«ΑΚΡΑΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ» ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ...

Το "παρατητήριο" επί το έργον...

 …ΚΑΠΗΛΕΥΣΗ «ΑΚΡΑΙΩΝ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ»,  ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ(;) ΤΗΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΣΟΒΑΡΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΣΤΗ Β/Α ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ!!!

Στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, λένε αυτοί που ξέρουν τα πράγματα από μέσα, πως υπάρχει ένας βασικός κανόνας, που καθορίζει την ροή και την παραγωγή κάποιων εξαιρετικά «ιδιαίτερων» ειδήσεων. Δεν τον ξέραμε είναι αλήθεια, όμως όταν τον πληροφορηθήκαμε, καταλάβαμε πολλά. Τι λέει αυτός ο (αντι-)χρυσός κανόνας; «Δεν αφήνεις ποτέ την αλήθεια να σου χαλάσει ένα ωραίο σενάριο…»

Θεωρούμε βέβαιο, μετά και τη προχθεσινή « avant premiere» του fakementary «Πάντα στη Μ. Παναγία να βρέχει, όπως στο Μπαγκλαντές!», πώς η γκρούπα των διακινητών της μαύρης προπαγάνδας στον τόπο μας αυτόν τον anti-gold κανόνα, τον έχει αναγάγει σε αξίωμα και σκοπό ζωής.

Δεν θα σταθούμε στα μέσα που χρησιμοποιούν, τα οποία βέβαια κοστίζουν αδρά (έτσι τουλάχιστον μας πληροφόρησαν άτομα που ασχολούνται με οπτικoακουστικά μέσα) και είναι απορίας άξιο, πώς και από ποιόν χρηματοδοτούνται, σε μέρες που ψάχνεις το 20ευρo με το ντουφέκι.

Ας τα ψάξουν και ας τα διερευνήσουν αυτοί, που κανονικά θα έπρεπε να θίγονται από τέτοιες «ανεξάρτητες» παραγωγές, π.χ. οι επαγγελματίες του τουρισμού στη Χαλκιδική και ας αναρωτηθούν, αν τέτοια «σενάρια», αποτελούν διαφήμιση ή δυσφήμιση για τα καταλύματα της ΒΑ Χαλκιδικής, την ώρα που αυτοί απολαμβάνουν τον ύπνο του δικαίου… ενώ συνάδελφοι τους στη Γερακινή, όχι μόνο δε διαμαρτύονται που στα 500 μέτρα από το ξενοδοχεία τους έχουν θέα το μεγαλύτερο open pit στη χώρα, αλλά έχουν φροντίσει να μην ακουστεί ποτέ ούτε μια διαμαρτυρία, που θα αναδείξει, στην περίπτωση αυτή, υπαρκτές αισθητικές αλλοιώσεις λόγω οπτικής επαφής με το παραλιακό μέτωπο. Εκεί όμως οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται όλα τα «πλούτη» της περιοχής προς όφελος όλων των κατοίκων. 

Θα σταθούμε όμως με αναλυτική διάθεση στην ουσία του πράγματος, που για ακόμη μια αφορά δεν είναι άλλη από τη μεθοδευμένη παραχάραξη της αλήθειας σε τέτοιο βαθμό, που αν υπήρχε όντως ευνομούμενη πολιτεία, η διαπίστωση τέλεσης ποινικού αδικήματος θα συνιστούσε απλά μια καλή αρχή, για το ξετύλιγμα του κουβαριού των όσων εξυπηρετούν και εξυπηρετούνται από τέτοιου είδους «εικαστικές» βαρβαρότητες στολισμένες με φληναφήματα οικολογικού χαρακτήρα.

Ξεκινώντας από τα δομικά στοιχεία του fakementary, θεωρείται βέβαιο, πως ο Βοήμιος δημιουργός Μπέντριχ  Σμέτανα, αν ζούσε, θα λυπούνταν από τον τρόπο που το αριστούργημα του, το συμφωνικό ποίημά του «Vltava» (Μολδάβας), κακοποιήθηκε από τους σεναριογράφους του «Πάντα στη Μ. Παναγία να βρέχει, όπως στο Μπαγκλαντές!», καθώς η ευγενική του μελωδία, έγινε μουσικό κάλυμμα σε οπτικοακουστική φαρσοτραγωδία, παραπλανητικού περιεχομένου.

