ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ... (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...)

*Ακολουθεί σχόλιο του blog 

Εσφαλμένως έχει θεωρηθεί ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας αποβλέπει αποκλειστικά στην προστασία του περιβάλλοντος, απαγορεύοντας οποιαδήποτε επέμβαση. Αντίθετα το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο στηρίζει τις βιώσιμες επενδύσεις. 

Αυτό αναφέρει o τέως πρόεδρος του ΣτΕ και επικεφαλής της ελληνικής εταιρείας δικαίου πολεοδομίας και χωροταξίας Κωνσταντίνος Μενουδάκος που, μιλώντας στο Capital.gr, σχολιάζει τις τελευταίες αλλαγές ως προς την αξιοποίηση του αιγιαλού, ζήτημα που πριν από μερικές εβδομάδες είχε τορπιλίσει την πολιτική σκηνή.

Πολύ κακό για το τίποτα

Οι διατάξεις του νόμου 2971/2001 που προέβλεπαν τι είδους χρήσεων επιτρέπεται στον αιγιαλό και ποιες είναι οι προϋποθέσεις παραχώρησης (του δικαιώματος χρήσης) επαρκούν και, όπως αναφέρει, ευτυχώς που δεν αντικαταστάθηκαν.

«Λέω ευτυχώς διότι το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών που είχε κυκλοφορήσει και είχε τεθεί σε διαβούλευση μετέτρεπε τον αιγιαλό από δημόσιο χώρο σε αντικείμενο επιχειρηματικής εκμετάλλευσης» σημειώνει.

Με το νόμο 2971/2001 που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες καθορίζεται η διαδικασία οριοθέτησης του αιγιαλού σε διάστημα ενάμιση περίπου χρόνου, δεδομένου ότι σήμερα γνωρίζουμε που υπάρχει αιγιαλός μόνο για το 8% του συνόλου της ακτογραμμής μήκους 16.040 χλμ. Πρόκειται για μέτρο που βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ δεν απαιτείται νέα νομοθετική πρωτοβουλία, δεδομένου ότι το ισχύον πλαίσιο είναι επαρκές.

«Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι ισορροπημένο και δεν παρεμποδίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα, προβλέποντας επακριβώς τη χρήση του αιγιαλού από ιδιώτες» εξηγεί ο κ. Μενουδάκος.

Ασαφής η νομοθεσία

Σχολιάζοντας παλαιότερες αποφάσεις του ΣτΕ βάσει των οποίων «μπλοκάρουν» μεγάλες επενδύσεις, ο κ. Μενουδάκος σημειώνει ότι βασική αιτία είναι η πολυνομία και η αλληλοεπικάλυψη των νόμων.

«Η νομοθεσία είναι τόσο μπλεγμένη είτε σκοπίμως είτε λόγω της ασάφειας που υπάρχει και της αλληλοαναίρεσης που ποτέ δεν είναι βέβαιος κάποιος τί ισχύει για μια συγκεκριμένη περίπτωση. Το ελληνικό διακαιϊκό σύστημα είναι τόσο μπερδεμένο που εν τέλει το δικαστήριο είναι αυτό που καλείται να ερμηνεύσει και να εφαρμόσει τον γεμάτο από γκρίζες ζώνες νόμο. 

Η δημόσια διοίκηση προσπαθεί να παρακάμψει, μέσω διαφόρων νομοθετημάτων, τον τρόπο που η δικαιοσύνη ερμήνευσε το Σύνταγμα και τους νόμους. Αποτέλεσμα; Οι επενδυτές να βρίσκονται σε ομηρία ύστερα από μία προσφυγή που θα ασκηθεί κατά ενός επενδυτικού σχεδίου.

Μία ακόμη από τις πιο τραγελαφικές περιπτώσεις αφορά αποφάσεις κατεδάφισης ακινήτων που βρίσκονται σε δασικές εκτάσεις, όταν για το γειτονικό ακίνητο-που βρίσκεται στην ίδια δασική έκταση-δεν υπήρχαν αντίστοιχες αποφάσεις κατεδάφισης» σημειώνει.

