Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη

Η Λετονή Τζούλια Πολισκάνοβα , διευθύντρια της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης “Transport and Environment” ( “Μεταφορά και Περιβάλλον” ) μιλώντας τον περασμένο Μάρτιο σε ημερίδα που διοργανώθηκε στις Βρυξέλλες σχετικά με την κινητικότητα της ΕΕ για εξεύρεση τρόπων και λύσεων που θα ανακόψουν την πλήρη εφοδιαστική εξάρτηση της από κρίσιμες πρώτες ύλες μεταξύ άλλων είπε: “ Η Ευρώπη δεν κάνει αρκετά για να εξασφαλίσει τις πρώτες ύλες. Έχουμε στρατηγικές συνεργασίες με χώρες εταίρους, αλλά βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου, την ίδια εβδομάδα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογράφει Μνημόνιο Συνεργασίας (MoU) με μια αφρικανική χώρα, η Κίνα αποκτά ένα μεταλλείο στην ίδια αυτή χώρα » και συνέχισε λέγοντας: “ Πρέπει να επανεξετάσουμε την πρόταση αξίας μας για αυτά τα έθνη, ώστε να είναι εξίσου ελκυστική με αυτήν της Κίνας” , συνέχισε η Πολισκάνοβα. Η τοποθέτηση αυτή καθιστά πλέον συζητήσιμη σε δημόσια και διεθνή φόρα τη γεωπολιτική αδυναμία της Ευρώπης σε συνδυασμό με την κακή τοποθέτηση οικον...

Το τι θέλουν να πετύχουν με αυτή την ημερίδα  είναι πασιφανές... *Ακολουθεί σχόλιο του blog Το συντονιστικό της Ιερισσού αποφάσισε να ενεργοποιηθεί και να διοργανώσει μια κλασική antigold ημερίδα που θα... ενημερώνει για τους σεισμούς και τις συνέπειες τους, με αφορμή τον καταστροφικό σεισμό της Ιερισσού το 1932 (...) και φόντο το μεταλλευτικό επενδυτικό έργο Σ' αυτή την ημερίδα, όπως αναμένεται, θα ξαναδαιμονοποιηθεί η ύπαρξη μεταλλευτικής δραστηριότητας  σε μια σεισμογενή περιοχή και θα αποθεωθεί η κινδυνολογία και η καταστροφολογία χωρίς κανένα αντίλογο. Καλεσμένος των antigold στην Ιερισσό είναι ο γιος του ομότιμου καθηγητή σεισμολογίας Βασίλη Παπαζάχου, Κώστας, ο οποίος είναι καθηγητής γεωφυσικής στο ΑΠΘ και δείχνει να έχει ταυτιστεί απόλυτα με τις antigold θέσεις και απόψεις αναφορικά με την επένδυση χαλκού - χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική.

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη Η βιωσιμότητα της ανάπτυξης προϋποθέτει αποτελεσματική διαδραστική λειτουργία παραγωγικής οικονομίας, κοινωνικού οφέλους και περιβαλλοντικής αειφορίας, μέσα από μια δημοκρατική διακυβέρνηση.  Υπάρχουν ορισμένοι που στη βάση μιας καθαρά λαϊκιστικής ή εκλαϊκευμένης προσέγγισης αν θέλετε, και για λόγους που δεν έχουν σχέση με τις καθημερινές ανάγκες και την πραγματική ζωή, παραμορφώνουν και διαστρέφουν την έννοια της βιωσιμότητας σαν να είναι αποκλειστικά περιβαλλοντική υπόθεση.  Και βέβαια η μεθοδευμένη αυτή τακτική δεν έχει σκοπό να υπηρετήσει την πρόοδο αλλά αντίθετα επιδιώκει να τραυματίσει και να εμποδίσει μια ανθρωποκεντρική ευημερία και ποιότητα ζωής που σε κάθε περίπτωση αποτελεί βασικό ζητούμενο.

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη   Και ύστερα σου λέει δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα αλλά η πολιτική. Τόσα χρόνια μπρος - πίσω για το επιστημονικά, οικονομικά, αλλά και κοινωνικά αυτονόητο.  Σκεφτείτε τόση και πόση αντιπαραγωγική λειτουργία. Συμβούλια Επικρατείας, λαϊκά δικαστήρια, ιδεοληπτικός εγκλωβισμός παράλληλη διαδικασία. Και τώρα μέσα σε μία βδομάδα να και η απόφαση. Ξαφνικά το δύσκολο και περίπλοκο γίνεται εύκολο και απλό.

