ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ... ΑΖΗΜΙΩΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΧΡΥΣΟΥ

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

 Όπως είχε αναφέρει, πρόσφατα στο Capital.gr, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, με μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση «έκανε καθένας ό,τι ήθελε», διαπίστωση που φαίνεται να εφαρμόζεται πλήρως (και) στην περίπτωση της οργάνωσης ακτιβιστικών δράσεων κατά μεγάλων έργων, όπως είναι η εξόρυξη χρυσού.

 Βέβαια, λόγω των «γκρίζων ζωνών» που χαρακτηρίζουν τον τρόπο λειτουργίας των ΜΚΟ, το όριο ανάμεσα στο ακτιβισμό με πραγματικό κίνητρο την προστασία του περιβάλλοντος και στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων είναι δυσδιάκριτο.

Κρίσιμα ερωτήματα

 Ωστόσο, η «στρατολόγηση» από τη βέλγικη οργάνωση Catapa εθελοντών κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική, με αγγελία που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο στον ιστότοπο της συγκεκριμένης ΜΚΟ δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. 

Η συγκεκριμένη μη κυβερνητική οργάνωση ζητούσε εθελοντή που θα αναλάβει το διάστημα από πρώτη Φεβρουαρίου έως 31 Ιουλίου 2014 την ανάπτυξη ενεργειών (έρευνα, σύνταξη ενημερωτικού υλικού κ.ο.κ.) σχετικά με την υπόθεση της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική. 

 H Catapa προσφέρει μηνιαία αποζημίωση ύψους 636 ευρώ, η οποία, κατά βάση,  καλύπτει το κόστος διαβίωσης και μεταφορών και βρίσκεται σε συνεργασία με την ελληνική οργάνωση European Village που έχει επιδοτηθεί με το ποσό των 25.000 ευρώ.

 Ωστόσο, το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πώς διασφαλίζεται ότι οι ΜΚΟ που αναπτύσσουν ακτιβιστικές δράσεις κατά μεγάλων επενδύσεων λειτουργούν, πράγματι, ως θεματοφύλακες της προστασίας του περιβάλλοντος.

Περιπτώσεις

 Η οικολογική ομάδα Ροδόπης, που ιδρύθηκε το 2011, επιχορηγήθηκε στο παρελθόν με 30.000 ευρώ, σύμφωνα με την λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιούλιο ο  τότε υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης. 

Η συγκεκριμένη οργάνωση πρωτοστατεί στις αντιδράσεις κατά της εξόρυξης χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα, συμμετέχοντας στην Διανομαρχιακή Επιτροπή Ροδόπης Έβρου κατά της Εξόρυξης και της Μεταλλουργίας Χρυσού. 

 Σχετικά με τις επιχορηγήσεις, η ΜΚΟ έχει τοποθετηθεί στο παρελθόν, αναφέροντας ότι ο αγώνας της οργάνωσης, «όλα αυτά τα χρόνια έγινε με επιχειρήματα και στηρίχθηκε στις αποφάσεις φορέων, επιμελητηρίων και μεμονωμένων επιστημόνων». 

 Αλλά και η ΜΚΟ Οικολογική Εταιρεία Έβρου, που βρίσκεται σε λειτουργία από το 1989, αναπτύσσει δράση, μεταξύ άλλων, κατά της υλοποίησης του έργου εξόρυξης και κατεργασίας χρυσού στο Πέραμα Έβρου, προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ.   

Αλλά και κατά του έργου χρυσού στη  Χαλκιδική. Ωστόσο, και στην περίπτωση αυτή, παραμένει το ερώτημα, εάν η οργάνωση, πράγματι, λειτουργεί ως θεματοφύλακας της προστασίας του περιβάλλοντος.

Μ. Καραβασίλη: «Ο εθελοντισμός είναι χωρίς αμοιβή»

«Ο εθελοντισμός συνεπάγεται την ανάπτυξη δράσεων χωρίς την καταβολή αμοιβής. Η χρηματοδότηση κινηματικών ενεργειών καταστρέφει το προφίλ Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που αναπτύσσουν πραγματικό έργο, ενώ ενισχύει ένα είδος τοπικού εμφυλίου πολέμου που θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή. 

 Ταυτόχρονα, δεν εποπτεύεται, εάν πράγματι, ο επενδυτής εφαρμόζει τους περιβαλλοντικούς όρους.  Αναμφισβήτητα, τίθενται ερωτήματα σχετικά με την προέλευση της χρηματοδότησης για την κινητοποίηση ομάδων πληθυσμού με στόχο τη διαδήλωση κατά μεγάλων επενδύσεων» σημειώνει η Μαργαρίτα Καραβασίλη, που έχει διατελέσει ειδική γραμματέας Περιβάλλοντος στο ΥΠΕΚΑ και έχει αναπτύξει σημαντική οικολογική δράση.

Αναδημοσίευση από www.capital.gr