ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ KAI ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ...

*Ακολουθεί σχόλιο του blog

Ο Tomas From, από την SveMin, την Σουηδική Ένωση για την Εξόρυξη, τα Ορυκτά και την Παραγωγή Μετάλλων, μας εξηγεί σε ένα άρθρο του στο ιστότοπο Euromines – της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εξορυκτικών Βιομηχανιών, Μεταλλικών Ορυκτών & Βιομηχανικών Μεταλλευμάτων–, το πώς μπορεί να συνυπάρξει η εξορυκτική δραστηριότητα με τον τουρισμό, και μάλιστα σε μια χώρα με τόσο αυστηρή περιβαλλοντική νομοθεσία όπως η Σουηδία. 

Και για τους δύσπιστους, δίνει και παραδείγματα. Όσοι θέλουν να διαβάσουν το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά, μπορούν εδώ.

Τουρισμός & Εξόρυξη, μια πετυχημένη συνταγή

Η βιομηχανία εξόρυξης στη Σουηδία ανθεί με ρεκόρ επενδύσεων στην έρευνα, την επέκταση σε υφιστάμενα ορυχεία, άνοιγμα νέων ορυχείων και πολλά νέα ορυχεία στον προγραμματισμό των επόμενων ετών. Η εξορυκτική βιομηχανία ωθείται και χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη της ανάπτυξής της, την κορυφαία τεχνολογία και τις υψηλές αποδόσεις, την αφθονία των θέσεων εργασίας, με βάση τη διεθνή ζήτηση, γεωλογικό προφίλ πλούσιο σε μεταλλοφορία, μια ανεπτυγμένη υποδομή, αποτελεσματικό μηχανισμό επιθεώρησης των ορυχείων και αρκετά ισορροπημένη νομοθεσία η οποία εφαρμόζεται σε «περιβαλλοντικά» δικαστήρια.

Περίπου 100 εταιρείες και 50 ιδιώτες διερευνούν σε 1.100 άδειες εξερεύνησης. Δύο νέες παραχωρήσεις εξόρυξης, χορηγήθηκαν το 2011. Το Ινστιτούτο Fraser που κατατάσσει τις χώρες εξόρυξης, η Σουηδία είναι μέσα στην ομάδα των πλέον προτιμώμενων χωρών, μαζί με τη Φινλανδία, τη Γροιλανδία, τη Μποτσουάνα και τον Καναδά.

Η Σουηδία είναι ήδη πρωτοπόρος χώρα εξόρυξης στην Ευρώπη με σχετικά μεγάλο μερίδιο της παραγωγής μεταλλευμάτων, κυρίως σε σίδηρο με το 90% της ΕΕ των 27.

Με τις εταιρείες εξόρυξης, τους απαιτητικούς πελάτες, τη συνεργασία με ικανούς κατασκευαστές εξοπλισμού, όλα αυτά τα χρόνια αναπτύχθηκε μια πολύ ισχυρή ομάδα για την ανάπτυξη σε συνδυασμό με την ακαδημαϊκή κοινότητα, ιδιαίτερα το Πολυτεχνείο της Λουλέα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι μόνο δύο εταιρείες, η Atlas Copco και η Sandvik κατέχουν περίπου το 60% της αγοράς για εξοπλισμό υπόγειας εξόρυξης.

Το 2012 η SveMin (Swedish Association of Mines, Mineral and Metal Producers ) υιοθέτησε ένα όραμα για την ανάπτυξη με στόχο το 2025. Σύμφωνα με αυτό, η εξορυκτική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να τριπλασιάσει την παραγωγή της και να διπλασιάσει το εργατικό δυναμικό, συμπεριλαμβανομένων των άμεσα απασχολούμενων, των εργολάβων και των έμμεσα εμπλεκομένων. Αυτό θα βοηθήσει στην ανεργία μεταξύ των νέων και οι επενδύσεις θα στηρίξουν σθεναρά τη σουηδική οικονομία. Για την επίτευξη αυτού του οράματος, πέντε είναι οι πρωτοβουλίες που πρέπει να ληφθούν:

1) Αύξηση της επάρκειας ώστε να γίνουν οι περιοχές εξόρυξης ελκυστικές.

