"Από τις εισροές σε ETF και τις αποτιμήσεις των εταιρειών χρυσού, μέχρι την αυξανόμενη τιμή του ίδιου του μετάλλου, είναι σαφές ότι ο πυρετός του χρυσού κάνει και πάλι την εμφάνιση του" αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι
"ο χρυσός αποτελεί πλέον
εναλλακτικό διεθνές νόμισμα"."Κάποια στιγμή φάνηκε ότι το κυνήγι του χρυσού φτάνει στο τέλος. Καθώς η αμερικανική οικονομία ανακάμπτει και η ανησυχία για την κρίση χρέους των χωρών της Ευρώπης μετριάζεται κάπως στα τέλη του 2010, οι τιμές του χρυσού χαλαρώνουν, παρόλο που, με ιστορικούς όρους, διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα. Από τα μέσα Νοεμβρίου του 2010 μέχρι τον Ιανουάριο του 2011, ο χρυσός μένει πίσω σε σχέση με τα υπόλοιπα εμπορεύματα και πολλοί σκεπτικιστές πιστεύουν πως η λάμψη του θα συνεχίσει να ξεθωριάζει όσο θα επαληθεύεται το σενάριο που θέλει την παγκόσμια οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά.
Αλλά ο χρυσός επιστρέφει, καταγράφοντας επανειλημμένως νέα ιστορικά υψηλά, και στέλνει του αναλυτές πίσω στα γραφεία τους, προκειμένου να ξαναδούν τις εκτιμήσεις τους σχετικά με την πορεία του πολύτιμου μετάλλου. Έτσι, καινούριες προβλέψεις μιλούν για τιμές που θα φτάσουν τα 2.000 δολάρια/ουγγιά τους επόμενους 12 με 18 μήνες, βασισμένες κυρίως στις εκτιμήσεις για την πορεία των βραχυπρόθεσμων αμερικανικών επιτοκίων, τα οποία ιστορικά έχουν αποδειχτεί ένας από τους βασικούς παράγοντες διαμόρφωσης της τιμής του χρυσού. Στο παρελθόν, όποτε το πραγματικό βραχυπρόθεσμο επιτόκιο στις ΗΠΑ ήταν αρνητικό, όπως δηλαδή συμβαίνει στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον, ο χρυσός κατέγραφε ετήσια αύξηση μεγαλύτερη του 24%. Σε επίπεδο μακροοικονομίας, οι συνθήκες τείνουν να παραμείνουν ευνοϊκές για το χρυσό, τουλάχιστον μέχρι τα πραγματικά επιτόκια να βρεθούν πάνω από το 2%, ενδεχόμενο το οποίο οι αναλυτές δεν θεωρούν πιθανό να συμβεί έως το 2015. Οι παρούσες συνθήκες, με τα πραγματικά αμερικανικά επιτόκια να βρίσκονται καθηλωμένα στο -1.8%, δημιουργούν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αύξηση των τιμών του χρυσού.
Παράλληλα, η αύξηση της ζήτησης για χρυσό εξακολουθεί να στηρίζει την τιμή του. Παρόλο που το πιο πρόσφατο ράλι του χρυσού έχει ξεκινήσει εδώ και 10 χρόνια, μόλις πριν από λίγο καιρό άρχισαν οι κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν μεγαλύτερες ποσότητες χρυσού από εκείνες που πουλούσαν. Τα αποθέματα σε χρυσό για το σύνολο των κεντρικών τραπεζών του κόσμου, αφού πρώτα έφτασαν στο κατώτατο σημείο τους το πρώτο τρίμηνο του 2009, ακολούθησαν συνεχή ανοδική πορεία για να φτάσουν σήμερα σε επίπεδα 3% υψηλότερα από τα χαμηλά του 2009.
Είναι δικαιολογημένο για κάποιον να περιμένει διατήρηση αυτής της τάσης. Ο χρυσός αποτελεί ένα ιδιαιτέρως μικρό ποσοστό των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Κίνας, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 30% του συνόλου παγκοσμίως. Καθώς η κινεζική ηγεσία έχει δείξει ότι θα επιθυμούσε να περιορίσει την έκθεση στο αμερικανικό δολάριο, είναι αναμενόμενο για την Κίνα να προβεί στην αγορά μεγαλύτερης ποσότητας χρυσού στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα, η διεύρυνση της μεσαίας τάξης στις αναδυόμενες χώρες, οδηγεί στην αύξηση της ζήτησης χρυσού για την κατασκευή κοσμημάτων, γεγονός το οποίο, επίσης, στηρίζει την τιμή του πολύτιμου μετάλλου.
