ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Στο metalleiablog δημοσιεύτηκε ένας ανεπανάληπτος διάλογος ανάμεσα σε δυο υπέροχα πρόσωπα και ο οποίος ξεχωρίζει χάρη σε μια λεπτομέρεια του. Αυτός ο διάλογος είναι ένας φανταστικός διάλογος, ανάμεσα σε δυο φανταστικά πρόσωπα, τα οποία έχουν ως αντικείμενο συζήτησης θέματα πολύ οικεία προς εμάς.

Χαλάλι θα πούμε εμείς με τη σειρά μας, καθώς και η φαντασία πολλές φορές μπορεί να σου προσφέρει τροφή άξια για σκέψη. Αυτός είναι και ο λόγος που προχωρούμε στην αναδημοσίευση αυτού του φανταστικού διαλόγου.

"Σας παραθέτουμε έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ δύο ανθρώπων της διπλανής πόρτας… Του Γιώργου και του Γιάννη.… Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις είναι απλή σύμπτωση…

(Ήχος κινητού με θέμα «Πόλεμος των Άστρων»: Τα-τα- νταμ Τα-νταμ….

–Έλα Γιάννη, Γιώργος…

–Ναι Γιώργος, λέγετε…

–Όχι, Γιάννη… Εγώ είμαι ο Γιώργος, από Αριστοτέλη… Καλά είσαι;

– Α, Γιώργη, εσύ είσαι; Καλά βρε θηρίο… Τι έχουμε;

– Καλά Γιάννη μου… Σε παίρνω για κείνο το θέμα του λιμανιού…  Τι θα γίνει; Από το 2010 το παλεύουμε…

– Ποιο λιμάνι; Για θύμισέ με…

– Έλα βρε Γιάννη… Μη μου λες πως δεν θυμάσαι… Εδώ μιλάμε για την Πύλη του Αγίου Όρους! Αφού σε έχω πρήξει … Και πέρυσι που σε πήρα στη γιορτή σου τηλέφωνο για χρόνια πολλά σου τόχα αναφέρει… Και πρόπερσι τη Πρωτοχρονιά στην κοπή της πίττας στο είχα πει… Και το 2016 στα θυρανοίξια του Αγίου Παντελεήμονα –βοήθειά μας–, πάλι σου είχα μιλήσει… Αφού αρχίζω να αισθάνομαι άσχημα με τόση πίεση που σου ασκώ…

– Α, ναι… κάτι θυμήθηκα… Λοιπόν; Τι τρέχει με το λιμάνι;

– Είπαμε… Εγκαινιάστηκαν τα έργα το 2008 και ξανά το 2010, είχε κηρυχθεί το έργο άγονο διότι πτώχευσε ο εργολάβος, και ο κόσμος φωνάζει… Αύριο έχουν και συγκέντρωση διαμαρτυρίας…

– Αλήθεια; Και γιατί δε Γιώργη δεν μίλαγες πιο νωρίς; Τελευταία ώρα το θυμήθηκες, πριν τη διαμαρτυρία;

– Αφού σου είπα ρε Γιάννη… Τρείς φορές σε έχω ενοχλήσει από το 2015… Πόσο πια; Εξ’ άλλου είναι και δικό σας έργο… Εμείς το χρέος μας το κάναμε… τόση πίεση, νισάφι πια…

– Καλά… Θα το πω στον Απόστολο και θα σε ειδοποιήσω…

– Γιάννη, να ξέρεις… Δεν μπορώ να πάρω εγώ την ευθύνη για τόση καθυστέρηση… Εσείς φταίτε… Και οι εργολάβοι, φυσικά… Και η γραφειοκρατία… Και ο ανάδρομος Ερμής… Πάντως όχι εγώ… Και να σου πω και κάτι άλλο…

– Τι ρε Γιώργη; 

– Ο Λάζαρος είναι κάθετος… Εσύ φταις, 100%… Έτσι θα πει στον κόσμο…

– Ρε είστε με τα καλά σας; Το θυμηθήκατε όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι και φταίω κι εγώ; Θα σας πάρει και θα σας σηκώσει… Μη με μπλέκετε, το καλό που σας θέλω…

– Γιάννη μου δεν ξέρω, βρες τα με τον Λάζαρο… Αλλά όπως ξέρεις το θέμα δεν είναι προσωπικό… Εμείς από δω, εσείς από κει… Δεν μπορεί να μη φταίει κανένας… Λέγε κι εσύ πως φταίει η κεντρική διοίκηση… Για σάς είναι και πιο εύκολο… Τι να σου πω… Εμείς τραβάμε το ζόρι εδώ, εσύ είσαι μακριά…

– Καλά, θα δω… Αλλά κανόνισε να ηρεμήσουν τα πράγματα, δεν θέλουμε κι άλλα βάσανα… Έχουμε τα μεταλλεία έτσι όπως τα έχετε κάνει κουλουβάχατα εκεί, μην έχουμε και λιμάνια τώρα…

– Μην ανησυχείς Γιάννη μου, θα βγάλουμε πάλι τα μεταλλεία μπροστά, να ησυχάσει ο κόσμος…

– ΟΚ, άντε γεια, έχε με ενήμερο…

– Εντάξει Γιάννη, χαιρετώ, τα δέοντα στην οικογένεια…"