BERLINER ZEITUNG: "Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ" (Μεταφρασμένο...)

Berliner Zeitung: "Σχεδόν μόνοι σε ένα μεγάλο δρόμο: Οι πολέμιοι της εξόρυξης διαδηλώνουν μπροστά στη Βουλή στην Αθήνα. Η διαμαρτυρία τους ενάντια σε ένα έργο που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας είναι κάτι το οποίο δεν μπορούν να συμμερισθούν πολλοί Έλληνες."

Αυτό που θα σας περιγράψουμε φίλοι αναγνώστες του blog δε συνιστά κάτι το καινούριο. Αποτελεί δυστυχώς τον "κανόνα", βάση του οποίου οι επαγγελματίες προπαγανδιστές κατά της μεταλλείας άγονται και φέρονται. 

Τι λέει αυτός "ο κανόνας"; Δεν αφήνουμε ποτέ την αλήθεια να μας χαλάσει το προπαγανδιστικό σενάριο. Πιστοί λοιπόν σ' αυτόν τον "κανόνα" οι προπαγανδιστές επιχείρησαν να εμφανίσουν το άρθρο του δημοσιογράφου Φέρυ Μπατζόγλου, που δημοσιεύτηκε στη Γερμανική εφημερίδα "Berliner Zeitung" στις 19/1/2013, ως ένα ακόμη άρθρο δήθεν καταπέλτη εναντίον της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική. 

Με μια διαφορά. Ενώ η "μεταφραστική υπηρεσία" τους δεν αφήνει τίποτα δίχως επεξεργασία και μεταφράζει ακόμη και τις υποσημειώσεις σε κείμενα, που κατά την άποψη τους είναι χειραγωγικά σκόπιμο να μεταφραστούν, για το συγκεκριμένο άρθρο της "Β. Ζ." επέλεξαν μια παρελκυστική μέθοδο για να αποφύγουν τη δυσάρεστη γι' αυτούς αλήθεια. 

Επικαλέστηκαν... έλλειψη χρόνου, λόγω αντίστοιχων άρθρων και ρεπορτάζ κολλώντας και το... επιμύθιο στο τέλος:  "Να τα βλέπουν οι δικοί μας θλιβεροί εκδότες που πληρώνονται με διαφημίσεις για να μη μιλάνε."

Είναι αλήθεια ότι οι αντί - χρυσοι δεν έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο... "Πασχίζουν" σκληρά για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο. Ορισμένοι απ' αυτούς έχουν μετατρέψει το Χαλκιδική - Βρυξέλλες σε Ιερισσός - Ν. Ρόδα. Μισθός τους; Η παρεμπόδιση της μεταλλευτικής δραστηριότητας...

Συμπάσχοντας μαζί τους και συμπαραστεκόμενοι στον... αγώνα τους για "αντικειμενική  και σφαιρική ενημέρωση" των πολιτών της ΒΑ Χαλκιδικής, μπήκαμε εμείς στη διαδικασία να μεταφράσουμε αυτό το άρθρο, για να το συμπεριλάβουν και αυτό στη μακριά λίστα των "φιλικών" προς εκείνους ρεπορτάζ, είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή.

Στην προσπάθεια αυτή διαπιστώσαμε και τις αιτίες, που υπαγόρευσαν τη μη μετάφραση του άρθρου του κ. Φέρυ Μπατζόγλου. Η κυριότερη αιτία έχει να κάνει με το ό,τι σ' αυτό του το άρθρο ο κ. Μπατζόγλου δεν κάνει καμία αναφορά στα επεισόδια που έχουν συμβεί στις Σκουριές, σε σχέση με το προηγούμενο του άρθρο, που δημοσιεύτηκε στη "Wiener Zeitung", και με το οποίο έχει πάρα πολλές ομοιότητες

Ένα θέμα το οποίο είναι από τα αγαπημένα του προπαγανδιστικού μηχανισμού, μαζί με το "θάνατο από το κυάνιο και εσχάτως... από το αρσενικό"

