Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε. – ΥΠΕΡ Ή ΚΑΤΑ; (Συνεχίζεται ....)

Αναδημοσίευση από τη ρεσπέντζα:

Το κείμενο που έγραψα με αυτό τον τίτλο και δημοσιεύτηκε σε αρκετά blogs είχε μεγάλη ανταπόκριση τελικά και δέχτηκε πολλά σχόλια, θετικά και αρνητικά. Επειδή, λοιπόν, ο αριθμός των σχολίων ήταν μεγάλος, είπα να απαντήσω συνολικά με ένα νέο κείμενο.
Θέλω κατ’ αρχήν να τονίσω, ότι όπως εγώ δεν αμφισβήτησα στο κείμενό μου τις αγνές προθέσεις των «οικολόγων» (ναι, βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί δεν νομίζω ότι ο καθένας μπορεί αβασάνιστα να διεκδικεί αυτό τον τίτλο και γιατί το να γράψω έκθεση ιδεών δεν ήταν στις προθέσεις μου), έτσι δεν επιτρέπω σε κανέναν να αμφισβητεί την άλήθεια των λόγων μου.


Δεν είμαι εργαζόμενη στην εταιρία, δεν είμαι εντεταλμένη κανενός και απολύτως σίγουρα δεν πληρώνομαι από κανέναν για να πω την άποψή μου. Διατηρώ την ανωνυμία μου, γιατί δεν θέλω η άποψή μου να εκληφθεί ως εκδούλευση στην εταιρία.


Το γεγονός ότι τα μεταλλεία δόθηκαν σε τιμή κάτω της αξίας τους δεν θα μπορούσε να με ενδιαφέρει λιγότερο. Γιατί; Γιατί, πώς είναι δυνατόν να κάνει κάποιος επιχειρηματίας μια προσφορά, να την αποδέχονται οι αρμόδιοι και να φταίει ο επιχειρηματίας για την αποδοχή; Αν φταίνε κάποιοι πολιτικοί, ας μη τους ξαναψηφίσουμε, έχουν κάνει άλλωστε πολύ χειρότερα.


Επίσης, δεν με ενδιαφέρει αν η εταιρία είναι η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., η Κουβανέζικος Άργυρος Ε.Π.Ε., η Θιβετιανός Χαλκός .......... Τα μεταλλεία δόθηκαν! Ας τα αφήσουμε να λειτουργήσουν, ας αφήσουμε σ’ αυτόν τον τόπο της μιζέριας και της άρνησης κάτι να προχωρήσει!!! Κάτι να δουλέψει....


Κάποιον φοβίζει, ότι τα μεταλλεία είναι συγκεκριμένου ομίλου, που δεν έχει και την καλύτερη εικόνα σε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Κανένας όμιλος δεν υπογράφει συμβάσεις από μόνος του. Όλα γίνονται με διαπραγμάτευση με το Δημόσιο, πάλι στους πολιτικούς καταλήγουμε. Ας ζητήσουμε εχέγγυα..


Εδώ στην Ελλάδα είμαστε αρνητικοί εξ αρχής για οτιδήποτε! Στις Σκανδιναυικές χώρες (μια που μερικοί μίλησαν για την Φινλανδία) έχουν μετατρέψει εργοστάσιο ανακύκλωσης σε τουριστικό προορισμό και αξιοθέατο, με τον τρόπο κατασκευής του, την ωραία αισθητική του και την αρμονική ένταξή του στο περιβάλλον. Εδώ όλα τα εξοστρακίζουμε στο πυρ το εξώτερον και μάλιστα πριν υλοποιηθούν.


Τι θέλουμε να κάνουμε στον Άθω; Να γεμίσουμε τις παραλίες με τα απαράδεκτα τουριστικά καταλύματα που έχουν κατακλύσει την Κασσάνδρα και που προσπαθούν να καταστρέψουν και τη Σιθωνία (αυτή αντιστέκεται ακόμη, για πόσο;). Να δημιουργήσουμε οικισμούς που νεκρώνουν εννέα μήνες το χρόνο (λόγω της μικρής τουριστικής περιόδου) και απασχολούν ανθρώπους για τρεις μήνες μόνο; Μήπως θέλουμε τους ξενοδοχειακούς κολοσσούς που προσελκύουν εκατοντάδες Ανατολικοευρωπαίους με χαμηλά εισοδήματα, ανθρώπους που δεν αφήνουν τίποτε στην τοπική κοινωνία, όχι μόνο γιατί οικονομικά δεν μπορούν, άλλωστε τα ξενοδοχεία τους προσελκύουν με τα φτηνά πακέτα τους, αλλά γιατί αυτά τα ίδια ξενοδοχεία τους εγκλωβίζουν στο εσωτερικό τους με τα «all included”; Δε θέλουμε συνεχή, πραγματική απασχόληση δώδεκα μήνες το χρόνο; Κι αφού μιλάμε για απασχόληση, άλλος λέει ότι στην πραγματικότητα η εταιρία θα απασχολήσει 60 άτομα, άλλος 300, άλλος 800, η εταιρία πάλι διαβεβαιώνει ότι θα βρούν δουλειά 1500 άτομα. Ας ζητήσουμε τη δημόσια δεσμευσή της.


Ας βάλουμε τους υπεύθυνους της εταιρίας να μας εξηγήσουν και να προσπαθήσουν να μας πείσουν με στοιχεία, ότι δεν θα καταστρέψουν αυτό που παραλαμβάνουν! Δημόσια!


Να πάμε όμως με τα μάτια όχι αγριεμένα, αλλά κριτικά. Με προθέσεις όχι εκ προοιμίου αρνητικές και ίσως-ίσως κατευθυνόμενες, αλλά μελετημένα κριτικές. Να πάμε, όχι με ρόπαλα, αλλά με στοιχειοθετημένες ερωτήσεις. Και να ακούσουμε τις απαντήσεις, να τις σκεφτούμε....... όχι μέσα στην αρνητική οχλαγωγία, αλλά με προσοχή... Ας μην επιτρέψουμε στους κατευθυνόμενους αρνητές να καπηλευτούν τις καλές προθέσεις των διστακτικά αμφισβητούντων.......