Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

ΥΓΙΗΣ «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ» ΔΙΑΛΟΓΟΣ (email)

Με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώνω, τελευταία, τη διάθεση των «οικολόγων» της Β. Χαλκιδικής να ανοίξουμε έναν υγιή και ευπρεπή διάλογο. Αυτό απεικονίζεται στα σχόλια ορισμένων, όχι μόνο στα δικά μου κείμενα, αλλά ακόμη και άλλων, με τη συγγραφή των οποίων δεν έχω καμία σχέση. Τολμώ δηλαδή να πω, ότι αναπτύσσεται μια αμοιβαία.... συμπάθεια να την πω; ...... εκτίμηση να την πω; Κάτι, μάλλον καλό τέλος πάντων!

Όχι ότι σταμάτησαν να πιστεύουν, ότι είμαι έμμισθη «γραφιάς» της εταιρίας, αυτά δεν αλλάζουν, αλλά αυτό δεν με πολυενοχλεί πια. Ίσως έτσι μου κάνουν καλό τελικά! Μπορεί να πείσουν την εταιρία να με προσλάβει!!!!!!! (Ώπα παιδιά, μην εξάπτεστε, πλάκα κάνω!)


Πολλοί μου απευθύνουν ερωτήματα, όχι βέβαια γιατί περιμένουν την «επιστημονική» μου άποψη, δεν τη «ψώνισα» ακόμη, αλλά για να με βάλουν σε σκέψεις, να με προβληματίσουν, να αναδείξουν πτυχές του θέματος των μεταλλείων, που ίσως δεν έχω σκεφτεί.

Θα πρέπει λοιπόν να τους πω, ότι δεν τάχθηκα αβασάνιστα υπέρ της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Χαλκιδική. Διάβασα κάθε κείμενο που αφορά την επένδυση, υπέρ ή κατά. Διάβασα και τη γνωμάτευση του ΤΕΕ/ΤΚΜ, διάβασα και το πόρισμα του Α.Π.Θ., διάβασα όμως και την απάντηση των μηχανικών της εταιρίας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τον προβληματισμό κάποιου που υπογράφει στα σχόλιά του «ΤΟΥΒΛΟ» (είναι δική του η υπογραφή και ο χαρακτηρισμός, μην παρεξηγηθώ), που ανησυχεί για τα έντονα καιρικά φαινόμενα που εμφανίζονται στη Χαλκιδική τα τελευταία χρόνια και που ίσως, αν συνεχιστούν, δημιουργήσουν αστοχίες στο έργο με απρόβλεπτες περιβαλλοντικές συνέπειες.
Να του θυμίσω, πως το γεγονός ότι πλημμυρίζουν τα σπίτια μας και αναγκαζόμαστε κατά καιρούς να πάρουμε τον κουβά, όπως δηλώνει ότι έκανε πρόσφατα ο ίδιος, πολλές φορές οφείλεται στην προσφιλή «οικολογική» ελληνική συνήθεια να μπαζώνουμε τα γειτονικά ρέματα!

Κάθε έργο όμως, ειδικά αν είναι μεγάλης σπουδαιότητας, όπως το συγκεκριμένο, σχεδιάζεται για πλημμυρικές παροχές με περίοδο επαναφοράς πολλών χρόνων, που ξεκινούν για τα διάφορα υποέργα από το 1:25 και φθάνουν το 1:10.000 χρόνια. Αυτό σημαίνει, ότι το έργο σχεδιάζεται για ένα καιρικό φαινόμενο που η πιθανότητά του να εμφανιστεί, π.χ. μια έντονη βροχή, είναι για κάθε χρονιά 1/25 ή 1ο/οοοο!!!!! Και αυτές οι προδιαγραφές έχουν τεθεί νομοθετικά. Έτσι σχεδιάστηκε και αυτό το έργο και τα στοιχεία τα πήρα από την απάντηση στο ΤΕΕ των μηχανικών της εταιρίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο Respentza (για να μην αναρωτιέστε για την πηγή των στοιχείων μου).
Αναρωτιέμαι, αν το «ΤΟΥΒΛΟ», ο κάτοχος του τίτλου, τέλος πάντων, έχει την εντύπωση ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε. και μένουν στην περιοχή θέλουν να τη δουν να καταστρέφεται, ή ότι αυτοί την αγαπούν λιγότερο από εκείνον, ή ότι κάνουν «εκπτώσεις» στις περιβαλλοντικές απαιτήσεις που έχουν για τα παιδιά τους!
Πάλι το «ΤΟΥΒΛΟ», ο κάτοχος του τίτλου, τέλος πάντων, αναρωτιέται απευθυνόμενος σε άλλο του σχόλιο πάλι προς εμένα, γιατί οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου τάσσονται συνήθως κατά τέτοιου είδους επενδύσεων.
Μα, έχω πει την άποψή μου σε πολλά προηγηθέντα κείμενα! Έχω πολλές φορές αναφερθεί στην «Οικολογική δικτατορία», στην «μοντέρνα» θεώρηση των πραγμάτων, στο «πολιτικά ορθό», στη ψηφοθηρία την καλυμμένη με «οικολογικό μανδύα», που είναι και πιασάρικος! Όσο για μένα, επειδή ανήκα σε «οικολογικούς» συλλόγους και είδα κάποια πράγματα από μέσα, προτίμησα να παραμείνω οικολόγος, χωρίς κανένα μανδύα, πάντα όμως υπέρ της ανάπτυξης! Η ψηφοθηρική θέση πολλών πολιτικών δυνάμεων, εξάλλου, οδήγησε τη χώρα μας στο «μη περαιτέρω», στην αποβιομηχάνιση, στα χρέη, στην ανεργία και στη φτώχεια.

Όσο για τον άλλο οικολόγο, που μου στέλνει φιλιά μέσω των «Πολιτών Αριστοτέλη», τον παρακαλώ να τα στέλνει άλλη φορά κατ’ ευθείαν σε μένα, γιατί αλλιώς δε θα τα πάρω ποτέ! Τον ευχαριστώ, πάντως για τον τίτλο της «αναπτυξιολόγου» κι ας είναι σε εισαγωγικά, γιατί τον θεωρώ πολύ τιμητικό, ειδικά στις χαλεπές μέρες που ζούμε όλοι μας. Α! και θα τον παρακαλούσα να μη λέει ξένους τους Θεσσαλονικείς, γιατί εμείς στηρίξαμε πρώτοι, πριν πολλές δεκαετίες, τη Χαλκιδική, εξακολουθούμε να το κάνουμε και οι περισσότεροι από εμάς τη θεωρούμε τόπο μας! Κατ’ αυτόν κάνουμε λάθος;

Αναγνώστρια