Σε επίπεδο μακροοικονομίας, οι συνθήκες τείνουν να παραμείνουν ευνοϊκές για το χρυσό, τουλάχιστον μέχρι τα πραγματικά επιτόκια να βρεθούν πάνω από το 2%, ενδεχόμενο το οποίο οι αναλυτές δεν θεωρούν πιθανό να συμβεί έως το 2015.
Ένα νέο νόμισμα από τα παλιά
Με πολλούς τρόπους ο χρυσός επιστρέφει στο ρόλο του διεθνούς νομίσματος, κυρίως λόγω του κρατικού ρίσκου και της υποβάθμισης (debasement) των νομισμάτων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ιστορικά, όποτε αυξάνεται το διαφορικό επιτόκιο δανεισμού (spread) των κρατών, αυξάνεται και η τιμή του χρυσού. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Κι αυτό γιατί οι παραδοσιακά ασφαλείς επενδύσεις σε νομίσματα δεν δείχνουν τόσο καλές όσο στο παρελθόν, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να χρησιμοποιούν τον χρυσό ως ένα ασφαλές λιμάνι που τους προφυλάσσει από τις νομισματικές διακυμάνσεις.
Στη διάρκεια της πιο πρόσφατης κυκλικής πορείας του χρυσού, το διάστημα 1970 – 1980, ο βασικός κίνδυνος όσων διατηρούσαν επενδύσεις σε χαρτονομίσματα ήταν ο πληθωρισμός. Στον τωρινό κύκλο, παρόλο που ο πληθωρισμός εξακολουθεί να δημιουργεί κάποια ανησυχία, ο κίνδυνος που διατρέχουν οι ανεπτυγμένες οικονομίες έχει σχέση κυρίως με το κρατικό ρίσκο (sovereign risk) και την αντίστοιχη υποβάθμιση των νομισμάτων, η οποία ενδέχεται να έχει ή να μην έχει πληθωριστικό αποτέλεσμα. Παράλληλα, η άνοδος του πληθωρισμού απασχολεί όλο και περισσότερες οικονομίες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Έτσι, ο χρυσός γίνεται όλο και πιο ελκυστικός, καθώς σπανίζουν οι ενδιαφέρουσες εναλλακτικές σε χαρτονομίσματα.
Στην Ευρώπη το κρατικό ρίσκο εξακολουθεί να υφίσταται, καθώς η Πορτογαλία και η Ιρλανδία ακολούθησαν την Ελλάδα στο μηχανισμό στήριξης. Οι Γερμανοί ψηφοφόροι εκφράζουν όλο και πιο έντονα την αντίθεση τους στα προγράμματα στήριξης των χωρών αυτών, και παραμένει ασαφές το μέχρι ποιο σημείο θα δέχονταν να συνεχίσουν να παρέχουν στηρίγματα. Η σχετικά σύντομη ζωή του ευρώ δυσκολεύει κάθε προσπάθεια προσδιορισμού των μακροπρόθεσμων προοπτικών του νομίσματος.
Αλλά και για το αμερικανικό δολάριο οι προοπτικές δεν είναι ρόδινες. Δύο διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, η Moody’s και η S&P, προειδοποίησαν ότι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια ενδέχεται να προβούν σε αρνητική αξιολόγηση του αμερικανικού νομίσματος. Και αυτό οφείλεται πιθανότατα στην αδυναμία των ΗΠΑ να αναδείξουν σε πρώτη προτεραιότητα της οικονομικής τους πολιτικής τη δραστική μείωση του δημοσίου χρέους, το οποίο φτάνει το 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Στην Ιαπωνία, ακόμη και πριν το σεισμό, το γεν αντιμετώπιζε δυσκολίες. Το 2011, η S&P έχει ήδη υποβαθμίσει την Ιαπωνία από το AA στο AA-, ενώ η Moody’s ανέφερε ότι η πιστοληπτική προοπτική της χώρας είναι αρνητική. Το ΔΝΤ έχει επίσης προβλέψει ότι μέχρι το 2012 το δημόσιο χρέος της Ιαπωνίας θα έχει ξεπεράσει το 210% του ΑΕΠ. Η δημογραφική εξέλιξη της Ιαπωνίας κάνουν αυτά τα εμπόδια ακόμη πιο ψηλά. Η χώρα γερνάει ταχύτατα και μέχρι το 2025 υπολογίζεται ότι οι Ιάπωνες πολίτες θα είναι 5% λιγότεροι από σήμερα. Έτσι, η προσπάθεια μείωσης του δημοσίου χρέους θα γίνει ακόμη πιο δύσκολή, καθώς η φορολογική βάση θα συρρικνώνεται. Αντίθετα, οι ΗΠΑ προβλέπεται να έχουν 13% περισσότερους πολίτες το 2025, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα οι ΗΠΑ να αποπληρώσουν το χρέος τους πολύ καλύτερα.
