ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟΦΟΡΟ ΠΥΡΙΤΗ?

Tου Πέτρου Τζεφέρη

*Ακολουθεί σχόλιο του blog

Με λένε χρυσοφόρο πυρίτη και στα 2013-2014 οδεύω προς την Κίνα... Ευελπιστώ κάποτε να μένω στον τόπο μου την Ελλάδα και να παράγω ουγκιές... Ουγκιές από χρυσάφι!

Σύμφωνα με τα στατιστικά για τον Ορυκτό Πλούτο που τηρεί σε ετήσια βάση το ΥΠΕΚΑ, εντός του 2013 η εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ κατεργάστηκε 552,6 χιλ. τον. παλαιού τέλματος της περιοχής Ολυμπιάδας, από την οποία προήλθαν περίπου 64.837 τον. συμπυκνώματος χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη, με μέση σύσταση Ag= 40,52 gr/τον. και Au=22,50 gr/τον. 

Η κατεργασία αυτή έγινε στο πλαίσιο αποκατάστασης του περιβάλλοντος της περιοχής Ολυμπιάδας στη Χαλκιδική από τις παλαιές μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις. Από το συμπύκνωμα αυτό διατέθηκαν στην Κίνα 49.832 τον. αξίας 21,3 εκατ. ευρώ. Οι Κινέζοι κατεργάζονται το συμπύκνωμα αυτό και παράγουν χρυσό.

Αν η κατεργασία του αρσενοπυρίτη γινόταν στον τόπο μας θα μπορούσαν να παραχθούν πάνω από 50 χιλ. ουγκιές χρυσού, μόνο για το 2013. Η ιδιαίτερη σημειολογία είναι ότι η χώρα μας θα μπορούσε -για πρώτη φορά στα νεότερα χρόνια- να καταστεί παραγωγός χρυσού, και μάλιστα από εργασίες αποκατάστασης περιβάλλοντος οι οποίες λαμβάνουν χώρα στα 265 στρέμματα των τελμάτων της παλαιάς εκμετάλλευσης στην Ολυμπιάδα, όπου περιέχονται συνολικά πάνω από 2,4 Mt χρυσοφόρου πυρίτη. Δηλαδή, θα επιτυγχάναμε ταυτόχρονα και αποκατάσταση περιβάλλοντος και παραγωγή χρυσού!

Δυστυχώς, οι χρυσοφόροι πυρίτες, εξαιτίας της μη ύπαρξης μεταλλουργικής μονάδας παραγωγής χρυσού στον τόπο μας, εξάγονται στην Κίνα και την υπεραξία καρπούται η χώρα αυτή. Επισημαίνεται ότι η κατασκευή μεταλλουργικής μονάδας προβλέπεται στον Ν.3220/04 που κύρωσε την μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, αλλά η υλοποίησή της δεν έχει καταστεί δυνατή μέχρι σήμερα.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ελληνικό μάρμαρο που οδεύει σήμερα κατά δεκάδες χιλιάδες κυβικά ετησίως στην Κίνα, με τη μορφή των ανεπεξέργαστων όγκων. Οι Κινέζοι αποτελούν μια τεράστια αγορά που σαρώνει τα πάντα. 

Εντούτοις, πάνω από το 60% των εισαγωγών τους είναι αγαθά που απλώς μεταφέρονται στη χώρα αυτή για να υποστούν επεξεργασία. Και φυσικά η Κίνα καρπούται σε μεγάλο βαθμό τις υπεραξίες, από τα φτηνά εργατικά χέρια που διαθέτει σε αφθονία. 

Με ρωτούν συχνά τι ανάπτυξη να κάνουμε αντί της παροχής υπηρεσιών «κατανάλωσης» κάθε είδους, είτε αυτές περιορίζονται στην εστίαση είτε επεκτείνονται στην «ξαπλώστρα» και την αυθαίρετη δόμηση  πάνω στο κύμα, υπηρεσίες όπου άλλωστε εξαντλείται σε μεγάλο βαθμό το όραμά μας για τον τουρισμό.

 Να λοιπόν μια διέξοδος. Η καθετοποίηση των παραγωγικών μονάδων αφήνει προστιθέμενη αξία και μάλιστα με πολλαπλασιαστικό όφελος, προσφέροντας ταυτόχρονα εργασία μονιμότερη αλλά και πλέον εξειδικευμένη, άρα καλύτερα αμειβόμενη. Αρκεί σε κάθε περίπτωση να μην διακυβεύονται υπερκείμενα στην τάξη αγαθά: η ασφάλεια, η υγεία, το περιβάλλον, ο πολιτισμός.

Και κάτι ακόμη. Όπως μια επανάσταση γίνεται από πολλές μικρές επαναστάσεις, έτσι και η ανάπτυξη υλοποιείται από πολλές μικρές παραγωγικές «success stories» που λειτουργούν ως θρυαλλίδα ανάπτυξης. Ως «φιτίλι» που πυροδοτεί τον μηχανισμό της ανάπτυξης.

[Ο Πέτρος Τζεφέρης είναι Διδάκτωρ ΕΜΠ- συγγραφέας].

Αναδημοσίευση από  www.protagon.gr

*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Ποιος φυσιολογικός και λογικός κάτοικος αυτής της χώρας δε συμφωνεί απόλυτα με το άρθρο του κ. Πέτρου Τζεφέρη; 

Δυστυχώς όμως για να γίνει μια τέτοιου τύπου αναπτυξιακή "επανάσταση" στην Ελλάδα θα πρέπει προηγουμένως να έχουν απομακρυνθεί κάποια πολύ σοβαρά "βαρίδια". 

Για παράδειγμα αυτά τα "αόρατα χέρια" που απλώνονται σαν τείχη για να εμποδίσουν, καθυστερήσουν ή και να ματαιώσουν, ότι παραγωγικό πάει να γίνει στη χώρα μας. 

Πότε επιτέλους θα απαλλαχθούμε ως κράτος και ως κοινωνία απ' αυτή τη γάγγραινα του "αόρατου χεριού", που εκτός όλων των άλλων, χρόνιες και νοσηρότατες συνήθειες το θέλουν να... απλώνεται θρασύτατα και παρασιτικά και απ' αυτό το... άπλωμα να κρίνεται το παραγωγικό μέλλον του τόπου;  

Για πόσο ακόμη η πλέον συνήθης "παραγωγική γραμμή" σ' αυτή την χώρα θα είναι από την... απλώστρα στην... ξαπλώστρα, η οποία μάλιστα κρίνεται από λίγους και πολύ καλά τακτοποιημένους;