Ως προς τις εικόνες, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τα όσα κατέγραψε ο φακός του «οικολόγου», στις 14/10/2000, όπου η Μ. Παναγία πνίγηκε στην κυριολεξία από την έντονη βροχόπτωση. Εκείνο βέβαια που προκαλεί οργή, είναι ο τρόπος που δένονται (μοντάρονται στη γλώσσα των οπτικοακουστικών μέσων) οι εικόνες αυτές και ο υποτιτλισμός που παρέχεται, εν είδει πληροφορίας από τους «αντίχρυσους» καπηλευτές ακόμη και των θεομηνιών!!!

ΟΙ ΨΕΥΤΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΤΟΥΣ

Μπορεί να μην έχουμε στη διάθεση μας την «αρωγή» της ψηφιακής τεχνολογίας, για την προσφορά «αρτοθεαμάτων», όπως οι αντίχρυσοι καπηλευτές των πάντων, ωστόσο έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία καταδεικνύουν την συρροή του ψεύδους και της παραποίησης γεγονότων από την πλευρά τους. Θα τα αριθμήσουμε για να καταστεί σαφής και ποσοτικά η ακατάσχετη απόκρυψη γεγονότων αληθινών από τους επαγγελματίες της μαύρης προπαγάνδας.

1. Σε καμία περίπτωση αυτή η καταστροφή που υπέστη τότε η Μεγ. Παναγία και 10 χρόνια αργότερα το Στρατώνι δεν έχει τις ρίζες του κακού, όπως έντεχνα θέλουν να προσάψουν, στη μεταλλευτική διαδικασία, καθώς:

Α) Στην περίπτωση της Μ. Παναγίας η θεομηνία βρήκε σύμμαχο της την κακή κατασκευή και την κακή κατάσταση των αγωγών υποδοχής και διακίνησης όμβριων υδάτων. Πιο συγκεκριμένα, το ρέμα της Παναγούδας, από όπου «έτρεξε» αυτός ο τεράστιος όγκος νερού κατέληγε σε ένα πλακοσκεπή αγωγό διαστάσεων 2 Χ 1,5m, στον οποίο, εκτός από όμβρια,  κατέληγαν και οι αποχετεύσεις.

Αυτός ο αγωγός, εκτός των μικρών του διαστάσεων, καθώς κατασκευάστηκε με προδιαγραφές της δεκαετίας του 60, δεν είχε καν σκέπασμα, ενώ κλαδιά και άλλα υλικά είχαν βουλώσει την έξοδο του… (Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι «οικολόγοι» δεν αναλαμβάνουν ακτιβιστικές δράσεις, αφήνουν την Πολιτεία ν’ ασχοληθεί, αυτοί έχουν σοβαρότερα θέματα!!!). Όταν λοιπόν προέκυψε η βροχή από το Μπαγκλαντές, όλες αυτές οι κακές συμπτώσεις είχαν σαν αποτέλεσμα να τινάξουν στην κυριολεξία τον πλακοσκεπή αγωγό σε μήκος 500μ και ο χείμαρρος να φτάσει σε ύψος 5μ, καθώς δεν υπήρχε άλλη έξοδος παροχέτευσής του.

Β) Αποκρύπτουν σκανδαλωδώς, ότι με προσωπικές ενέργειες του τότε υπουργού βιομηχανίας και νυν δημάρχου Αριστοτέλη εξασφαλίστηκαν κονδύλια ύψους 2 δις δραχμών για την αναβάθμιση του δικτύου των αγωγών όμβριων υδάτων. Έργα τα οποία ξεκίνησαν το 2000 και ολοκληρώθηκαν το 2003.  