Εκεί που οι προπαγανδιστές έπαθαν ίλιγγο είναι με τη λεζάντα που υπάρχει κάτω από τη φωτογραφία του άρθρου, που είναι τραβηγμένη από την κινητοποίηση που έκαναν στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου και η οποία αποτυπώνει την πάσα αλήθεια για το αθροιστικό "μέγεθος" αυτής της ομάδας αντιδρώντων και λέει τα εξής:

"Σχεδόν μόνοι σε ένα μεγάλο δρόμο: Οι πολέμιοι της εξόρυξης διαδηλώνουν μπροστά στη Βουλή στην Αθήνα. Η διαμαρτυρία τους ενάντια σε ένα έργο που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας είναι κάτι το οποίο δεν μπορούν να συμμερισθούν πολλοί Έλληνες."

Αν μετά απ' αυτό ακούσετε τίποτα θεωρίες ότι η "Berliner Zeitung"  ή ο δημοσιογράφος τα έχει "πάρει" από τους "χρυσοθήρες", απλά χαμογελάστε γιατί αυτό είναι το τίμημα, όποιου τολμήσει να περιγράψει τα πράγματα με το όνομα τους. 

Το συμπέρασμα είναι ένα. Αυτή η ομάδα των αντιδρώντων αδυνατεί να κρατήσει και τα προσχήματα αντικειμενικότητας. Το κόμπλεξ που έχουν με την ισορροπημένη δημοσιογραφική παρουσίαση των ζητημάτων που αφορούν την επένδυση είναι απύθμενο. Γι' αυτούς "αντικειμενική ενημέρωση" είναι το copy paste που κάνει π.χ. "το ποντίκι" στα σενάρια του "παρατηρητηρίου..."

Ακολουθεί το άρθρο. Μεταφρασμένο...

Ο Χρυσός της Χαλκιδικής

Μία κοινοπραξία εξόρυξης που σκοπεύει να ανοίξει νέα ορυχεία στην Ελλάδα υπόσχεται πολλές θέσεις εργασίας. Οι απόψεις μεταξύ των κατοίκων διίστανται.

ΤΟΥ ΦΕΡΡΥ ΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Η φύση δεικνύει καλές προθέσεις για αυτό το μέρος της γης. Το ανατολικό τμήμα της Χαλκιδικής κοσμείται από βουνά με τεράστια παρθένα δάση οξιάς και βελανιδιάς, έχει ρυάκια, ποτάμια, γραφικές ακτές και όμορφες αμμουδιές. Και συνάμα υπάρχουν και οι θησαυροί του υπεδάφους: τα τελευταία 4.000 χρόνια, αυτό το ελληνικό βάραθρο έχει αποτελέσει τον τόπο εξόρυξης πολλών μεταλλευμάτων. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε κάποτε επιτρέψει την εξόρυξη χρυσού εδώ, για να χρηματοδοτήσει τις σταυροφορίες του.

Αυτή είναι η παράδοση που θέλει να αξιοποιήσει ο Χρήστος Πάχτας, Δήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια, έχει αγωνιστεί για την εκτεταμένη συλλογή χρυσού στη γενέτειρά του. Το 2002, φαινόταν ότι το όνειρο του δεν θα γινόταν ποτέ πραγματικότητα. Λόγω περιβαλλοντικών ανησυχιών, το Ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο (Άρειος Πάγος) απαγόρευσε την εξόρυξη χρυσού και ο τότε επενδυτής αποσύρθηκε. Αλλά τότε ήρθε η Hellas Gold, η οποία ανήκει κατά 95% στην καναδική εταιρεία Eldorado Gold και κατά 5% στον ελληνικό κατασκευαστικό γίγαντα ΑΚΤΩΡ, και στη συνέχεια παρεμβλήθηκε η κρίση. Τώρα οι προσδοκίες του δημάρχου είναι μεγαλύτερες από ποτέ.

Θέσεις εργασίας και έσοδα για την κοινότητα

«Στα επόμενα πέντε χρόνια, η εξόρυξη χρυσού θα προσφέρει 5.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας. Αυτό σημαίνει πλήρης απασχόληση για την περιοχή. Πού αλλού μπορείτε να το βρείτε αυτό στην Ελλάδα;» ρωτάει ο κ. Πάχτας.

