Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ...

"Απο εκεί ψηλά που ζούν... Λεφτά υπάρχουν...Προβλήματα; Όχι"

Όταν τα «τέκνα» της στείρας άρνησης έχουν κέφια… «ξεπλένουν» τη μαύρη προπαγάνδα τους με «απορρυπαντική» ρητορεία, που περιέχει  αντιμνημονιακούς κόκκους…

( http://enpoarneas.blogspot.com/2011/11/blog-post_20.html)

Όταν δεν έχουν κέφια… καταφεύγουν στην κωλοτούμπα…, αναπαράγοντας άρθρα τον οποίων η πηγή κατακεραυνώνει… την προσφιλή τους  «πράσινη ανάπτυξη»!!! Μόνο και μόνο για να μην αισθανθούν επικοινωνιακά κατώτεροι…

 ( http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2011/10/scripta-manent.html)

 

Ενώ όταν πρόκειται για να επιχειρηματολογήσουν εναντίον της μεταλλευτικής δραστηριότητας, σε οποιοδήποτε σημείο της ελληνικής επικράτειας, τα ζητήματα που θίγουν στην κυριολεξία ανεβάζουν το κέφι(ρ)…στα ύψη!!!

Επειδή ως γνωστόν το ΤΗΙΝΚ ΤΑΝΚ της στείρας άρνησης,  έχει αναλάβει εργολαβικά  την υπανάπτυξη της χώρας και επειδή παράλληλα, μαθαίνουμε ότι η χάρη του έφτασε και στο Κιλκίς, όπου και εκεί είναι σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο χειραγώγησης  της τοπικής κοινωνίας  με μεθόδους που ζήσαμε και ακόμη ζούμε και στη Χαλκιδική.

Θα επιχειρήσουμε να σας καταστήσουμε κοινωνούς  των «απόψεων», που ακούστηκαν στις 5 του Νοέμβρη στην πόλη του Κιλκίς, σε μια άκρως αποστειρωμένη ημερίδα «ενημέρωσης», εναντίον της μεταλλείας και  με αφορμή την προκήρυξη από το ΥΠΕΚΑ Δημόσιου Διεθνούς και Ανοιχτού Πλειοδοτικού Διαγωνισμού για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης δημόσιων μεταλλευτικών χώρων στις περιοχές Γερακάρι - Βάθης και Πολυκάστρου - Σκρά του Νομού Κιλκίς.

Πηγή των όσων σας μεταφέρουμε είναι η ηλεκτρονική έκδοση της Κιλκισιώτικης εφημερίδας «Η Γνώμη του Κιλκίς»», όπου σε αυτήν αναρτήθηκε το κείμενο της ομιλίας του Ομότιμου Καθηγητή Γεωλογίας κ. Σαράντη Δημητριάδη, που εκφώνησε στην εκδήλωση, όπου παρευρέθηκε  με το ΤΗΙΝΚ «TANKER» της Χαλκιδικής…

Στα πολύ ενδιαφέροντα και σεβαστά που ειπώθηκαν από την πλευρά του κ. Δημητριάδη, μας κίνησαν την «περιέργεια» κάποια ζητήματα, που πιστεύουμε ότι έχουν άμεση σχέση με τον παραλογισμό που εκδηλώνεται από την πλευρά της στείρας άρνησης σε ότι αφορά την πολυμεταλλευτική επένδυση της Χαλκιδικής…

1.«..Ας επισημανθεί πως στο νομό Κιλκίς δεν υπάρχει εξορυκτική και μεταλλευτική παράδοση και εμπειρία. Ο όποιος μελλοντικός επενδυτής λοιπόν δεν θα έχει σημαντικό λόγο για να προτιμήσει την πρόσληψη εντόπιου ανθρώπινου δυναμικού…»

Ένα λοιπόν από τα επιχειρήματα που επικαλείται ο κ. Δημητριάδης, για να απαξιώσει μια μελλοντική μεταλλευτική δραστηριότητα και επένδυση στην περιοχή, είναι η έλλειψη μεταλλευτικής κουλτούρας, που υπάρχει κατ αυτόν στην περιοχή, ένεκα της οποίας, ο Χ επενδυτής θεωρεί βέβαιο ο ίδιος, ότι δεν θα προτιμήσει εργατικό δυναμικό από την περιοχή… Να μας επιτρέψει ο ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. να σταθούμε λίγο εδώ…

Α) γιατί μας κάνει εντύπωση που δεν είπε τίποτα για την έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα της περιοχής του Κιλκίς κατά την αρχαιότητα. Ευτυχώς βέβαια για όλους τους κατοίκους του Κιλκίς, αλλά και για εμάς, που αναφέρθηκε αυτός ο «παλιοχαρακτήρας» ο Θουκυδίδης  ( http://edonos.blogspot.com/2008/09/blog-post.html) και μαθαίνουμε για πράγματα που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να μας τα λένε πανεπιστημιακοί καθηγητές της γεωλογίας… Τι να κάνεις στην προκειμένη περίπτωση μάλλον ισχύει το ότι «ο σκοπός αφορίζει και την ιστορία»…

Τώρα σε ότι αφορά το «μειονέκτημα» των κατοίκων του νομού, κατά την άποψη μας, θα έπρεπε να σημειώσει ο κ. Δημητριάδης, ότι για την εδραίωση του, από τη μεταπολίτευση και μετά, έπαιξαν κάποιο ρόλο και οι κυβερνήσεις του τόπου, που έδιναν επιδοτήσεις… για να φεύγουν βιομηχανίες και επιδοτήσεις από τη χώρα, συν του ότι κάποιες από αυτές τις έστειλε μια ώρα αρχύτερα και ο υπερβάλλων… συνδικαλισμός. 

Β) Άντε στο Κιλκίς δεν έχουν μεταλλευτική εμπειρία τα τελευταία 50 τουλάχιστον χρόνια, στη  Β/Α Χαλκιδική, που υπάρχει, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά τους τελευταίους 26 αιώνες…, γιατί να μην συνεχίσει να υπάρχει; Γιατί εδώ οι αυτόκλητοι σωτήρες του τόπου αυτό το αποσύρουν από την επιχειρηματολογία τους; Γιατί τους ακούμε να λένε, μεταξύ άλλων ψεμάτων και υπερβολών, ότι η εταιρεία της  Ε.Χ. θα προσλάβει κόσμο από άλλες περιοχές και όχι από εδώ; Μήπως για να στρέψουν τον κόσμο εναντίον της επένδυσης; Μήπως τελικά οι «εργολάβοι» της αποβιομηχάνισης της χώρας για κάθε περιοχή, έχουν φτιάξει και έναν ανάλογο κατάλογο παραπλάνησης και χειραγώγησης των κατοίκων της; Μήπως μέσα σε αυτήν την «εργολαβία» έχουν παρασυρθεί και ακαδημαϊκοί;

Όλα τα ερωτήματα που θέτουμε, εκτός από το τελευταίο, είναι ρητορικά. Ξέρουμε τις απαντήσεις. Το τελευταίο ερώτημα, είναι ερώτημα έντονου σκεπτικισμού. Πρέπει να συνεχίσουμε όμως γιατί σε αυτήν την ομιλία, που έγινε στο Κιλκίς πριν από 20 μέρες, υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα σημεία, που αξίζουν της προσοχής μας.  

2. «… Ενδεικτικά μόνο, και εάν θεωρήσουμε ως απολύτως αξιόπιστα τα αναφερόμενα ως «βεβαιωμένα» αποθέματα στο υπό διαβούλευση κείμενο του ΥΠΕΚΑ, τότε αυτά αποτιμώνται (από το ίδιο το ΥΠΕΚΑ) ως εξής:

1,5 δις ευρώ από τον Δ.Μ.Χ. Βάθης – Γερακαρίου.

1,2 δις ευρώ από το Δ.Μ.Χ. Πολυκάστρου – Σκρα

Ακόμα δηλαδή και εάν το αναμενόμενο κέρδος από αυτό το «βεβαιωμένο» μεταλλευτικό απόθεμα και των δύο δημόσιων μεταλλευτικών χώρων αποδιδόταν στο σύνολό του, αδιαμεσολάβητα και μονομιάς κατ’ ευθείαν στην εθνική οικονομία, και χωρίς να αφαιρεθούν τα απαραίτητα έξοδα εξόρυξης και επεξεργασίας και οι περιβαλλοντικές δράσεις αποκατάστασης στην περιοχή, το κέρδος για την εθνική οικονομία θεωρητικά θα ήταν μόνο 2,7 δις ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ.

Στην πραγματικότητα βέβαια η εθνική οικονομία θα ωφεληθεί σταδιακά και σε βάθος χρόνου μόνο από τα μισθώματα των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης και ένα, ακαθόριστο προς το παρόν, ποσοστό επί τοις εκατό επί της τιμής πωλήσεως του μεταλλεύματος ή των προϊόντων του, πάντως συνολικά ένα μικρό μόνο κλάσμα από αυτό το σύνολο των 2,7 δις ευρώ…»

Εδώ να μας επιτρέψει ο φίλτατος καθηγητής, αλλά η είσοδος του στα «χωράφια» συναδέλφων του της οικονομίας, προκαλεί πονοκέφαλο στην καλύτερη των περιπτώσεων…

