ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Ένας από τους πρώτους γεωλόγους και ένας από τους νεώτερους μηχανικούς περιγράφουν την συνέχεια και το όραμα της ανάπτυξης στα Μεταλλεία Κασσάνδρας.

Ο Γιώργος Περαντώνης γεωλόγος, ήρθε πριν από 43 χρόνια στο Στρατώνι με πίστη για την μεταλλευτική ανάπτυξη και προοπτική και σήμερα συνεχίζει να επενδύει στον τόπο και  στα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Ο Γιώργος Μπρόκος μηχανικός ορυκτών πόρων, ήρθε στο Στρατώνι πρόσφατα, πιστεύοντας στην επόμενη μέρα, και στον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι νέοι επιστήμονες στην ελληνική οικονομία και ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση.

Ένα από τα παλιότερα και ένα από τα νεώτερα στελέχη της Ελληνικός Χρυσός, εξηγούν πως βιώνουν οι ίδιοι την συνέχεια στα Μεταλλεία Κασσάνδρας και πως βλέπουν την μετάβαση από το παρελθόν στο σήμερα και στο μέλλον των Μεταλλείων.  

Αντιπροσωπεύοντας δυο διαφορετικές γενιές ανθρώπων, που συνεργάζονται στενά για τον κοινό στόχο, περιγράφουν αυτή την εξέλιξη.

Ο Γιώργος Περαντώνης ξεκινάει εξηγώντας τι είναι αυτό που τον κάνει να νοιώθει περήφανος, βλέποντας την εξέλιξη στην περιοχή μετά από πενήντα συναπτά έτη:

«Ήρθα στο Στρατώνι πριν από περίπου 50 χρόνια. Νέος γεωλόγος με όραμα για τα μεταλλεία, την περιοχή και τη ζωή μου. Το όραμά μου αυτό με βοήθησε ο Θεός να το δω να γίνεται πράξη. Όταν ήρθα στην περιοχή, βρήκα ένα Στρατώνι να αναπτύσσεται. Είδα το Στρατώνι να αλλάζει και να γίνεται το αναπτυξιακό κέντρο όλης της περιοχής, το πρώτο χωριό στην Ελλάδα που απέκτησε ηλεκτροδότηση, δρόμους, πλατείες, ανάπτυξη, ποιότητα ζωής», και συμπληρώνει: «Είδα το Στρατώνι να γίνεται καλύτερο και όλους εμάς, που ήρθαμε εδώ εσωτερικοί μετανάστες, να γινόμαστε κομμάτι σ’ αυτό το καλύτερο αύριο. Κατά την πολυετή διάρκεια της ζωής μου και της δουλειάς μου, είδα και έζησα πολλά. Είδα πρόσωπα χαρούμενα και πρόσωπα σκυθρωπά. Συνάντησα ανθρώπους χαμογελαστούς, σίγουρους, αισιόδοξους. Αλλά και ανθρώπους ανήσυχους, να αγωνιούν για το αύριο, σε κάθε περίοδο κρίσης στα μεταλλεία.»

Μετά από 50 χρόνια βλέπω έναν τόπο που πήγε μπροστά, τα μεταλλεία που έφεραν ανάπτυξη και εμένα, πλήρη εμπειριών και εικόνων, να αναπολώ όλα αυτά που έζησα εδώ στο Στρατώνι με τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Στον εγγονό μου, τον μικρό Γιώργο, έχω να πω και να παραδώσω πολλά, και πάνω απ’ όλα έναν τόπο για τον οποίον είμαι υπερήφανος. Γιατί μπορεί και αυτός να ζήσει εδώ.


Ο Γιώργος Μπρόκος, που σπούδασε μηχανικός ορυκτών πόρων, με πλήρη συνείδηση της επόμενης μέρας για τον ίδιο και την Ελλάδα, περιγράφει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την επιλογή:

 «Είμαι 28 χρονών και ήρθα εδώ πριν ένα χρόνο για να δουλέψω. Αυτό για μένα λέγεται αξιοπρέπεια και σημαίνει εξέλιξη για ένα νέο άνθρωπο που πήγε στα ελληνικά σχολεία, σπούδασε στα ελληνικά πανεπιστήμια για να βρει δουλειά στον τόπο του και στο αντικείμενό του. Είμαι Κρητικός και αυτό σημαίνει για μένα δυο πράγματα: ότι ξέρω τι θέλω και πολύ περισσότερο ότι ξέρω τι κάνω.Όπως επίσης ξέρω τον αστείρευτο πλούτο αυτής της χώρας (που δεν είναι μόνο ορυκτός) και τις δυνατότητες που αυτός της δίνει, στο να παίξει καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία και να την κάνει ικανή να σταθεί στα πόδια της.


 Για όλους αυτούς που κρίνουν εμένα, τη δουλειά μου, το μέλλον μου, ένα έχω να πω: Όχι απλά δε ντρέπομαι γι’ αυτό που κάνω, αλλά είμαι και περήφανος! Αυτό εύχομαι για όλη τη νέα γενιά, που βλέπει κάθε μέρα τα όνειρά της να ισοπεδώνονται».

Αναδημοσίευση από hellas-gold.com

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ακου αποτην κρητη,,, και εμεις που οι πατεραδεςμας κ οι παπουδεςμας αφησαν τα κοκαλατους εκει μεσα ειμασται στην απεξω κ μετα αναρωτιεσται γιατι χασατε τις εκλογες τοσο γκαου εισται ρε ουστ..
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
9:10 Και εσύ από Κρήτη και ο Μπρόκος από Κρήτη. Άλλο επίπεδο εσύ, άλλο επίπεδο ο επιστήμονας μηχανικός.
Κρήτη με Κρήτη έχει διαφορά σύντεκνε!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΜΕ ΚΑΥΣΙΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Η ΕΝΑΕΡΙΑ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΔΟΛΑΡΙΟ: ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΓΕΝ - ΝΕΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΥΣΟ

ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: ΟΜΟΨΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΩΤΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