Ένα νέο ορυχείο κατασκευάζεται τώρα στις Σκουριές και το κλειστό ορυχείο χρυσού στην παράκτια Ολυμπιάδα, δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο ανατολικότερα, θα τεθεί εκ νέου σε λειτουργία. Η κοινοπραξία εξόρυξης ελπίζει σε 250 τόνους χρυσού, με τρέχουσα αγοραστική αξία ύψους 15 δισ. δολαρίων. Εκτός από αυτό, θα υπάρχουν επίσης πλούσια αποθέματα αργύρου, χαλκού, μολύβδου και ψευδαργύρου αξίας 15 περαιτέρω δισ. δολαρίων. Θα χρειαστούν 25 έως 30 χρόνια για να εξαντληθούν τα αποθέματα που είναι γνωστό ότι υπάρχουν σήμερα.

«Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερες εταιρείες σαν κι εμάς», λέει ο Eduardo Moura, ο Έλληνας επικεφαλής της El Dorado Gold, ο οποίος κατάγεται από τη Βραζιλία. Σε πλήρη ρυθμό παραγωγής, η εταιρεία του θα προσφέρει εργασία σε 1.500 εργαζόμενους στην Χαλκιδική. Ο ανθρακωρύχος Άγγελος Δελληγιόβας και οι συνάδελφοί του βασίζονται σε αυτό. «Χωρίς δουλειά, τίποτα δεν λειτουργεί. Θα ζούμε, υποτίθεται, με 500 ευρώ το μήνα, δουλεύοντας στα ξενοδοχεία της περιοχής - και μόνο για λίγους μήνες του έτους;» αναρωτιέται ο Δελληγιόβας. Ο Δελληγιόβας, πατέρας δύο παιδιών, εργάζεται σε τρεις βάρδιες για την Hellas Gold. Αμείβεται με 1.400 ευρώ καθαρά το μήνα.

Η κοινοπραξία εξόρυξης επιθυμεί να συνεισφέρει τρία εκατομμύρια ευρώ ετησίως ως ένα κατ' αποκοπή ποσό για τον Δήμο Αριστοτέλη – μαζί με μια σειρά ειδικών πληρωμών. Το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, δεδομένου ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός του δήμου είναι δέκα εκατομμύρια ευρώ. Όλα αυτά ακούγονται υπέροχα. Αλλά τι γίνεται με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους; Η αισιοδοξία του Δημάρχου κ. Πάχτα δεν μετριάζεται: «Η τεχνολογία και η επιστήμη θα μας δώσουν τις απαντήσεις». 

Φυσικά, δεν είναι τόσο πεπεισμένοι όλοι οι κάτοικοι της Χαλκιδικής. Η αντίδραση εστιάζεται κυρίως στην Ιερισσό, μια από τις 16 πόλεις που ανήκουν στο Δήμο του Αριστοτέλη. Στον κεντρικό δρόμο της πόλης που οδηγεί στο κοντινό Άγιο Όρος, οι δημότες έχουν αναρτήσει πανό. «Όχι στην Εξόρυξη Χρυσού!», «Νερό - Βουνό - Υγεία - Μέλλον. Καμία διαπραγμάτευση» ή: «Πολλοί αγάπησαν τον χρυσό, ουδείς αγάπησε τον καρκίνο».

Το σημείο συνάντησης των αντιπάλων στις προσπάθειες εξόρυξης είναι το Élysée Café. Εκεί βρίσκεται και ο Γιάννης Βεργίνης, ο οποίος είναι υπεύθυνος ενός καταστήματος πώλησης κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Ιερισσό. Ο Βεργίνης μιλάει γερμανικά σχεδόν άπταιστα - εργαζόταν στη Γερμανία ως μεταλλειολόγος. Αφού αυτός είναι ο τομέας του, γιατί δεν εργάζεται για την Hellas Gold; «Όχι έτσι!» απαντάει απότομα. «Επέστρεψα στην Ιερισσό, γιατί ήθελα να ζήσω εδώ με την οικογένειά μου - σε ένα άθικτο περιβάλλον».

