ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ Ή ΔΑΝΕΙΚΑ?

   

   

της Κατερίνας Μάρκου, βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι

Η πρόσφατη απόφαση της εταιρείας Eldorado Gold να αναστείλει τις επενδυτικές της δραστηριότητες στην Ελλάδα θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθούν πάνω από 1.000 θέσεις εργασίας, θέσεις εργασίας που συντηρούν πάνω από χίλιες οικογένειες δηλαδή, και κάποια εκατομμυρίων ευρώ σε δημόσια έσοδα (ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος κ.α.). Παράλληλα, στέλνει σε κάθε επίδοξο επενδυτή ένα ξεκάθαρο μήνυμα: “ου μπλέξεις”.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι, στον πυρήνα της αντιπαράθεσης, βρίσκεται η προστασία του περιβάλλοντος. Για να είμαστε ξεκάθαροι: κάθε επενδυτική δραστηριότητα πρέπει να ασκείται σύμφωνα με τη νομοθεσία και τους κανόνες που έχουν τεθεί για την προστασία του περιβάλλοντος. Το κράτος και τα αρμόδια όργανά του δεν έχουν μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να διασφαλίζουν ότι τηρούνται κάθε φορά όλες οι περιβαλλοντικές προδιαγραφές μέσα από τακτικούς και αυστηρούς ελέγχους. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο, αυτονόητο και αποδεκτό από όλους.

Εδώ, όμως, δεν μιλάμε γι αυτό. Μιλάμε για τις τεράστιες καθυστερήσεις και τη γραφειοκρατία για τη λήψη των απαραίτητων αδειών (τρία χρόνια για μία άδεια δόμησης), μιλάμε για τον αιφνιδιασμό των επενδυτών με ανακλήσεις αδειών εν μία νυκτί  με εντολή Υπουργού, μιλάμε, τελικά, για τη διάχυτη εντύπωση ότι η κυβέρνηση μπορεί να μπλοκάρει οποιαδήποτε επένδυση με την οποία διαφωνεί με το «έτσι θέλω» και, μάλιστα, ακόμα και για λόγους πολιτικούς ή ιδεολογικούς. Η ζημιά για τη διεθνή εικόνα της χώρας είναι τεράστια.

Πρέπει, επιτέλους, να γίνει κατανοητό ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις και η επιχειρηματικότητα είναι η καλύτερη ελπίδα που έχει η χώρα μας για να σταθεί στα πόδια της, η καλύτερη ελπίδα για να δημιουργηθούν νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας. Γι αυτό, πρέπει να προχωρήσουμε σε όλες εκείνες τις παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν το επιχειρηματικό και επενδυτικό κλίμα στη χώρα, ώστε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις, και μάλιστα τις σωστές επενδύσεις, αυτές που θα φέρουν εισόδημα, εργασία και ευημερία στις τοπικές κοινωνίες και στην ελληνική οικονομία, όχι απλά κάποια εφήμερη ή πρόσκαιρη οικονομική δραστηριότητα.

Παρεμβάσεις όπως:

- Ένα Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, με συγκεκριμένους στόχους και κατευθύνσεις για το είδος των επενδύσεων που θέλει η χώρα και σε ποιους τομείς, και, φυσικά, με έναν ανανεωμένο Αναπτυξιακό Νόμο μετά από σχεδόν δύο χρόνια αδράνειας,

- Διαρθρωτικές τομές στη δημόσια διοίκηση (καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, απλοποίηση και ταχεία ολοκλήρωση των διοικητικών διαδικασιών για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων) και στη δικαιοσύνη, ιδίως στον τομέα της επιτάχυνσης (1.580 ημέρες κατά μέσο όρο απαιτούνται για να εκδικαστεί μία εμπορική διαφορά σύμφωνα με την έκθεση Doing Business 2016!!!),

- Σταθερό φορολογικό σύστημα, χωρίς αιφνιδιασμούς, με κίνητρα για τους αξιόπιστους επενδυτές.

Αυτά είναι κάποια από τα βασικά συστατικά μιας επιτυχημένης στρατηγικής για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Απαιτούν σοβαρότητα και σχέδιο. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση έχει είτε την ικανότητα είτε την πρόθεση είτε και τα δύο για να φέρει επιτέλους την πολυπόθητη ανάπτυξη στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καρφίτσα το Σάββατο 16 Ιανουαρίου.