«Θάρθει ο καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα» (προφητεία Κοσμά του Αιτωλού)
Να το αφήσουμε για «αργότερα»
Είναι προφανές ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί η μεγιστοποίηση της «ζωής» των κοιτασμάτων ορυκτών αλλά και του οφέλους από την εκμετάλλευσή τους για την κοινωνία, σε βάθος χρόνου. Όμως αναβολές στην εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων «για αργότερα», δεν στέκουν. «Αργότερα» οι συνθήκες θα είναι διαφορετικές, οι τιμές χαμηλότερες, θα βρεθούν άλλα κοιτάσματα, θα ανακαλυφθούν υποκατάστατα, οι ανάγκες μας θα ικανοποιούνται διαφορετικά.
Οπωσδήποτε, μέρος της προσόδου από την εκμετάλλευσή των ορυκτών πόρων σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να κατευθύνεται και στην εξεύρεση εναλλακτικών υλικών και υποκατάστατων. Αυτά θα αποτελέσουν λύση πριν και μετά την εξάντληση των αποθεμάτων των ορυκτών πόρων, αν και όποτε γίνει αυτό. Βάζουμε μέσα και τους ενεργειακούς πόρους φυσικά. Χωρίς βέβαια τούτο να σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι «πεπερασμένοι» πόροι θα υποκατασταθούν εξ ολοκλήρου από «ανανεώσιμους». Οι ΑΠΕ π.χ. που υποτίθεται θα υποκαταστήσουν τους ορυκτούς υδρογονάνθρακες, απαιτούν (με τα σημερινά δεδομένα) για τις εγκαταστάσεις τους ορυκτά, ορισμένα μάλιστα σπάνια.
Ούτως ή άλλως το επίπεδο ζωής, αλλά και ο τρόπος διαβίωσής μας (θα) εξελίσσεται και επομένως με τα σημερινά κριτήρια είναι ανεδαφικό να αξιολογείται το πολύ μακρινό μέλλον. Η διαδικασία παραγωγής γνώσης για τους πόρους, αποτελεί κυρίαρχη δράση για την αύξηση του ανθρωπογενούς κεφαλαίου και βασική υποχρέωση των γενεών που καταναλώνουν. Πρόνοια για τις ανάγκες των μελλοντικών γενεών δεν σημαίνει να μην καταναλώνουμε τίποτε από πεπερασμένους πόρους σήμερα, ούτε να τους καταναλώνουμε με «φειδώ» (βλ. σχετικές ανοησίες του ΣτΕ και όχι μόνον, περί «φειδωλής εξόρυξης»), αλλά υποχρέωση να κληροδοτούμε γνώση και εναλλακτικές.
Εσχατολογία
Είναι γνωστά στον αντίποδα τα σενάρια περί σύντομης εξάντλησης των πόρων, επερχόμενης περιβαλλοντικής καταστροφής και εξαφάνισης του πλανήτη και του ανθρώπινου είδους. Στηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση, σε απλοϊκά μοντέλα κάποιων θεωρητικών που αναβιώνουν τον Μαλθουσιανισμό. Φυσικά διαρκώς καταρρίπτονται πανηγυρικά. Κάτι σαν τις προβλέψεις για τη Δευτέρα Παρουσία.
Ήδη από τη δεκαετία του ’70 η περιβόητη Λέσχη της Ρώμης με την Έκθεσή της είχε τροφοδοτήσει τέτοια σενάρια πανικού. Με βάση τις προβλέψεις της, τα αποθέματα του πετρελαίου και των περισσότερων βασικών μετάλλων θα έπρεπε να είχαν ήδη εξαντληθεί. Κάτι που βέβαια δεν έγινε, παρά μόνο σε έργα επιστημονικής φαντασίας. Παρ’ όλα αυτά, εσχατολογικές προφητείες και καταστροφολογία εξακολουθούν να τρέφουν την τρομολαγνεία «οικολόγων» και να επισείονται σαν μελλοντική απειλή. Σε μια προσπάθεια επηρεασμού των τοπικών κοινωνιών, ποντάροντας στον εκφοβισμό και στην άγνοια.
ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Υ.Γ. Με ερωτούν πολλοί φίλοι-ες και απαντώ: Το καλύτερο αντίδοτο στον οικο-παραλογισμό της εποχής μας είναι η γνώση και η κριτική. Ενεργός πολίτης σημαίνει πάνω απ’ όλα ενημερωμένος, συνειδητοποιημένος και υπεύθυνος πολίτης, οπλισμένος με κριτική σκέψη. Προφανώς ένας τέτοιος Πολίτης, μια τέτοια Κοινωνία Πολιτών, είναι ανεπιθύμητα για τους σκοταδιστές της «οικολογικής» προπαγάνδας και παραπληροφόρησης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου