"ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΣΟΥΝ"

Άποψη του Γ.Γ. Δημοσίων Έργων κ.Στράτου Σιμόπουλου, ακολουθεί σχόλιο του blog...

"Εν αρχή ην... το δημόσιο συμφέρον. Το συμφέρον των πολλών, το συμφέρον του λαού, το συλλογικό συμφέρον, το κοινό καλό. Σε καμία περίπτωση η έννοια του δημοσίου συμφέροντος δεν πρέπει να ταυτίζεται με τα... συμφέροντα διαφόρων ελίτ ή ακόμα και με ιδιοτελή συμφέροντα μαζών.

Πριν από την εμπλοκή μου με την πολιτική,όντας επιχειρηματίας, αλλά και σε αυτή την παρένθεση της ζωής μου, που κατέχω θέση ευθύνης και βλέπω τα πράγματα και από την άλλη πλευρά, ερχόμουν και έρχομαι αντιμέτωπος με εμμονές ως προς το περιβάλλον.

Από τη μια υπάρχουν ομάδες που χρησιμοποιώντας το περιβάλλον ως πρόσχημα, προσπαθούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που ασκούν κατ' επάγγελμα περιβαλλοντική πολιτική,οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αναπαράγουν τη μικρή ή μεγάλη τους εξουσία.

Ακόμα και σε αυτή τη χρονική περίοδο, που το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και το«άνοιγμα» των θέσεων εργασίας, ακόμα και σήμερα που πρέπει και μπορούμε να απορροφήσουμε κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του περιβάλλοντος βάζουν προσκόμματα,μπλοκάρουν διαδικασίες, καθυστερούν έργα και επενδύσεις.

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Ναι, το περιβάλλον πρέπει και οφείλουμε να το προστατεύουμε και να το διαφυλάττουμε. Όμως και οι κατ' επάγγελμα προστάτες του περιβάλλοντος,είτε πρόκειται για μεμονωμένα άτομα είτε για ομάδες, πρέπει να κατανοήσουν ότι τα προσκόμματα που βάζουν φρενάρουν την ανάπτυξη της χώρας. Τα άτομα αυτά πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι με το να καθυστερούν έργα και επενδύσεις,δεν σώζουν το περιβάλλον.

Προσωπικά,κάνω ό,τι μπορώ ώστε οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων να εγκρίνονται γρήγορα στα δημόσια έργα. Επιπλέον, το υπουργείο προχωρά σε ενέργειες ώστε να επιταχύνει ή ακόμα και να επανεκκινήσει δημόσια έργα.

Στην κατεύθυνση αυτή προχωρούμε κάποιες σημαντικές αλλαγές. Ενδεικτικά, αυξήσαμε την προκαταβολή, για τα έργα που είναι ενταγμένα στο ΕΣΠΑ, από το 6% στο 10%, κάτι το οποίο δίνει ρευστότητα στις εταιρίες.Προχωράμε σε αλλαγή του τρόπου με τον οποίο θεσπίζεται η ενημερότητα πτυχίου,καταργούμε υπογραφές, καταργούμε γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Αυτό που μας ενδιαφέρει πρωτίστως, είναι να απορροφηθούν πόροι, να μειωθεί η ανεργία,να έρθει ανάπτυξη. Δεν είμαστε με τους εργολάβους. Ούτε με τις υπηρεσίες. Ούτε με τα συμφέροντα. Είμαστε με τα έργα, τα οποία είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.Δεν θέλουμε και δεν σκοπεύουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια σε θέματα περιβάλλοντος,αλλά πρέπει επιτέλους να ξεπεραστούν και οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, και τα προσκόμματα που βάζουν οι επαγγελματίες του περιβάλλοντος, και οι εμμονές ορισμένων".

Αναδημοσίευση από το www.taxalia.blogspot.com

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Νομίζουμε ότι οι προφανείς και αυτονόητες διαπιστώσεις θεσμικών παραγόντων της πολιτείας δεν αρκούν πλέον. 

Είναι ενθαρρυντικό και αισιόδοξο ταυτόχρονα, ότι η Ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της έχει εμπεδώσει το αδιέξοδο που οδηγούν οι εμμονές και ο "ιερός φανατισμός" των αυτόκλητων προστατών του περιβάλλοντος, όμως η κατάσταση συναγερμού, που βρισκόμαστε όλοι μας ανεξαιρέτως δεν θα λήξει με ευχολόγια ή αφορισμούς.

Από τη μία, λέει η πολιτεία, θέλει επενδύσεις για ν' ανακόψει τη μάστιγα της ανεργίας και της αναγκαστικής εξόδου από τη χώρα χιλιάδων νέων με επιστημονική κατάρτιση και δίψα για εργασία  και ακριβώς την ίδια στιγμή συνεχίζεται το ανελέητο κυνήγι των επενδύσεων...   

Πως θα απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική παθογένεια;

 Η πολιτεία αν θέλει να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον, όπως διατυμπανίζει συνέχεια, πρέπει να δει, πως θα λύσει άμεσα τα "μάγια", που έχουν υποστεί κάποιοι λειτουργοί της, με αποτέλεσμα και να μην μπορούν να προασπίσουν τη διευρυμένη έννοια του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και όταν επιχειρούν να την υπερασπιστούν, να το κάνουν επιλεκτικά, υπό τη "δαμόκλειο σπάθη" του λαικισμού, της δημαγωγίας και την απειλή της συντεχνιακής οργής.

Έχουμε "χορτάσει" από λαικισμό, δημαγωγία και κρατική ολιγωρία. Έχουμε "σκάσει" από εκ των υστέρων διαπιστώσεις και καλές προθέσεις. Είμαστε "νηστικοί" από έργα, που θα σύρουν το "κάρο" του κράτους μας έξω από το βούρκο της χρονίζουσας ανυποληψίας του. 

Θα τη ζήσουμε αυτή την "πολυτέλεια" άραγε; Ή θα παραμείνουμε στο ίδιο έργο θεατές;