2) Ικανοποίηση της ζήτησης σε υποδομές μεταφοράς της εξορυκτικής βιομηχανίας, κυρίως των σιδηροδρόμων.

3) Μεγαλύτερη αυστηρότητα κατά τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης για να είναι προβλέψιμες οι επιπτώσεις στο χρόνο.

4) Διασφάλιση της χρηματοδότησης της έρευνας και της ανάπτυξης για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα σε όλο το φάσμα της βιομηχανίας, από την διερεύνηση μέχρι το κλείσιμο ενός ορυχείου. Επίσης για να υπάρξει αποδοτική χρήση των πόρων και βιώσιμη ανάπτυξη.

5) Η συνέχιση της παροχής ενέργειας σε προσιτές τιμές, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου.

Παραδείγματα τουρισμού και ιστορικών εξορύξεων

Η εξόρυξη έχει μια παλιά ιστορία στη Σουηδία όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Υπάρχουν ίσως 10.000 παλιά ορυχεία μόνο στο κεντρικό τμήμα της χώρας. Τα περισσότερα είναι πολύ μικρά, αλλά κάποια μεγάλα που κυριαρχούσαν την εποχή της ακμής τους, όπως το ορυχείο χαλκού στο Φάλουν, τόπος Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και το ορυχείο ασημιού στη Σάλα. 

Και στις δύο πόλεις τα ορυχεία είναι ο κύριος πόλος έλξης και στις δύο, μπορείτε να κάνετε ένα περίπατο σε ορισμένες υπόγειες περιοχές εξόρυξης. Στη Σάλα πολλή έμφαση έχει δοθεί στο να αναπτύξουν την εμπειρία του υπόγειου δείπνου σε όμορφες φωτισμένες αίθουσες και μια «σουίτα ορυχείου» με διπλό κρεβάτι και όλα όσα θα περιμένατε σε ένα δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου.

Ένας άλλος πόλος έλξης είναι στο χωριό Νταλχάλα το «Λατομείο Όπερα», ένα παλιό λατομείο ασβεστόλιθου που έχει μετατραπεί σε μια θαυμάσια ανοικτή όπερα με μια μικρή λίμνη γύρω από τη σκηνή.

Η Σουηδική Γεωλογική Υπηρεσία έχει ξεκινήσει ένα διαγωνισμό για να επιλέξει την πιο ενδιαφέρουσα γεωλογικά περιοχή. Ο σκοπός είναι να ενισχυθεί το ενδιαφέρον του κοινού για την γεωλογία. Φέτος ένα ορυχείο αμμόλιθου όπου παράγονται μυλόπετρες ήταν ο νικητής. Σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα φιλόξενο προορισμό, όπου ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός έχει αναλάβει την καθοδήγηση και τη φροντίδα των επισκεπτών. Εκεί μπορείτε επίσης να κάνετε μια βόλτα στη γύρω παρθένα φύση.

Παραδείγματα τουρισμού και ενεργών ορυχείων

Στην Κιρούνα η εταιρεία LKAB λειτουργεί ένα από τα μεγαλύτερα υπόγεια συγκροτήματα που παράγουν τα περισσότερα ενεργειακά αποδοτικά σφαιρίδια σιδηρομεταλλεύματος στον κόσμο. Η παραγωγή επεκτείνεται διότι το μετάλλευμα εκτείνεται κάτω από κάποια τμήματα της πόλης που πρέπει να μετακινηθεί, κι έτσι η στενή συνεργασία με το Δήμο είναι μια αναγκαιότητα.

Όντας σε μια πολύ απομακρυσμένη περιοχή, η εταιρεία έκτισε από την αρχή την πόλη και έχει όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίξει τις υποδομές – τόσο τις κοινωνικές όσο και τις επιχειρηματικές. Τόσο στην Κιρούνα όσο και στην Γκαλιβάρε, οι τοπικές αναπτυξιακές εταιρείες συνεργάζονται με άλλους φορείς για την ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων. 

Μια εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων συμμετέχει σε δραστηριότητες, όπως το παγκοσμίως διάσημο ICEHOTEL. Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν καταφέρει να συνδέσουν αεροπορικώς την περιοχή με εθνικούς προορισμούς, καθώς και με την Κοπεγχάγη κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Η Κιρούνα έχει ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο και 540 000 διανυκτερεύσεις. Τα γύρω βουνά και τις περιοχές άγριας φύσης επισκέπτονται τόσο ντόπιοι όσο και αλλοδαποί τουρίστες.

Η τουριστική εταιρεία «Visit Kirouna Lapland»,  λειτουργεί το τουριστικό γραφείο, το κέντρο πληροφοριών της LKAB και οργανώνει τις περιηγήσεις στο ορυχείο, το οποίο έχει 30 000 επισκέπτες ετησίως.

Ο δήμος του Storuman βρίσκεται στη βόρεια ενδοχώρα της Σουηδίας κοντά σε μια οροσειρά στα σύνορα με τη Νορβηγία. Ο αριθμός των κατοίκων έχει μειωθεί 25% από το 1980, αλλά με την έκρηξη της εξόρυξης και με την επερχόμενη ανάπτυξη και την επέκταση, ο δήμος επεξεργάζεται τρία σενάρια. Σύμφωνα με το πλέον προηγμένο σενάριο θα γίνουν επενδύσεις σχεδόν 4 δις ευρώ, εκ των οποίων το 1,3 δις για την εξόρυξη σε πέντε διαφορετικές περιοχές ορυχείων, 2 δις σε 500 ανεμογεννήτριες και 700 εκατομμύρια στον τουρισμό με 3.500 νέες κλίνες.

Το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο είναι η κατάβαση και το cross country σκι στο Τάρναμπι, τη γενέτειρα αστέρων του αθλητισμού όπως η Anja Pärsson και η Ingemar Stenmark. Η εταιρεία εξόρυξης Nickel Mountain σχεδιάζει να ανοίξει ένα μεγάλο ορυχείο 45 χιλιόμετρα από το Τάρναμπι και έχει δρομολογήσει μια εις βάθος κοινωνικο-οικονομική μελέτη για την ανάπτυξη του Τάρναμπι ως περιοχή στέγασης για τους ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους. 

Αυτό θα δημιουργήσει την κατάσταση «win-win» και για τις δύο δραστηριότητες (τουρισμός και εξόρυξη), με τη δημιουργία υπηρεσιών, δομών μεταφορών, κ.λπ., προς όφελος όλων των κατοίκων και των επιχειρήσεων.

Αναδημοσίευση από www.ellinikoschrysos.gr

*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Οι πολέμιοι της μεταλλευτικής δραστηριότητας αντιτάσσουν ως... επιχείρημα σ' όλα αυτά τα αυτονόητα που συμβαίνουν σ' άλλες χώρες της Ευρώπης ή της Αμερικανικής ηπείρου είναι ότι μεγάλος σύμμαχος της συνύπαρξης της μεταλλευτικής με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες είναι η αχανής έκταση τους... και γι΄αυτό το λόγο δεν ενοχλούν οι εξορύξεις...

Το ότι σε μια μικρή σε έκταση χώρα όπως είναι η Ελλάδα υπάρχουν 1.000 ΜΚΟ εκ των οποίων σχεδόν οι μισές έχουν αιτία ύπαρξης το περιβάλλον και την οικολογία, όταν σ' όλες τις Σκανδιναβικές χώρες με τις αχανείς εκτάσεις και την παράλληλη συνύπαρξη παρά πολλών παραγωγικών δραστηριοτήτων δραστηριοποιούνται πολύ λιγότερες περιβαλλοντικές ΜΚΟ σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα αυτό δεν ενοχλεί φυσικά κανένα...

Θα πουν πάλι κάποια "ανήσυχα πνεύματα": Ναι αλλά εκεί υπάρχει κράτος"¨...  Πολύ σωστά!

Και κοινωνίες επίσης, που δεν δίνουν καμία σημασία σε τσαρλατάνους και τυχοδιώκτες. Τους αφήνουν να μιλούν όσο θέλουν... Μα δεν τους ακούν ποτέ όσο και αν φωνάζουν ή απειλούν...