"ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ? ΠΟΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ?"

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος των «Μεταλλευτικών Νέων»: Αναζητήστε το ή διαβάστε το online!

 Ακολουθεί το εισαγωγικό σημείωμα του νέου τεύχους.  

 «Σ’ αυτό το τεύχος των «Μεταλλευτικών Νέων» μπήκαμε στη διαδικασία να μιλήσουμε με κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής. Κατοίκους, που δε βγαίνουν στα μέσα ενημέρωσης φορώντας μπλουζάκια «SOS Χαλκιδική», ή «ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού» για να τραβήξουν την προσοχή του πανελληνίου. 

Κατοίκους, των οποίων η φωνή σπανίως ακούγεται, ίσως επειδή η ιστορία τους δεν «πουλάει», αλλά και γιατί οι ίδιοι δεν κυνηγούν τη δημοσιότητα σκηνοθετώντας μαζικές διαδηλώσεις και δίνοντας συνεντεύξεις στα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

Είναι όμως οι άνθρωποι που έρχονται καθημερινά σ’ επαφή με τα μεταλλεία. Τα χωριά τους είναι μια «γειτονιά» με τα μεταλλευτικά εργοτάξια των Σκουριών, της Ολυμπιάδας και των Μαύρων Πετρών. Οι ίδιοι, τα αδέρφια τους, οι συγγενείς τους, οι φίλοι και συγχωριανοί τους εργάζονται εκεί.

 Είναι κάτοικοι που φέρουν την μακραίωνη παράδοση της μεταλλευτικής στα γονίδιά τους και έχουν πλήρη επίγνωση της συμβολής των μεταλλείων στην οικονομία των χωριών τους. Είναι, τέλος, κάτοικοι οι οποίοι δε μπορούν να φανταστούν τη ΒΑ Χαλκιδική χωρίς τη μεταλλευτική δραστηριότητα.

Σ’ αυτό το σημείο οφείλουμε να κάνουμε μία διευκρίνιση του όρου «κάτοικος». Όταν αναφέρονται τα ΜΜΕ στους «κατοίκους της Χαλκιδικής», ή στους «κατοίκους των Σκουριών» συνήθως εννοούν αυτό το κομμάτι της τοπικής κοινωνίας που μάχεται τη μεταλλευτική δραστηριότητα.

 Πρόκειται για μία σεβαστή και πολύ ηχηρή ομάδα κατοίκων η οποία, τα τελευταία δύο χρόνια, έχει επιδοθεί σ’ έναν, όπως τον αποκαλούν εκπρόσωποί τους, «υπέρ πάντων αγώνα» κατά της μεταλλευτικής. Ένας αγώνας που αρχικά παρουσιάστηκε ως «οικολογικός», «περιβαλλοντικός» και «κοινωνικός». 

Ωστόσο, στην πορεία κυριάρχησε το στοιχείο της δημιουργίας εντυπώσεων. Κατανοούμε και σεβόμαστε τις απόψεις αυτού του κομματιού της τοπικής κοινωνίας της ΒΑ Χαλκιδικής. Μελλοντικά θα τους δώσουμε και βήμα στα «Μεταλλευτικά Νέα», αν το επιθυμούν. Προς το παρόν όμως μας ενδιαφέρει η μονοπώληση του όρου «κάτοικοι».

Είναι αλήθεια ότι έχει γίνει υπερπροσπάθεια για να πειστεί η υπόλοιπη Ελλάδα ότι στη Χαλκιδική οι «κάτοικοι» φορούν «μπλουζάκια SOS» και πολεμούν τα μεταλλεία. Οι άλλοι, οι αντίπαλοί τους, φέρουν την ετικέτα «εργαζόμενοι» ή «μεταλλωρύχοι». Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι είναι «κάτοικοι», είτε είναι εργαζόμενοι είτε όχι, είτε ζουν στην Ιερισσό, είτε στο Στρατώνι, είτε στο Παλαιοχώρι. 

Είναι, επίσης, αλήθεια ότι υπάρχουν και κάτοικοι στην περιοχή οι οποίοι έχουν μία άλλη άποψη για τη μεταλλευτική. Αυτοί οι κάτοικοι, των οποίων η άποψη προβάλλεται σπάνια από τα ΜΜΕ, αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού της ΒΑ Χαλκιδικής και δεν χρειάζονται κανέναν να τους εκπροσωπεί προς τα έξω, κανέναν να μιλάει γι’ αυτούς χωρίς αυτούς. Το καταφέρνουν μόνοι τους πολύ καλύτερα.

Τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν για την καθημερινότητά τους, να μας περιγράψουν τη ζωή τους δίπλα στα μεταλλεία. Πιστεύουμε ότι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα ν’ ακουστεί και η δική τους φωνή. Το κέρδισαν με την υπομονή και τη μετριοπαθή στάση τους τα τελευταία χρόνια και το κερδίζουν καθημερινά, χωρίς κορώνες, χωρίς φανφάρες. Ας τους ακούσουμε, λοιπόν»...