ΤΟ ΠΥΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ "ΟΧΙ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
Της Κρινιώς Καλογερίδου Σε μια εποχή απογυμνωμένη από ιδανικά, οράματα και ηθικά ερείσματα, είναι παρήγορο πως τιμάται ακόμα «ένα τεμάχιο υφάσματος φέροντος εμβλήματα και χρώματα ιδιάζοντα εις έθνος ή λαό» (τον ελληνικό, εν προκειμένω), μου έλεγε τις προάλλες που τον συνάντησα παλαιός συνάδελφος καθηγητής, όταν τον ενημέρωσα πως θα εκφωνήσω τον πανηγυρικό της ημέρας στο σχολείο, τιμώντας ταυτόχρονα τη Γιορτή της σημαίας και την επέτειο-“αποτύπωμα” του “Όχι”. Ήταν φανερά συγκινημένος στην ανάμνηση των δικών του ομιλιών για την 28η Οκτωβρίου και γι’ αυτό μου θύμιζε με λυγισμένη φωνή αποσπάσματα εκείνων: «[…] Αυτό το ασπρογάλαζο πανί ενσαρκώνει τους ιερούς αγώνες του Ελληνισμού στο διάβα της μακραίωνης ιστορίας του. Ενσαρκώνει τα όνειρα και τα ιδανικά του• τους ακατάλυτους δεσμούς της ελληνικής πατρίδας και της θρησκείας μας, αλλά και τις πανανθρώπινες ιδέες της αγάπης, της ειρήνης και της ελευθερίας…»