ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

Του Ισμέτ Αλή - Χοτζά

Μια ολοκληρωμένη κατανόηση των διαφορετικών συνιστωσών των οικονομικών οφελών της μεταλλευτικής δραστηριότητας, μπορεί να βοηθήσει στο να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίο αυτά μπορούν να καρπωθούν προς το καλό των τοπικών και εθνικών οικονομιών.

Η αξία της συνεισφοράς της μεταλλευτικής, εξαρτάται τόσο από το πραγματικό και το εκτιμώμενο κόστος της παραγωγής, όσο και από τα κόστη που αντιστοιχούν στους συντελεστές παραγωγής, όπως το οικονομικό κεφάλαιο, τον εξοπλισμό παραγωγής, τη χρήση γης και το κεφάλαιο εργασίας (εργατικό δυναμικό). Ως αποζημίωση για τους προηγούμενους συντελεστές, οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις πληρώνουν προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών, υπεργολάβους, μισθούς εργαζομένων, αλλά και τους πάροχους δανείων. 

Πέραν αυτών, οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις καταβάλλουν επίσης ένα ελάχιστο ποσό ως «κίνδυνο απόδοσης» στους μετόχους (είτε ξένους είτε εγχώριους) με τη μορφή μερισμάτων υπεραξίας, ως παράγοντα που τους ωθεί να επενδύσουν ακόμα και σε περιπτώσεις των όποιων μακροπρόθεσμων ρίσκων.

Όσο η μεταλλευτική δραστηριότητα σε μια περιοχή, σε μια χώρα εξελίσσεται, τόσο περισσότερο υποσχόμενα συνεισφέρει στις τοπικές και εθνικές οικονομίες σε κάθε τμήμα της αλυσίδας παραγωγής.

Η ίδια η λειτουργία της παραγωγής αλλά και το πλάνο βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επενδύσεων, αποτελούν το σημαντικότερο οδηγό για να καταλάβουμε τα οφέλη που η μεταλλευτική αποφέρει στην τοπική και στην εθνική οικονομία. Τα βασικά κόστη μιας μεταλλευτικής επιχείρησης, αναφέρονται συνήθως σε:

1. Λειτουργικά της έξοδα (π.χ. αγορές αναλωσίμων και ανταλλακτικών, κόστη ενέργειας, μεταφορών, νερού, υπεργολαβίες μικρής ή μέσης κλίμακας κλπ)

2. Κόστη σε μισθούς και ημερομίσθια

3. Κεφαλαιουχικές δαπάνες δηλ. τα κόστη επενδύσεων και αποσβέσεων (π.χ. αγορές μηχανημάτων, εξοπλισμού, γης κλπ)

4. Φόρους (εταιρικοί φόροι, φόροι επί των κερδών κλπ)

5. Έξοδα χρηματοδότησης (π.χ. πληρωμές τόκων για βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα δάνεια)

Καθένα από τα παραπάνω συμβάλλει με τη σειρά του στην ανάπτυξη της τοπικής και εθνικής οικονομίας, είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Έτσι:

1. Τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης, αντανακλούν στην αύξηση του τζίρου υπαρχόντων τοπικών και εγχώριων προμηθευτών και υπεργολάβων, στην ανάπτυξη νέων, στην ενδυνάμωση της εμπορικής κίνησης, στην κυκλοφορία χρήματος, στη μείωση της ανεργίας μέσω της αύξησης των θέσεων εργασίας σε συνεργάτες προμηθευτές και υπεργολάβους, ενώ δεν είναι υπερβολή να μιλάμε ακόμα και για συμβολή στην κατάρτιση της εθνικής βιομηχανικής πολιτικής αλλά και της εθνικής πολιτικής εξαγωγών.

2. Τα κόστη σε μισθούς και ημερομίσθια, αντανακλούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των νοικοκυριών, στην καθημερινή ροή χρήματος σε τοπικό επίπεδο μέσω των συναλλαγών των εργαζομένων και των οικογενειών τους, ενώ μεταφράζονται και ως έσοδα στα κρατικά ταμεία από φόρους αλλά και σε ασφαλιστικούς φορείς από παρακρατήσεις υπέρ ταμείων ασφάλισης. Οι εργαζόμενοι αποκτούν περισσότερες δεξιότητες μέσω της διαρκούς εκπαίδευσης, ενώ η ίδιες οι περιβαλλοντικές πολιτικές καθώς και οι πολιτικές για την Υγιεινή και Ασφάλεια της επιχείρησης, τους καθιστούν περισσότερο υπεύθυνους και ευαισθητοποιημένους.

3. Τα κόστη σε κεφαλαιουχικές δαπάνες, αντανακλούν στην ενδυνάμωση της ίδιας της βιομηχανικής και κατασκευαστικής υποδομής της χώρας στο βαθμό που μπορεί να καλύψει τοπικά και εθνικά τις όποιες απαιτήσεις. Βοηθά ευρύτερα στην απόκτηση τεχνογνωσίας, ενώ καθιστά την περιοχή των μεταλλευτικών επενδύσεων σε πρότυπο εφαρμογής όλων των νέων επιστημονικών μεθόδων.

4. Οι φόροι αντανακλούν στην ενδυνάμωση του Δημόσιου τομέα μέσω εσόδων και

5. Τα έξοδα χρηματοδότησης ενδυναμώνουν με τη σειρά τους τον εγχώριο χρηματοδοτικό τομέα.

Το πιο σημαντικό όμως κέρδος που απολαμβάνουν οι τοπικές κοινωνίες είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη από τη μεταλλεία. Και δεν αφορούν μόνο στην εξοικονόμηση πόρων από τοπικούς Δήμους ή/και Κοινότητες … δεν αφορούν μόνο στη βελτίωση των υποδομών… δεν αφορούν μόνο στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων… αφορούν πρωτίστως στην ολοκληρωμένη διαχείριση μιας νέας αντίληψης για τα ελληνικά δεδομένα, στη win-to-win αντίληψη για την ανάπτυξη κάθε (μα κάθε) τομέα της καθημερινότητάς μας.

Θέλουμε να βελτιώσουμε τους δείκτες της ζωής μας; Η απάντηση είναι: ΝΑΙ

Αναδημοσίευση από "Λέμε ΝΑΙ στη ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΣΤΗ Β.ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ"