ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ; ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ;
Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τομείς όπου αξιώνουμε ότι θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να βρούμε ξανά τη θέση μας στον παγκόσμιο αναπτυξιακό χάρτη, διαμορφώνοντας σημαντικό ρόλο εντός της ΕΕ αλλά και παγκοσμίως. Ποιοι είναι αυτοί;
(α) Ο ενεργειακός τομέας.
H ενέργεια, με τη μορφή κυρίως έργων AΠΕ (αιολικής, ηλιακής παραγωγής, γεωθερμίας κλπ) που αποτελούν την βέλτιστη λύση στο ενεργειακό αλλά απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Οι ΑΠΕ υπό προϋποθέσεις από βέλτιστη λύση μπορεί να «δαιμονοποιηθούν» στα μάτια της κοινωνίας, αν δεν προσέξουμε και τις θεωρήσουμε πανάκεια και μονόδρομο και τις επιβάλλουμε ως μονοκαλλιέργεια ενεργειακής ανάπτυξης. Κι ακόμη δεν φτάνει μόνο να εγκαταστήσουμε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά εκεί που προβλέπεται, αλλά να κατασκευάζουμε και τον εξοπλισμό στη χώρας μας, ώστε να αυξήσουμε την προστιθέμενη αξία και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Υπενθυμίζονται οι στόχοι της Ε.Ε. για 20% συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, 20% εξοικονόμηση ενέργειας και 20% μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου έως το 2020.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι ήδη σήμερα στη Ρυθµιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) εκκρεμούν χιλιάδες αιτήσεις συνολικής ισχύος πάνω από 20 χιλ. ΜW - όσο δύο φορές η σηµερινή εγκατεστηµένη ισχύς της χώρας - που αντιστοιχούν σε έργα πάνω από 30 δισ. ευρώ! Το θέμα λοιπόν δεν είναι να εξευρεθούν οι επενδυτές, αλλά το ήδη υπάρχουν κανονιστικό πλαίσιο, να βελτιωθεί και να οδηγήσει σε ουσιαστικές επενδύσεις και όχι απλά να μεταφέρει πόρους από τον φτωχό καταναλωτή σε άλλες θέσεις.Κι ακόμη να αντιληφθούμε ότι ο τομέας της εξοικονόμησης ενέργειας είναι ο σημαντικότερος όλων, διότι μπορεί να είναι αθέατος και μη επικοινωνιακός αλλά μακράν ο πλέον αποδοτικός από κάθε άποψη!
(β) Ο τουρισμός.
Ο τουρισμός και οι απαιτούμενες υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, μαρίνες, κλπ.) ένα θέμα χιλιοειπωμένο με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο εδώ, αλλά που επίσης θέλει πολύ προσοχή διότι η χώρα μας έχει πληγεί βάναυσα από τον μαζικό τουρισμό της άναρχης δόμησης, της πολιτιστικής υποβάθμισης, του all inclusive και της χλωριωμένης πισίνας...
(γ) Ο Ορυκτός Πλούτος.
Ηδη έχει κατ’ επανάληψη ανακοινωθεί από υπεύθυνα «χείλη» ότι στην Ελλάδα υπάρχουν εξαιρετικά αποθέματα ΟΠΥ (χρυσού, αργύρου, χαλκού, μολύβδου, ψευδαργύρου και νικελίου, λιγνίτη, μαρμάρου, βιομηχανικών ορυκτών κλπ), συνολικής αξίας πάνω από 30-40 δισ. ευρώ, με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων. Ωστόσο, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος αυτού του ελληνικού ορυκτού πλούτου αξιοποιείται σήμερα παραγωγικά. Είναι επίσης θέμα πολιτικής βούλησης η αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, όπως το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος είτε κατά την εξόρυξη/αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών είτε γενικότερα.
Πολλοί θεωρούν ότι η βιώσιμη διαχείριση του φυσικού και ορυκτού πλούτου δεν είναι εφικτή και οι μη ανανεώσιμοι πόροι πρέπει να εξαιρεθούν από τα σχέδια βιώσιμης ανάπτυξης. Εντούτοις, η διαχείριση «μη ανανεούμενων» πόρων, όπως οι ορυκτοί, μπορεί να είναι βιώσιμη όταν κάποτε αντιληφθούμε επιτέλους ότι δεν μπορούμε να κάνουμε οπουδήποτε εξόρυξη, όταν εφαρμόζουμε βιώσιμα διαχειριστικά συστήματα σεβόμενοι τους κύκλους της ζωής και της φύσης, όταν εξαντλούμε τους κύκλους ζωής των παραγόμενων προϊόντων και όταν ανακυκλώνουμε τα προϊόντα στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Κι ακόμη, αν σκεφτούμε ότι ενώ οι πρωτογενείς πόροι είναι μη ανανεούμενοι, τα προϊόντα της εξορυκτικής βιομηχανίας πχ. τα μέταλλα, είναι απείρως ανακυκλώσιμα και συνεπώς εστιάσουμε στον τομέα αυτό.
Τέλος, στον πιο πολύπαθο τομέα του άνθρακα, του λιγνίτη, που παρότι αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, (όπως ο άνεμος, ο ήλιος και η γεωθερμία) έχει εξοβελιστεί από την πολιτική ατζέντα για ευνόητους λόγους, υπάρχει ο τομέας CCS της «δέσμευσης και αποθήκευσης του CO2», που διεθνώς βρίσκει το δρόμο του, ενδεχομένως με αργά βήματα, ενδεχομένως με ερωτηματικά αλλά και που επίσης η Χώρας μας θα μπορούσε να πρωτοστατήσει. Και έτσι να διατηρηθεί το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας (λιγνίτης) όσο καιρό αυτό απαιτηθεί κατά την μεταβατική περίοδο αντικατάστασής του από ΑΠΕ. Αναρωτήθηκε αλήθεια κανείς σοβαρά (με στοιχεία) που στηρίζουν οι Κινέζοι τους τεράστιους συγκριτικά ρυθμούς ανάπτυξης που παρουσιάζουν; Ενεργειακά ορυκτά: λίγο πριν το τέλος;
Αναδημοσίευση απο το www.oryktosploutos.net
.JPG)
Σχόλια