Αυτοί που εναντιώνονται στη βιομηχανία εξόρυξης φοβούνται ότι η εκτεταμένη εξόρυξη χρυσού που έχει προγραμματιστεί στη Χαλκιδική θα καταστρέψει τη γεωργία και θα οδηγήσει στην απώλεια πολλών περισσότερων θέσεων εργασίας στον τουρισμό από ό,τι θα μπορούσε να προσφέρει. 

Τα ορυχεία βλάπτουν επίσης ένα μεγάλο μέρος της γης. Αυτό παρατηρείται ήδη στις Σκουριές: 70 μπουλντόζες λειτουργούν σε καθημερινή βάση στην καρδιά του πλούσιου δάσους οξιάς και δρυός, για να αποψιλώσουν το χώρο που απαιτείται για το ορυχείο χρυσού. Το ορυχείο επιφάνειας θα έχει διάμετρο 700 μέτρων και βάθος 200 μέτρων. Μέσα σε λίγες μέρες, θα εκσκαφτούν σήραγγες συνολικού μήκους 25 χιλιομέτρων. Επιπλέον, θα δημιουργηθούν στο χώρο και δύο λεκάνες αποβλήτων. 

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος έγκειται στη χρήση χημικών ουσιών. Προκειμένου να πραγματοποιηθεί η εξόρυξη χρυσού σε μεγάλη κλίμακα, παραδοσιακά χρησιμοποιούνται εξαιρετικά τοξικά κυανιούχα. Η Emy Gazea, ειδικός σε περιβαλλοντικά θέματα της Hellas Gold, διαβεβαιώνει ότι όλα θα είναι διαφορετικά εδώ: «Δεν θα χρησιμοποιήσουμε καθόλου κυάνιο, αλλά μία τεχνική τήξης με αιώρηση». Όπως επισημαίνουν οι πολέμιοι της εξόρυξης ωστόσο, αυτή η τεχνολογία έχει μέχρι τώρα χρησιμοποιηθεί μόνο για την παραγωγή χαλκού. Αργά ή γρήγορα, η Hellas Gold σίγουρα θα χρησιμοποιήσει τη συνηθισμένη μέθοδο του κυανίου - ίσως για λόγους κόστους και μόνο.

Τι μπορεί να αντέξει οικονομικά μια χώρα

Η κυβέρνηση των Αθηνών διάκειται ευμενώς και εμπιστεύεται την εταιρεία. Δέχθηκε την φιλική προς το περιβάλλον ιδέα που παρουσιάστηκε από την Hellas Gold. Ο τέως υπουργός Περιβάλλοντος, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, υπερασπίζεται την απόφασή του ακόμη και σήμερα: «Θέλουμε να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς θησαυρούς της;» αναρωτιέται. «Αντέχουμε οικονομικά να το κάνουμε;»

Ωστόσο, θα μπορούσαμε επίσης να ρωτήσουμε πώς η ελληνική κυβέρνηση μπόρεσε να αντέξει οικονομικά να πωλήσει τα δικαιώματα εξόρυξης όλων των κοιτασμάτων μετάλλων στην Χαλκιδική - είτε πρόκειται για χρυσό, άργυρο, χαλκό, μόλυβδο ή ψευδάργυρο - σε ένα σημαντικό κομμάτι της γης που αποτελείται από 317 τετραγωνικά χιλιόμετρα – έναντι μόλις έντεκα εκατομμύριων ευρώ στην Hellas Gold. Εκείνη την περίοδο, τα νήματα στην Αθήνα είχαν κινηθεί από τον τότε υφυπουργό κ. Χρήστο Πάχτα – νυν δήμαρχο του Αριστοτέλη. 

Μέχρι τώρα, μόνο η περιβαλλοντική πτυχή έχει αποσαφηνιστεί νομικά. Οι πολέμιοι της εξόρυξης έχουν καταθέσει καταγγελία και ο Άρειος Πάγος θα πρέπει να αποφασίσει και πάλι. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου αναμένεται εντός των προσεχών ημερών.