Ωστόσο, ο δικαστής διασαφηνίζει ότι το ΣτΕ προασπίζεται τη βιώσιμη ανάπτυξη. Στην περίπτωση του αιγιαλού, όπως τονίζει, κείμενα ευρωπαϊκών οργάνων (Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ε.Ε.) αναγνωρίζουν ότι η ανάπτυξη δραστηριοτήτων σε παράκτιες ζώνες είναι θεμιτή αρκεί να εξασφαλίζεται η προστασία τους.

«Το σκεπτικό των κειμένων αυτών δεν έχει ως επίκεντρο και σκοπό την προστασία της παράκτιας ζώνης αυτοτελώς ως στοιχείου της φύσης και περιβαλλοντικού αγαθού, αλλά την αειφόρο διαχείρισή της. 

Δηλαδή τη βιώσιμη ανάπτυξη που αποτελεί και την αρχή του ελληνικού συντάγματος και έχει τρεις πτυχές. Αποβλέπει στην προστασία του περιβάλλοντος ως φυσικού αγαθού, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής» αναφέρει σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι της μηδενικής ανάπτυξης.

Αναδημοσίευση από www.capital.gr

*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Αυτό που προκαλεί αρνητική εντύπωση στις δηλώσεις του τέως προέδρου του ΣτΕ και νυν επικεφαλής της ελληνικής εταιρείας δικαίου πολεοδομίας και χωροταξίας Κωσταντίνου Μενουδάκου είναι η παραδοχή του ότι η νομοθεσία μας είναι και σκοπίμως ασαφής...!

Έχουν όμως αναλογιστεί σοβαρά οι συγκοινωνούσες κοινότητες, όπως είναι η πολιτική και η δικαστική πόσα από σοβαρά μέχρι και ανυπέρβλητα εμπόδια έχουν προκληθεί από την επιτηδευμένη ασάφεια της ελληνικής νομοθεσίας και τι είδους συνέπειες προκαλούνται στις τοπικές κοινωνίες από τους τσαρλατάνους που υποδύονται τους αυθεντικούς εκφραστές της νομιμότητας και δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στους κόλπους αυτών των κοινωνιών;

Αν δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά, ας περάσουν μια βόλτα από τη ΒΑ Χαλκιδική οι εκπρόσωποι του νομοθετικού κλάδου για να δουν πως εξαιτίας αυτών των νομοθετικών ασαφειών και αλληλοαναιρέσεων η δήθεν επίκληση της νομιμότητας μεταμορφώνεται αίφνης σε βαρβαρότητα και από βαρβαρότητα πάλι σε νομιμότητα από κάποιους επιτήδειους, πάντοτε για την υπεράσπιση του ονόματος αυτής (δηλ. της νομιμότητας), με τη βαρβαρότητα να τιτλοφορείται για δικολαβίστικους λόγους ως "κινηματική βία"...

Αν βέβαια, οι θεσμοθετημένοι υπηρέτες του συντάγματος και της νομοθεσίας επιθυμούν σοβαρά  να συμβάλλουν στην ανάκαμψη της καθημαγμένης Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας αποβάλλοντας με τις μεταρρυθμιστικές αποφάσεις τους ό,τι τις καταδυναστεύει και δεν επιτρέπει να σηκώσουν κεφάλι.

Αν... Γιατί ως γνωστόν σαν το διαίρει και βασίλευε δεν έχει... 

Εκατομμύρια καριέρες πασών επαγγελμάτων και δη νέων (όπως πχ. του "οικολόγου", του πολιτικού ακτιβιστή, του άεργου ακτιβιστή κλπ) έχουν οικοδομηθεί επάνω σ' αυτό το αξίωμα, που πηγάζει και ανατροφοδοτείται από τέτοιες "αστοχίες" σαν τις σκοπούμενες ασάφειες της νομοθεσίας και οι ζωές όλων μας συνεχίζουν να περνούν μέσα από γκρίζες ζώνες...