Γ) Δε «θυμούνται», ότι η τότε εταιρεία έστειλε από την πρώτη στιγμή στην πληγείσα περιοχή, παρά το ότι ανήκε σε άλλο δήμο, φορτωτές, γερανούς, εκσκαπτικά μηχανήματα, ρούχα, φάρμακα και τρόφιμα. Ποιος άλλος ΗΤΑΝ εκεί, παρών, εκτός από την τότε εταιρεία για να δώσει υλική και ηθική βοήθεια στους κατοίκους, όταν επί μια ολόκληρη εβδομάδα, ο κρατικός μηχανισμός αδυνατούσε να συντονιστεί και να προσφέρει τα στοιχειώδη; Μήπως το ίδιο δε συνέβη και στο Στρατώνι; Όταν ο κρατικός μηχανισμός μπέρδευε το Στρατώνι με την Ολυμπιάδα και το Μελισσουργό, τα μηχανήματα της εταιρείας και οι άνθρωποί της, δεν ήταν αυτοί που έσπευσαν πριν από τον καθένα; (Εδώ πρέπει ν’ αναφέρουμε, ότι το Στρατώνι δεν ξεχνά την στήριξη που δέχτηκε από κατοίκους της Ιερισσού τις δύσκολες ημέρες της καταστροφής!) Τι να το κάνεις όμως, όταν κάποιοι έχουν το θράσος να επιλέγουν αυτοί, τι πρέπει να θυμάται η κοινωνία και τι όχι;

2) Πέρα όμως από τη μνήμη τους και οι διαθέσεις τους έχουν τη χειρότερη έξωθεν μαρτυρία, όσο και αν επιθυμούν να δώσουν σε αυτές οικοφανή και  επιστημονικοφανή χαρακτήρα,  αφού στο ανεκδιήγητο fakementary  προσπαθούν να μας πείσουν, ότι ακόμη και για τη βροχή που πέφτει, φταίει η μεταλλευτική δραστηριότητα… έλεος! Επιχειρούν δε, με τρόπο ανερμάτιστο, να προδικάσουν ότι σε μια αντίστοιχης έντασης βροχή, το κακό θα είναι πολλαπλάσιο από αυτό που έγινε στη Μ. Παναγία το 2000, με την επένδυση σε πλήρη εξέλιξη, καθώς η εταιρεία, όπως  ισχυρίζονται:  

Α) θα «ξυρίσει» όλο το δάσος - κάλυμμα, που υφίσταται ανάμεσα στο open pit των Σκουριών και το χωριό. Αυτό βέβαια δεν προκύπτει από πουθενά, όπως και πολλά άλλα. Μάλιστα το πόσο ψεύδονται αποτυπώνεται περίτρανα και στη φωτογραφία, την οποία σας παρουσιάζουμε και είναι παρμένη από τη μακέτα αναπαράστασης του έργου, σε κλίμακα 1:5.000, όπου φαίνεται ξεκάθαρα, ότι ανάμεσα στο όρυγμα της εξόρυξης και στο χωριό, δεν εξαφανίζεται κανένα δάσος,

Β) επίσης αφήνουν να υπονοηθεί, ότι τα φράγματα που θα κατασκευαστούν για την απόθεση των αποβλήτων δεν θα αντέξουν στις πιέσεις μιας καταιγιστικής βροχόπτωσης, όπως αυτής του 2000. 

Ξεχνούν βέβαια, πως όλα αυτά τα χρόνια αντίστοιχα φράγματα, όπως αυτά του Καρακολίου και του Chevalier άντεξαν όλα αυτά τα χρόνια, δίχως να εμφανίσουν καμία διαρροή ή απώλεια, με όρους και συντελεστές κατασκευής, παρελθόντων ετών, που ουδεμία σχέση έχουν με αυτούς που συμπεριλαμβάνονται στην εγκριθείσα Μ.Π.Ε.

Γ) τέλος, σε μια επίδειξη απόλυτης ασχετοσύνης ή επικίνδυνου δόλου με αφορμή τα 75 κ.μ. νερού βροχής/δευτερόλεπτο, που διέρρεαν τότε το ρέμα της Παναγούδας στη Μεγάλη Παναγία, επικαλούνται πως στη Μ.Π.Ε. η εταιρεία σαν μέγιστη παροχή ρέματος έχει συμπεριλάβει τα 0,13κ.μ./ δευτερόλεπτο και σαν αναμενόμενη τα 0,04κ.μ./δευτερόλεπτο.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Η πραγματικότητα είναι πως στη Μ.Π.Ε γίνεται αναφορά της παροχής των ρεμάτων υπό κανονικές συνθήκες. Με βάση όμως τον σχεδιασμό των έργων επιβάλλεται από την κείμενη νομοθεσία, αυτός ο σχεδιασμός να προβλέπει ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία έχουν επαναφορά 1 φορά στα 10.000 χρόνια, κάτι που σε απλά ελληνικά σημαίνει πως έχει προβλεφθεί το πιο ακραίο σενάριο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται εδώ, είναι το εάν και κατά πόσο είναι σε θέση αυτοί οι περισπούδαστοι θεωρητικοί του (αντι-)χρυσού κανόνα να διαβάζουν τέτοιου επιπέδου μελέτες; Εκτός βέβαια αν γνωρίζουν, αλλά το κάνουν σκόπιμα προς διευκόλυνση της σύγχυσης του απλού κόσμου. (Εδώ τίθεται και πάλι το ερώτημα, μέχρι πότε θα ανεχόμαστε ως κοινωνία τέτοιου είδους ενέργειες και πότε θα αντιδράσουμε δυναμικά;) 

