ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ: ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Του Δρ Σωτήρη Καμενόπουλου
Οι Έλληνες έχουμε τραβήξει αρκετά τα τελευταία χρόνια και
δεν αντέχουμε άλλο τις αρνητικές ειδήσεις. Ούτε αντέχουμε άλλο την κινδυνολογία
και τις φοβίες. Αλλά ούτε τις ακρότητες.
Μπαφιάσαμε από αυτά. Μπουχτίσαμε. Ο Ελληνικός λαός θέλει να
ακούσει επιτέλους συζητήσεις για νέες προοπτικές, νέα σχέδια, νέα όνειρα. Ο
Ελληνικός λαός θέλει επιτέλους να ξανα-ονειρευτεί. Δικαίωμα στο όνειρο ζητούν
οι Έλληνες. Τίποτε περισσότερο.
Μία από αυτές τις νέες προοπτικές για την Ήπειρο και
ειδικότερα για τα Ιωάννινα είναι η περίπτωση της αξιοποίησης των ορυκτών της
πόρων: των υδρογονανθράκων της.
Ένα από τα επιχειρήματα που έχουν ακουστεί ενάντια στην
εξόρυξη των υδρογονανθράκων της Ηπείρου είναι ο κίνδυνος για τη μελισσοκομία.
Επειδή κίνδυνος για τη μελισσοκομία δεν υπάρχει από τους
υδρογονάνθρακες καλό είναι να αναφέρονται οι ορθές πρακτικές από τη διεθνή
εμπειρία χωρών οι οποίες έχουν όσο το δυνατό συναφή μορφολογική/εδαφική
ομοιότητα με την Ήπειρο.
Μία τέτοια περίπτωση είναι ο Καναδάς. Ο Καναδάς
διαθέτει πολλά δάση, ποτάμια και λίμνες όπως ακριβώς και η Ήπειρος. Η φύση του
Καναδά είναι πανέμορφη. Επίσης στον Καναδά πραγματοποιούνται εξορύξεις
υδρογοναθράκων από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Καναδάς, στον οποίο ζουν και
αρκετοί απόδημοι Ηπειρώτες, στήριξε την οικονομική του ευμάρεια αλλά και τις
κοινωνικές του παροχές στους υδρογονάνθρακες. Οι απόδημοι Έλληνες, οι
ξενιτεμένοι Ηπειρώτες το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Τι άλλο όμως παράγει ο Καναδάς; Μέλι.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Μελιού του Καναδά (ναι υπάρχει και
τέτοιο: Canadian Honey Council) ο Καναδάς είναι από τις μεγαλύτερες
χώρες-παραγωγούς μελιού στον κόσμο, [1]. Συγκεκριμένα ο Καναδάς είναι Νο 1 χώρα
παραγωγής μελιού κράμβης στον κόσμο. Ο Καναδάς επίσης είναι Νο 2 χώρα παραγωγής
μελιού μύρτιλου στον κόσμο. Κι όμως, αυτό δεν εμποδίζει τον Καναδά να αξιοποιεί
και τους υδρογάνθρακές του.
Σύμφωνα πάντα με το Συμβούλιο Μελιού του Καναδά, ο
μεγαλύτερος κίνδυνος για τις μέλισσες είναι το κρύο, καθώς τότε μειώνεται
αισθητά ο αριθμός τους, όπως ακριβώς και στην Ήπειρο. Το παγκόσμιο πρόβλημα για
τη μείωση του αριθμού των μελισσών είναι γνωστό: όμως αυτό οφείλεται
αδιαμφισβήτητα στην αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, [2]. Αυτό άλλωστε είναι και το
πρόβλημα για τη μελισσοκομία στην Ήπειρο, [3].
Ταυτόχρονα ο Καναδάς αξιοποιεί στο έπακρο τις φυσικές του
ομορφιές μέσω του τουριστικού του προϊόντος: τον Καναδά επισκέπτονται κάθε
χρόνο περίπου 16 εκατομμύρια τουρίστες αφήνοντας συνάλλαγμα ύψους περίπου 17.4
δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο τουρισμός στον Καναδά συνεισφέρει περίπου 309
χιλιάδες θέσεις εργασίας και αποτελεί το 1% του ΑΕΠ, [4]. Ωστόσο, η συνολική
σύγκριση μεταξύ της οικονομίας του Καναδά και της Ελλάδας θα ήταν περιττή...
Η αξιοποίηση των υδρογοναθράκων με όρους βιώσιμης ανάπτυξης
μπορεί να συνυπάρξει και με τη μελισσοκομία. Οι εξορύξεις υδρογονανθράκων δεν
αποτελούν σε καμία περίπτωση κίνδυνο για τις μέλισσες.
Το αντίθετο μάλιστα: οι
επενδύσεις υδρογονανθράκων αυξάνουν τα εισοδήματα στην περιοχή της επένδυσης
και τις θέσεις εργασίας: για κάθε μία άμεση θέση εργασίας στον τομέα υδρογονανθράκων
δημιουργούνται άλλες 4 με 7 έμμεσες θέσεις εργασίας στους υπόλοιπους τομείς της τοπικής
οικονομίας.
Ως εκ τούτου, εμμέσως, αυξάνονται και οι πωλήσεις των τοπικών
προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου του μελιού...
Βιβλιογραφία
* Ο Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος είναι διδάκτωρ του Πολυτεχνείου
Κρήτης Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
Αναδημοσίευση από agon.gr
Αναδημοσίευση από agon.gr
.JPG)
Σχόλια