δάσος; Αγνοείται από μέρους σας το γεγονός, ότι η μετατροπή του χώρου κατασκηνώσεως τους σε καπνιστήριο, δύναται να αποτελέσει μιας πρώτης τάξεως αφορμή σε οικοπεδοφάγους, να προχωρήσουν σε πράξεις που η σκέψη τους και μόνο βάζει όντως  τον τόπο μας στο κάδρο μιας ανυπολόγιστης φυσικής καταστροφής;

 Εκτός εάν έχετε ευλογήσει  το αιώνιο επιχείρημα των μεταπρατών: «καλύτερα το βουνό να γίνει όλο ένα οικόπεδο, παρά ένα τμήμα αυτού μεταλλείο». Ανάλογο θα συμφωνείτε με το βυζαντινό επιχείρημα: «Καλύτερα το τούρκικο φέσι, από την παπική τιάρα».

Εάν έχει ξεθωριάσει η μνήμη σας και  ισχύει αυτό, αλλά δεν έχετε τη δύναμη και το θάρρος να μας το πείτε, σας επιτρέπουμε να κάψετε το συγχωροχάρτι μας και να μας καταδικάσετε σε αφορισμό. 

Με σεβασμό αλλά όχι φόβο στο πρόσωπο και το σχήμα σας,

Οι πολίτες του Αριστοτέλη