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη Στην περιοχή Γοματίου κυριαρχούν υπερβασικά πετρώματα (με επιμέρους ονόματα, όπως σερπεντινιωμένοι περιδοτίτες ή/και δουνίτες, και άλλα που χαρακτηρίζουν τις λεγόμενες οφιολικές σειρές του ωκεάνιου φλοιού), προερχόμενα από τον ωκεάνιο φλοιό της Τηθύος θάλασσας (http://greenminerals.blogspot.se/2016/05/4.html), που λόγω αλλεπάλληλων τεκτονικών κινήσεων τμήματα της βρίσκονται σήμερα «σκαρφαλωμένα» πάνω σε παλαιότερα, μεγαλύτερης ηλικίας πετρώματα ηπειρωτικής προέλευσης.  Συγκεκριμένα πρόκειται για τα πετρώματα που δομούν σήμερα τις γνωστές γεωλογικές ζώνες Σερβομακεδονικής και Ροδόπης.

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη   Ο μαγνησίτης, ανθρακικό ορυκτό του μαγνησίου, γνωστός πιο πολύ με το όνομα λευκολιθος (λόγω του χρώματος του), είναι ο βασικότερος λόγος που η Χαλκιδική είναι τουλάχιστον το ίδιο μεταλλευτική όπως και τουριστική.  Εδώ και δεκαετίες τα κοιτάσματα στο Βάβδο* και τη Γερακινή αποτελούν κυρίαρχες πηγές εξόρυξης πρώτης ύλης λευκολίθου.  Μετά την προ εικοσαετίας (γύρω στο 1997) ολοκλήρωση και τερματισμό της παραγωγικής λειτουργίας στο Βάβδο , κατά μια άποψη λόγω εξάντλησης του απόθεματικού δυναμικού, η Γερακινή είναι και παραμένει το σημαντικότερο κοίτασμα μαγνησίτη στη Χαλκιδική και στη χώρα, με τα βέβαια, πιθανά και δυνατά αποθέματα να ξεπερνούν τα 40 εκ. τόνους. 

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη Το ρήγμα Στρατωνιου-Βαρβαρας έχει κυρίαρχο γεωλογικό και μεταλλογενετικό ρόλο , αλλά αποτελεί κυρίως δημιουργικό σημείο αναφοράς με κοινωνική διάσταση και συμβολή στην ανάπτυξη.  Με λίγο «φάλτσο» ανατολικό-δυτικό προσανατολισμό ή το ανάποδο, φέρνει σε ασύμφωνη επαφή δύο γεωλογικούς σχηματισμούς με διαφορετική πετρογενετική προέλευση, ανόμοια  λιθοστρωματογραφικά χαρακτηριστικά και αλλοιώτικη γεωχημική σύσταση.  Βόρεια του ρήγματος, στην ανώτερη/υψηλότερη πλευρά του , βρίσκεται ο σχηματισμός Κερδυλλίων που αποτελείται από βιοτιτικούς και πλαγιοκλαστικούς-μικροκλινικούς γνευσίους με ενστρώσεις οριζόντων μαρμάρου. 

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη Η Χαλκιδική με την γνωστή γεωγραφική της ταυτότητα , την δεδομένη φυσιογνωμική πραγματικότητα, την διαχρονική εννοιολογική αναγνωρισιμότητα, αλλά και την μακρόχρονη ιστορική της διαδρομή, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα καλής πρακτικής στην δυναμική συνύπαρξη μιας πολυδιάστατης και αλληλλένδετης αναπτυξιακής διαδικασίας.  Ο τουρισμός με τις ξενοδοχειακές μονάδες και τις άλλες υπηρεσίες . Οι καλλιέργειες με τις ελιές/λάδι, το μέλι και το κρασί. Ο ορυκτός πλούτος με τα μεταλλεία και τις άλλες πρώτες ύλες. Η δασική και υλοτομική δραστηριότητα. Η γεωλογία με το αναμφίβολο φυσιογνωστικό και εκπαιδευτικό περιέχομενο και αξία. Η αρχαιολογική παρακαταθήκη και κληρονομιά. Η θρησκευτική θεματολογία και μοναδικότητα. Η λαϊκή παράδοση και έθιμα. 

Του   Dr. Γεωλογίας Νικόλαου Αρβανιτίδη Σε πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, που συντάχθηκε με τη συμμετοχή των Γεωλογικών Ινστιτούτων της Ευρώπης και θα δημοσιευθεί επίσημα σύντομα, προκύπτουν μεταξύ άλλων τα παρακάτω: οι ανάγκες σε ορυκτές πρώτες ύλες το 2030 θα διπλασιαστούν σε σχέση με αυτές το 2010. Στην περίπτωση των "πράσινων" και ήπιων ενεργειακών τεχνολογιών οι ανάγκες στην ίδια περίοδο θα αυξηθούν κατά 20 φορές. το γεγονός αυτό σημαίνει για την Ευρώπη μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγωγές ορυκτών και μετάλλων (στην περίπτωση των σπανίων γαιών αγγίζει το 100%, ενώ για τον χαλκό και τον ψευδάργυρο η εξάρτηση από εισαγωγές είναι μεγαλύτερη του 50%) , αλλά και την απαίτηση για παραγωγική αξιοποίηση των δικού της ορυκτού πλούτου μαζί με την εντατικοποίηση της κοιτασματολογικής έρευνας για των εντοπισμό νέων δυναμικών αποθεμάτων.