Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη

Στην πρώτη ματιά τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξη ΟΟΣΑ για την γερμανική οικονομία εκπλήσσουν. Το 2022 ο μέσος Αμερικανός εργάστηκε περισσότερες από 1.800 ώρες του χρόνο, ενώ ο μέσος Γερμανός μόλις 1.340.  "Δεν μπορούμε ωστόσο να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι οι Γερμανοί είναι τεμπέληδες" , δηλώνει ο Έντσο Βέμπερ από το Ινστιτούτο για την Αγορά Εργασίας και την Έρευνα Επαγγελμάτων IAB, ένα είδος Δεξαμενής Σκέψης της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας: " Από τα στατιστικά στοιχεία δεν προκύπτει ότι οι Γερμανοί εργάζονται λιγότερο. Το αντίθετο μάλιστα. Οι Γερμανοί εργάζονται περισσότερο. Ωστόσο, απλά και μόνο το γεγονός ότι σχεδόν το 50% των γυναικών εργάζονται σε μερική απασχόληση μειώνει σημαντικά τον μέσο όρο των ωρών εργασίας" .

* Του Νίκου Καραγεωργίου Αν δεν ενισχυθεί άμεσα και αποτελεσματικά το μοναδικό προπύργιο της οικονομίας, που είναι ο ιδιωτικός τομέας, GREXIT και κατάρρευση θα είναι οι αναπόφευκτες συνέπειες. Με αφορμή την τραπεζική αργία και τους συναφής με αυτή ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, στην ουσία η ελληνική οικονομία βρίσκεται εκτός ευρωζώνης, δεδομένου ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει μια από τις θεμελιώδης ελευθερίες της τελευταίας, που είναι η απρόσκοπτη κίνηση κεφαλαίων.  Ταυτόχρονα, η τραπεζική αργία που υπήρξε αφορμή για την κατάσταση αυτή, ήδη έχει καταφέρει ένα σοβαρότατο πλήγμα στην οικονομία και ιδιαίτερα στο ιδιωτικό σκέλος της, με αποτέλεσμα το 2015 να κλείνει με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης που σε ποσοστιαία βάση εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 3%. Και αν η κατάσταση αυτή παραταθεί και το 2016 τότε η ελληνική οικονομία θα φτάσει στα επίπεδα που βρισκόταν το 1995, ήτοι θα έχει απωλέσει το 40% και πλέον του ΑΕΠ της.

Τους τρόπους με τους οποίους η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει εντός Eυρωζώνης, αλλά στηριζόμενη στα δικά της μέσα, αναλύει ο James Surowiecki στο περιοδικό The New Yorker. «Αν υπάρχει ένα μήνυμα που πρέπει η Ελλάδα να λάβει από την πρόσφατη αντιμετώπισή της από την Eυρωζώνη, είναι ότι δεν πρόκειται ποτέ να πάρει τη βοήθεια που πραγματικά χρειάζεται» σχολιάζει ο Αμερικανός οικονομικός αναλυτής και εξηγεί τον συλλογισμό του ως εξής: «Με την υπόθεση ότι η συμφωνία θα προχωρήσει, η Ελλάδα θα μπορέσει να ξανανοίξει τις τράπεζες πλήρως και να συγκρατήσει την οικονομία από την ολοκληρωτική καταστροφή.  Ομως, με αυτή την οικονομία που έχει συρρικνωθεί κατά ένα τέταρτο μέσα σε πέντε χρόνια και τον δείκτη ανεργίας να είναι πάνω από το 25%, χρειάζεται πραγματικά τονωτικές δαπάνες και πολύ πιο χαλαρή νομισματική πολιτική. Τίποτα από τα δύο δεν προσφέρθηκε. Ακόμα κι αν η Ελλάδα καταφέρει να αποσπάσει μια ελάφρυνση χρέους που το ΔΝΤ προτείνει, τα επόμενα χρόνια θα είναι ζοφερά» .