 Αυτό που δεν προέβλεψε βέβαια ο συντάκτης της ΜΠΕ, ήταν η «αντίδραση» των φραγμάτων… στην παρουσία και τις «προσευχές» κάποιων αυτόκλητων «σωτήρων» της περιοχής, που παρακαλούν να συμβεί στην περιοχή το χειρότερο δυνατό σε εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, έτσι ώστε να κάνουν σπέκουλα επάνω στον πόνο και τη δυστυχία των πολιτών της περιοχής… 

3. Ακόμη πιο ανυπόληπτοι  γίνονται, όταν επιχειρούν να μπλέξουν την πρόσφατη θεομηνία του Στρατωνίου με τη δήθεν ρυπαντική κατ’ αυτούς μεταλλευτική δραστηριότητα, κάνοντας μεταξύ άλλων πυκνή χρήση των γνωστών αεροφωτογραφιών, που τραβήχτηκαν από οικείο προς αυτούς ελικόπτερο(!!!), για να αποδείξουν τάχα τα όρνεα του προπαγανδισμού τη ρύπανση της θάλασσας από το Μαντέμ Λάκκο, όταν και τα μικρά παιδιά ξέρουν, ότι το καφέ χρώμα της θάλασσας είναι ο επιπλέον όγκος λάσπης και άλλων φερτών υλικών που κατέβασε το Στρατωνικό όρος και πιο συγκεκριμένα το ρέμα «Αργυρώ».

Για τα επικοινωνιακά τους όμως παιχνίδια τέτοιες φωτογραφίες είναι «βούτυρο στο ψωμί» τους. Φωτογραφίες βέβαια μόνο, γιατί το πόρισμα που εξέδωσε για τη συγκεκριμένη θεομηνία τον Ιούνιο του 2010, η ομάδα εργασίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ  καθηγητών του Α.Π.Θ., με τους κ. Χ. Αναγνωστόπουλο, Μ. Γεωργιάδη και Σ. Μπάντη, σε κανένα σημείο δε κάνει λόγο για μπαζώματα από καμία εταιρεία, είτε του παρελθόντος, είτε του παρόντος, ούτε αναφέρονται σε άλλους λόγους και αιτίες που έχουν να κάνουν με τη μακραίωνη μεταλλευτική παράδοση του τόπου. Ξεκαθαρίζουν μάλιστα, πως ό,τι συνέβη έχει ως βασικό αίτιο την ένταση του καιρικού φαινομένου (βροχόπτωση 164mm, εντός μερικών ωρών) και τη μη  ανακατασκευή και βελτίωση προστατευτικών και αντιπλημμυρικών έργων εντός του οικισμού.

Βέβαια, αν σε τέτοιου είδους πορίσματα δεν υπάρχει η γνωστή σύνθεση, που οι «γνώμες» της αποπνέουν οσμή θανάτου και καταστροφής από τη μεταλλευτική δραστηριότητα, κανένα πόρισμα για τους παραχαράκτες της επιστημονικής αλήθειας δεν είναι αποδεκτό.

Γι’αυτό και τέτοιου είδους πορίσματα αποσιωπούνται και αφήνονται να ξεχαστούν, αφού δεν απηχούν τα παρα-οικολογικά συμφέροντα!

Εμείς όμως νιώθουμε την ανάγκη να τους ευχαριστήσουμε, γιατί με τη συνδρομή τους αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά, πως ΜΟΝΟ η  ηθική τους ανεπάρκεια είναι ανίκητη και απρόσβλητη, βέβαια, από την αλήθεια… Μάταια όμως, καθώς ό,τι και να κάνουν, ό,τι και να πουν, η αλήθεια  δεν κρύβεται, ούτε χειραγωγείται από τις προπαγανδιστικές φανφάρες τους.