Του Δρ. Γεωλογίας Νικόλαου Αρβανιτίδη
Η φωτογραφία αυθεντική, αναδημοσιεύεται αμoντάριστη. Έστω
και συμβολικά έχει την σημασία της και στέλνει ένα μήνυμα. Τέσσερις νέοι
Έλληνες επιστήμονες σε συνέδριο της ειδικότητας τους, με τον ένα να εκπροσωπεί
την Ελλάδα και τον καθένα από τους άλλους μια διαφορετική ευρωπαϊκή χώρα.
Και
βέβαια η προοπτική το να είναι όλος ο πλανήτης δυνητική «σκακιέρα»
επαγγελματικής αποκατάστασης, είναι κάτι που θα αποτελούσε σίγουρα, μια καθόλα
θετική εξέλιξη. Προφανώς όμως αυτό δεν ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση όπου
η λογική των πραγμάτων εντάσσεται σε άλλο πλαίσιο και ανάγεται σε διαφορετικό
προβληματισμό.
Πρόκειται μάλλον εδώ για το γεγονός ότι πολλοί νέοι αναζητούν
πλέον την βιοποριστική τύχη τους εκτός χώρας. Και αν ήδη βρισκόμαστε στο σημείο
η σχετική πλειοψηφία να επιλέγει το δρόμο αυτό, αναρωτιέται κανείς που θα
φτάσει και που τελικά αυτή θα καταλήξει αυτή η κατάσταση. Και την ίδια στιγμή
που συμβαίνει αυτό, κάποιοι ψιθυρίζουν, μερικοί ψελλίζουν και άλλοι φωνάζουν
ότι η επιστροφή στη δραχμή ίσως είναι η λύση.
Μια επιλογή που θυμίζει ίσως
σενάριο ταινίας τρόμου, την σκηνοθεσία και την παραγωγή της οποίας έχει για
άλλη μια φορά η γενιά που κρατάει εδώ και δεκαετίες την εξουσία των εξελίξεων.
Έτσι λοιπόν, αφού καθόρισε το παρελθόν και διαχειρίζεται το παρόν, προσπαθεί με
κάθε τρόπο να διαμορφώσει και το μέλλον. Ακόμα και τώρα δηλαδή θέλει να
αποφασίσει για μια περίοδο που δεν της ανήκει. Να επηρεάσει και να αλλοιώσει
έτσι το μέλλον νέων ανθρώπων που μεγάλωσαν με το ευρώ και γνωρίζουν την δραχμή
μόνο σαν ιστορικό γεγονός. Που αγωνίζονται σκληρά για τη μόρφωση τους και
επενδύουν τα όνειρα τους στην ευρωπαϊκή προοπτική. Που κάποιοι θέλουν να τους
αναγκάσουν να κοιτάξουν πάλι πίσω αντί για μπροστά.
Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν
για την Ελλάδα είναι οι νέοι άνθρωποι, τα καινούρια και «φρέσκα» μυαλά, το
διαθέσιμο επιστημονικό δυναμικό της νέας γενιάς, να παραμείνουν στην χώρα
προσφέροντας αποτελεσματικά στο ευρωπαϊκό της μέλλον. Αντί λοιπόν αποτυχημένων
και παρωχημένων συνταγών του παρελθόντος, χρειάζεται σταθερή και βιώσιμη στρατηγική
δημιουργίας θέσεων εργασίας στη βάση επωφελών για την χώρα επενδύσεων.
Σήμερα,
στα μεταλλεία Χαλκιδικής απασχολούνται παραγωγικά 150 νέοι γεωεπιστήμονες. Σε
αντίθετη περίπτωση η αναζήτηση επαγγελματικής αποκατάστασης για πολλούς από
αυτούς, να οδηγούσε πολύ πιθανά σε μια διαφορετική γεωγραφική κατεύθυνση,
προορισμό και πορεία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου