Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ "ΜΗ ΕΡΓΟΥ" ΤΟΥ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Είναι ένας ανιδιοτελής και συνεπής υπηρέτης των μεγάλων αξιών της Αριστεράς, έλεγε ο Πάνος Σκουρλέτης αποχαιρετώντας τον συνονόματο του, απερχόμενο υπουργό ΠΑΠΕΝ, όταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διακριτικά, πλην εμφανώς συγκινημένος, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί. 

Ίσως γιατί αναγνωρίζει και ο ίδιος ότι η απόσταση μεταξύ της αριστερής θεωρίας και των αδήριτων αναγκών της καθημερινότητας ενός απαιτητικού υπουργείου, που εποπτεύει κρίσιμους τομείς όπως η ενέργεια, συνιστά ένα χάος, που ο ίδιος ουδέποτε μπόρεσε, ούτε καν προσπάθησε κατά πολλούς, να συμμαζέψει.

 Ο κ. Λαφαζάνης επιχείρησε, πάντως, να κάνει έναν απολογισμό των (μη) πεπραγμένων του κατά τη θητεία του στο ΥΠΑΠΕΝ, δίχως, ωστόσο, η πραγματικότητα να επιβεβαιώνει κατ' ουδένα τρόπο τα όσα ο ίδιος με θέρμη υποστήριξε ότι αφήνει ως παρακαταθήκη. 

Άλλωστε, από τις πρώτες ημέρες της θητείας του φρόντισε να δώσει σαφές δείγμα γραφής: αντί να ξεσκονίζει τους φακέλους των ανοιχτών υποθέσεων, συνέχισε επιμελώς να κάνει πολιτικές δηλώσεις, θεωρώντας ότι το «ΥΠΑΠΕΝ» (ονομασία με εμπνευστή τον ίδιο, καθώς υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης υπήρξε ξανά στην ΕΣΣΔ επί Λένιν) είναι μάλλον «πάρεργο» μπροστά στις ανάγκες των δημοσίων σχέσεων της «Αριστερής Πλατφόρμας».

 Στα διαλείμματα, βεβαίως, έβρισκε χρόνο και για τα αγαπημένα του ούζα στην πλατεία Λακωνίας, κοντά στο υπουργικό του γραφείο Στο δικό του μοντέλο.. Όμως, δεν ήταν μόνο οι πρώτες ημέρες της απειρίας… 'Όταν, εντέλει, ο κ. Λαφαζάνης ξεκίνησε να «υπουργεύει», επί της ουσίας, μόνο... ενέργεια και παραγωγική ανασυγκρότηση δεν προσέφερε με το έργο του. 

Προσκολλημένος σε ένα παρωχημένο μοντέλο κρατικοδίαιτης ανάπτυξης, επανέφερε ένα άτυπο καθεστώς επιδότησης προβληματικών επιχειρήσεων, όπως συνέβη με την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, την οποία, σαν νέα... Πειραϊκή, προικοδότησε με 30 εκατ. ευρώ δανεισμό, κεφάλαια που στερήθηκαν από άλλες υγιείς επιχειρήσεις, οι οποίες υφίστανται επί πέντε και πλέον έτη τη μέγγενη της ασφυξίας των αποτυχιών της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων κυβερνήσεων. 

Ο ίδιος ο «ΥΠΑΠΕΝ», βεβαίως, ουδόλως ενδιαφερόταν ή πίστευε στην ιδιωτική ανάπτυξη, όπως έδειξε και το συνεχές «σαμποτάζ» σε μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα, αυτή της Eldorado Gold στις Σκουριές της Χαλκιδικής. 

Ακόμα και κατά την αποχώρηση του, πέταξε τα καρφιά του, εκφράζοντας, όπως είπε, προσωπική άποψη ότι η εταιρεία δεν τηρεί τις συμβατικές της υποχρεώσεις, άποψη με την οποία δεν συμφωνούν πλείστοι ανεξάρτητοι οργανισμοί αλλά και οι ελεγκτικοί θεσμοί του ίδιου του υπουργείου. 

Και την ίδια στιγμή που τορπίλιζε την επένδυση του χρυσού, με τους χιλιάδες εργαζομένους να διαμαρτύρονται έξω από το υπουργείο, βλέποντας ότι οδηγούνται στην ανεργία, ο ίδιος φρόντιζε με... παραδοσιακή πολιτική «ζέση» την ιδιαίτερη περιφέρειά του της Β' Αθηνών, προωθώντας την ανάπλαση της λιμενοβιομηχανικής ζώνης στο Κερατσίνι, όπου, βεβαίως, ούτε λόγος για αναπτυξιακή διάσταση. Το πολύ μερικά καφενεία... 

Το ενεργειακό κάζο 

Στον ενεργειακό κλάδο, πάντως, το μεγάλο παιχνίδι έγινε όταν o πρώην, πλέον, υπουργός αντιλήφθηκε τις δυνατότητες του τομέα. Η διαδρομή Ελλάδα-Ρωσία έγινε τρεις φορές, ενώ πλείστες επαφές έγιναν και στην Αθήνα, με αποκορύφωμα τη συνάντηση με τον ισχυρό άνδρα της Gazprom Αλεξέι Μίλερ. 

Αντίστοιχοι δίαυλοι άνοιξαν και με άλλους «συντρόφους» πρέσβεις, όπως της Βενεζουέλας του Μαδούρο. του Ιράν και. βεβαίως, της Κίνας. Πλην όμως. η ανταπόκριση ήταν πενιχρή. Μάλιστα, ο κ. Λαφαζάνης φέρεται να έχει εκμυστηρευτεί, μετά την υπόθεση των δισ. ρουβλιών που ουδέποτε έφτασαν στην Αθήνα, ότι «οι Ρώσοι μάς πούλησαν». Κάτι που δεν ισχύει, βεβαίως, καθότι η ρωσική πλευρά ανέκαθεν ήταν σαφής ως προς τις δεσμεύσεις που προτίθεται να αναλάβει. 

Τέλος, ως προς την εγχώρια ενεργειακή αγορά, εκεί επικρατεί το απόλυτο μηδέν, με τους διορισμούς στις διοικήσεις των εποπτευόμενων ΔΕΚΟ ημετέρων (όπου αυτό ήταν εφικτό, ελέω... λειψανδρίας) να βρίσκονται στο φόρτε. Και βέβαια, την εποχή της συνδικαλιστοκρατίας ο επί της βιομηχανίας υπουργός δεν βρήκε χρόνο να συναντηθεί με τον ΣΕΒ. Αλλά αυτό δεν εξέπληξε κανέναν...

ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, 25/07/2015

Αναδημοσίευση από www.metalleiachalkidikis.gr