ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Σε πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση τους, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής Κυριακή Μάλαμα και ο βουλευτής β’ Θεσσαλονίκης Σωκράτης Φάμελος αναφερόμενοι μεταξύ άλλων στις διαπραγματεύσεις που βρίσκεται η Ελληνικός Χρυσός με την κυβέρνηση για το νέο επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας, ισχυρίστηκαν μεταξύ άλλων:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε όλη την περίοδο της διακυβέρνησής του, υπερασπίστηκε σθεναρά και διασφάλισε τους κανόνες για την περιφρούρηση του δημόσιου συμφέροντος, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την ασφάλεια των εργαζόμενων και τις αρχές της διαφάνειας και της ισοτιμίας, αρχές που όλες οι επενδύσεις οφείλουν να τηρούν, σε συμφωνία με την ευρωπαϊκή κανονικότητα» (!!!).

Με όλο το σεβασμό, ξεχνούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή δεν θέλουν να θυμούνται πως στα Μεταλλεία Κασσάνδρας σε δύσκολα μνημονιακά χρόνια, αλλά  ακόμη  και τώρα στον καιρό της πανδημίας εργάζονται πάνω από  1.600 άνθρωποι σε συνθήκες αυστηρής υγιεινής και ασφάλειας με οικογενειακές ανάγκες και άλλες υποχρεώσεις.

Είναι αυτή η τοπική κοινωνία, που παρά τα όσα αναφέρουν στην δήλωση τους η κ. Μάλαμα και ο κ. Φάμελος, πως δηλαδή επέδειξε ενδιαφέρον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έκανε μια ιστορική κάθοδο (7.000) τον Απρίλιο του 2015 στην Αθήνα, ενώ την ίδια χρονιά ομάδες εργαζομένων κατασκήνωσαν επί εβδομάδες έξω από το ΥΠΕΝ.

Ήταν οι ίδιοι εργαζόμενοι που έκαναν πορείες διαμαρτυρίας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική και απεργία πείνας στην στοά 53 των Μεταλλείων Κασσάνδρας. 

Όλα αυτά δεν τα έκαναν επειδή αισθάνονταν ασφάλεια από τις κυβερνητικές ενέργειες, αλλά  γιατί η τότε κυβέρνηση επέλεξε την μικροπολιτική σε βάρος του μεροκάματου και της αξιοπρέπειας τους, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει μια θολή κινδυνολογία ατόμων που παρίσταναν τους συμβούλους επενδύσεων με στόχο την ματαίωση τους και κυρίως  χωρίς να έχουν όμως καμία επιστημονική γνώση και συνάφεια επί του αντικειμένου.

Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση και οι κύριοι Σκουρλέτης, Σταθάκης και Φάμελλος ως Υπουργοί δεν προσπάθησαν ποτέ να διαχειριστούν αυτή την τεράστια επένδυση μ' έναν εποικοδομητικό τρόπο, έτσι ώστε να εδραιωθεί και να μεγαλώσει η πραγματική ωφέλεια για το δημόσιο συμφέρον που συμπεριλαμβάνει την τοπική κοινωνία, το περιβάλλον και την εθνική οικονομία. Δυστυχώς, ήταν μόνο στενά ιδεολογική η προσέγγιση τους και τίποτα περισσότερο.

Και να μην λησμονούμε, πως αυτή η ιδεολογική προσέγγιση επηρέαζε και τους 2.000  εργαζόμενους ,που έφτασε να απασχολεί άμεσα και έμμεσα η επένδυση από το 2105 έως το 2017, έχοντας τους σε μια ιδιότυπη ομηρία και ανασφάλεια, την στιγμή που καθυστερούσε ο εκάστοτε υπουργός και υφυπουργός με κάθε πιθανή και απίθανη αιτία να εγκρίνει εκκρεμούσες άδειες  για 3 ολόκληρα χρόνια!!!

Συμπερασματικά, οι τοποθετήσεις της κ. Μάλαμα και του κ. Φάμελλου σε βάρος της κυβέρνησης και της εταιρείας, σίγουρα προσφέρουν μια εναλλακτική δημοσιότητα εν είδη αντιπολίτευσης μέσα στον καιρό της πανδημίας. Η πραγματικότητα όμως και οι ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας έχουν πάρει τελείως διαφορετική κατεύθυνση, από εκείνη που αυτοί πιστεύουν ή επιθυμούν.