Καθώς ηχούν κάπως ειρωνικά, ότι τα ωφελήματα για την ελληνική οικονομία, αλλά και την τοπική είναι ανάξια λόγου και αναφοράς… ΜΟΝΟ 2,7 ΔΙΣ ΕΥΡΩ(!!!!!!!!!). Όσα δηλαδή είναι τα χρήματα που πρέπει να δίνει κάθε μήνα το κράτος για μισθούς και συντάξεις, για τον ομότιμο καθηγητή  είναι αμελητέο… Για την τοπική κοινωνία κατά τη λογική του, να μην το συζητάμε καλύτερα…, ένα κλάσμα. Στο Κιλκίς που αν προσθέσεις όλα τα κλάσματα, που στηρίζουν την τοπική οικονομία, βγάζεις τους κατοίκους του, ως τους πλουσιότερους της ελληνικής επικράτειας… 

Ας ενστερνιστούμε υποθετικά  τις αρχές της οικονομικής ανάλυσης που διαβάσαμε παραπάνω, λαμβάνοντας ακόμη και υπόψη το σενάριο του, που δεν θέλει να γίνεται καμία πρόσληψη στην περιοχή, ένα ποσό της τάξεως π.χ. των 6 ή 7 εκ. ευρώ το χρόνο, που μπορεί να αναλογεί ως αντισταθμιστικό όφελος, το πετάς στα σκουπίδια στις μέρες μας; Συγνώμη αλλά εδώ ισχύει, «ότι όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα»… Έχει και συνέχεια…

3) «… Ήπιος ποιοτικός τουρισμός, μονάδες που θα προσφέρουν καλά μελετημένες υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής, φυτώρια καλλωπιστικών φυτών, βιολογικές καλλιέργειες, πρότυπες κτηνοτροφικές μονάδες, μικρές μονάδες παραγωγής εξειδικευμένων γαλακτοκομικών προϊόντων (π.χ. κεφίρ), καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών με μικρές μονάδες απόσταξης αιθέριων ελαίων, άλλες δυναμικές καλλιέργειες (π.χ. τρούφα), μικρής κλίμακας ποιοτικές οινοπαραγωγικές μονάδες, εκτροφεία θηραμάτων, ποιοτικές μονάδες εστίασης, προϊόντα πιστοποιημένης προέλευσης (δεδομένου ότι τα ποιοτικά προϊόντα διατροφής έχουν μεγάλη και θα έχουν ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση και σημαντικές εξαγωγικές προοπτικές).

Τα παραπάνω, και άλλα  παρόμοια, απαιτούν μικρό σχετικά αρχικό κεφάλαιο εκκίνησης και εγγυώνται κέρδη που θα μένουν στον τόπο, σε αντίθεση με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες που τα κέρδη τους πάνε αλλού και, προπαντος, χωρίς κανένα κίνδυνο καταστροφής, αντίθετα, με διατήρηση και αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.

Όλες οι προηγούμενες αναπτυξιακές δυνατότητες θα υπονομευθούν σοβαρά, εάν ο νομός Κιλκίς συνδεθεί με την περιβαλλοντικά καταστροφική και ρυπογόνο εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα…»

Εδώ το κέφι(ρ) απογειώνεται από αυτά που διαβάζουμε, καθώς η πρόταση που ανοίγεται μπροστά μας, ως αντίδοτο στην κρίση που ζούμε, είναι το να κάνουμε δάνειο για να ανοίξουμε εξειδικευμένες γαλακτοκομικές μονάδες κεφί(ρ)… Τώρα που δεν ξέρεις σε πια τράπεζα να πρωτοπάς για να πάρεις  δάνειο, καθώς όλες δίνουν μάχη για να σε δανειοδοτήσουν Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτές είναι οι εποχές για να ανοίξεις ατομική επιχείρηση…

Ωστόσο άλλη είναι η παρατήρηση, που θέλουμε να κάνουμε. Γιατί  μια παραγωγική διαδικασία, να αποκλείει μια άλλη; Γιατί οι αγροτοκτηνοτροφικές μονάδες, οι ελαιοπαραγωγικές μονάδες, δεν μπορούν να συνυπάρξουν με την «αφορισμένη» μεταλλεία;  Όλους αυτούς τους αιώνες στη Χαλκιδική η μεταλλεία, απέτρεψε την καλλιέργεια η την παραγωγή και την εξέλιξη φυτικού η ζωικού κεφαλαίου; Είχε κάποια αποδεδειγμένη αρνητική επίδραση στην υγεία των κατοίκων της περιοχής;   Μην ψάχνετε αδίκως… ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ… 

Μάλλον το πρόβλημα είναι αισθητικό και έχει να κάνει με το πώς θα φαίνεται η περιοχή μας από το διάστημα.. Από εκεί που ζουν και βρίσκονται κυριολεκτικά και μεταφορικά οι πατρόνοι της στείρας άρνησης. Ας μην ξεχνούμε ότι για αυτούς λεφτά υπάρχουν, για αυτό και προσεγγίζουν ζητήματα που αφορούν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων με τέτοια ελαφρότητα..., που  λυγίζει και σίδερα!!!