Στροφή προς το χρυσό
Παρόλο που οι επενδυτές αρχίζουν να συγκεντρώνουν πραγματικό χρυσό ως μια επένδυση εναλλακτική προς τα χαρτονομίσματα, ορισμένες αμερικανικές πολιτείες προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα. Το Μάρτιο του 2011, η Πολιτεία της Γιούτα ψήφισε νόμο που επιτρέπει τις συναλλαγές με χρυσά και ασημένια κέρματα, κυρίως ως μέτρο προστασίας από την υποτίμηση του δολαρίου. Ανάλογοι νόμοι έχουν προταθεί και σε άλλες δώδεκα, περίπου, αμερικανικές πολιτείες.
Ό,τι λάμπει…
...μπορεί να μην είναι χρυσός, αλλά η τοποθέτηση σε ETF και μετοχές χρυσού είναι ένας σχετικά προσιτός τρόπος για έναν επενδυτή που θέλει και να επωφεληθεί από την ανοδική τάση της τιμής του χρυσού, αλλά και να αυξήσει το εισόδημα από το χαρτοφυλάκιο του. Και μάλιστα αποκτώντας έκθεση σε προϊόντα που ρευστοποιούνται εύκολα. Παρόλο που η αγορά πραγματικού χρυσού μπορεί να μην προσφέρεται για τον καθένα, η αγορά μεριδίων ETF, τα οποία παρακολουθούν την κίνηση της τιμής του μετάλλου, επιτρέπει στους επενδυτές να τοποθετηθούν σε αυτή την ανοδική κούρσα, με λίγα χρήματα.
Οι μετοχές χρυσού είναι και αυτές ένα εξαιρετικό μέσο για ένα χαρτοφυλάκιο που θέλει να αποκτήσει έκθεση στο χρυσό και να γεννήσει επιπλέον εισόδημα. Τους τελευταίους 18 μήνες, το περιθώριο κέρδους των εταιρειών παραγωγής χρυσού έχουν εκτοξευτεί. Αυτό οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στο ότι η προσφορά παραμένει σταθερή ενώ η ζήτηση αυξάνεται αλματωδώς, κυρίως λόγω της αυξημένης ζήτησης κοσμημάτων στις αναδυόμενες αγορές, αλλά και στις αυξημένες ποσότητες χρυσού τις οποίες αγοράζουν οι κεντρικές τράπεζες. Αποτέλεσμα, οι παραγωγοί χρυσού έχουν συσσωρεύσει πολύ ρευστό στους ισολογισμούς τους, το οποίο είναι πιθανό να κατευθύνουν τόσο στην κατεύθυνση παραγωγικών επενδύσεων, όσο και στη διανομή μερίσματος στους μετόχους. Πράγματι, από τον Ιούλιο του 2010, δύο εταιρείες χρυσού με μεγάλη κεφαλαιοποίηση, η Barrick Gold και η Goldcorp, έχουν ήδη αυξήσει τις προβλέψεις τους για το ύψος του διανεμόμενου μερίσματος κατά 20% και 127%, αντίστοιχα.
Πού βρίσκεται το χρυσό μονοπάτι;
Ποτέ δεν ήταν πιο εύκολο για έναν επενδυτή να επωφεληθεί από την εκτόξευση των τιμών του χρυσού, όμως αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδιοκτησία πραγματικού χρυσού από ιδιώτες έχει μακρά προϊστορία. Το 1933, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ περνάει νόμο ο οποίος απαγορεύει στα φυσικά πρόσωπα να κατέχουν χρυσό αξίας μεγαλύτερης των $100. Υπό την απειλή μεγάλου προστίμου, οι πολίτες διατάσσονται να προσέλθουν στις τράπεζες προκειμένου να ανταλλάξουν τα χρυσά νομίσματα που διέθεταν, με χαρτονομίσματα. Η ψήφιση του νόμου ήταν προϊόν του αγοραστικού πανικού που προκλήθηκε στις μη αμερικανικές τράπεζες, οι οποίες υπό το φόβο της κατάρρευσης της αμερικανικής οικονομίας άρχισαν να ανταλλάσουν μαζικά τα αποθέματα σε δολάρια, με χρυσό από την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, κίνηση η οποία οδήγησε στην απομείωση των αποθεμάτων χρυσού των ΗΠΑ. Η τακτική της αμερικανικής κυβέρνησης αποδείχτηκε επιτυχής στην προσπάθεια ελέγχου του κλίματος πανικού που επικρατούσε διεθνώς. Η κατοχή χρυσού από ιδιώτες στις ΗΠΑ επιτράπηκε και πάλι, με νόμο του 1974".
Αναδημοσίευση απο το www.capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου