Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη

Χρόνιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ολιγωρίες προηγούμενων κυβερνήσεων, μεγάλες καθυστερήσεις από μπαράζ προσφυγών στη Δικαιοσύνη και υψηλά ρίσκα για τους δυνητικούς επενδυτές από περιβαλλοντικά προβλήματα που γεννήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα στη διεθνή αγορά μετάλλων αλλά και τα υψηλά ενεργειακά κόστη, οδήγησαν σε ναυάγιο την προσπάθεια πώλησης της ΛΑΡΚΟ Η πάλαι ποτέ κραταιά μεταλλευτική βιομηχανία έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στον Ελληνα φορολογούμενο περισσότερα από 600 εκατομμύρια . Χρειάστηκε έτσι μία γενναία πολιτικά αλλά αυτονόητη οικονομικά απόφαση για το οριστικό κλείσιμό της και κατά τον νόμο, αφού η παραγωγή έχει σταματήσει ήδη εδώ και πολύ καιρό. Θα χρειαστούν όμως και νέες, γενναίες αποφάσεις εάν η χώρα αποφασίσει να αξιοποιήσει τον μεταλλευτικό πλούτο σιδηρονικελίου που της απομένει.

 *Ακολουθεί σχόλιο του blog Πώληση πακέτο του εργοστασίου της στη Λάρυμνα Φθιώτιδας και των τεσσάρων μεταλλείων που διαθέτει πανελλαδικά, χωρίς να απολυθεί κανένας από τους 1.000 εργαζομένους, είναι το σενάριο που προωθεί η κυβέρνηση για τη ΛΑΡΚΟ, εφόσον ωστόσο πάρει πρώτα το πράσινο φως από την τρόικα, κάτι που δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.  Αν η τρόικα δεν δώσει την έγκριση της, τότε η ιστορική μεταλλευτικά εταιρεία (από τις μεγαλύτερες παραγωγούς σιδηρονικελίου διεθνώς) θα αναγκαστεί να σπάσει σε κομμάτια, δηλαδή σε «καλή» και σε «κακή» , και να πωληθεί χωριστά, που σημαίνει πρώτα το εργοστάσιο, μετά τα ορυχεία κ.ο.κ.