ΠΟΣΟ ΒΙΩΣΙΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΕΙΦΟΡΟ ΤΙΠΟΤΕ;

Ο πολιτισμός δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Διαμορφώνεται μέσα από διαρκές εξελικτικό γίγνεσθαι και δεν είναι μια ιδεατή αναγεννησιακή εικόνα σαν της «Αρκαδίες» που υπάρχουν στην πραγματικότητα μόνο στην βουκολική ποίηση του Βιργιλίου, και στους πίνακες του Τζιορτζιόνε, του Τισιανού και του Πουσσέν!


Ομοίως και η ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα, δεν παράγεται «in the socket». Παράγεται σε εργοστάσια που «ρυπαίνουν» καθένα με τον τρόπο του είτε είναι θερμοηλεκτρικά, είτε πυρηνικά, είτε ηπιότερων μορφών. Και μάλιστα που η ρύπανσή τους σήμερα είναι παγκόσμιου χαρακτήρα, μεταφέρεται και διαπιστώνεται παντού, είτε αυτή παράγεται εδώ είτε στην …Κίνα.

Eξάλλου, το "αειφόρο τίποτε" δεν τρώγεται, ούτε ..πολυμερίζεται και μάλιστα σε μια χώρα όπου η ανεργία αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα, ούτε διασφαλίζει απόλυτα τη δυνατότητα ανάπτυξης για τις επόμενες γενιές...

Aνάπτυξη χωρίς κόστος δεν υπάρχει. Aνάμεσα στα δύο άκρα, την επιθετική, ληστρική για το περιβάλλον ανάπτυξη από τη μια και το "αειφόρο τίποτε" από την άλλη, νομίζουμε ότι πρέπει να επιλέξουμε τον τρίτο δρόμο, την ελεγχόμενη ανάπτυξη. Eλεγχόμενη όμως από ποιον και πόσο;

Tο περιβάλλον, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια, η κοινωνική μέριμνα είναι μείζονα πολιτικά ζητήματα που αν συνδυαστούν με τη διαρκώς αυξανόμενη και αυτοτροφοδοτούμενη ανάγκη για ενημέρωση, συνειδητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών, απαιτούν νέα πιο ανθρωποκεντρική θεώρηση, τη βιοθεώρηση της τεχνολογίας.

Oφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του κέρδους ώστε να συμπεριλάβει διαστάσεις όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η παιδεία, ο πολιτισμός.


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ELLADITSAMAS.BLOGSPOT.COM