Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΟΝ Δ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ... ΤΩΝ 5 ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ


Του Αθ. Καρίνα Μεταλλειολόγου Μηχανικού - Γεωτεχνικού

Οι πρόσφατες εκδηλώσεις περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης ορισμένων ευρωβουλευτών για την υλοποιούμενη επένδυση χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική σίγουρα κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών εξ όσων παρακολουθούν το θέμα, οι οποίοι παραξενεύτηκαν και αναρωτήθηκαν τι άλλαξε και ενεργοποιήθηκαν οι ευρωβουλευτές και μάλιστα οι συγκεκριμένοι ευρωβουλευτές.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξε κάποια συνταρακτική αλλαγή στο καθεστώς που διέπει την υλοποίηση της επένδυσης. Συνεχίζει η υλοποίηση της επένδυσης, όπως συμβαίνει τα τελευταία 12 χρόνια, μετ’ εμποδίων και με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς. 


Αυτό το οποίο άλλαξε μάλλον είναι ότι οι αιώνιοι πολέμιοι της επένδυσης, οι γνωστοί antigold παράγοντες, συνειδητοποίησαν ότι στο εγχώριο γήπεδο έχουνε χάσει το παιχνίδι πλήρως και σε όλα τα επίπεδα (δικαστικό, διοικητικό, πολιτικό, κομματικό) και αποφάσισαν να παίξουν μπάλα στο ευρωπαϊκό γήπεδο. 

Έψαξαν λοιπόν και βρήκαν διαθέσιμους παίκτες. Μάζεψαν τον κάθε πικραμένο και αναζητούντα πολιτική στέγη και έδωσαν τον πρώτο τους αγώνα, στον οποίο έφαγαν αρκετά γκολ από τα αποδυτήρια.

Οι ευρωβουλευτές θύματα των antigold, υιοθέτησαν άκριτα τη γνωστή επιχειρηματολογία των antigold αγνοώντας θεμελιώδη δεδομένα του θέματος, όπως: το γεγονός ότι υπάρχει εγκεκριμένη από το αρμόδιο υπουργείο Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το σύνολο της επένδυσης, ότι το σύνολο των επιχειρημάτων και αιτιάσεων των antigold τέθηκαν ενώπιων του ανωτάτου δικαστηρίου, του Συμβουλίου της Επικρατείας, και απορρίφθηκαν πανηγυρικά, ότι ο πρώην υπουργός ΠΕΚΑ ο κος Σκουρλέτης έθεσε τα ίδια θέματα, αποφασίζοντας προεκλογικά, τον Αύγουστο του 2015, να κλείσει το μεταλλείο.

Το ανώτατο δικαστήριο, το Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφάσισε να ακυρώσει τη συγκεκριμένη απόφαση του τότε υπουργού και το σκεπτικό της, ότι η χώρα χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για να οδηγηθεί στην ανάπτυξη και στην έξοδο από την κρίση, ότι η τοπική οικονομία της ΒΑ Χαλκιδικής βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη συγκεκριμένη επένδυση, ότι 2000 και πλέον εργαζόμενοι και άλλοι 1000 εν δυνάμει ζουν τις οικογένειές τους από τη συγκεκριμένη επένδυση και άλλα ακόμη.

Για όσους παρακολουθούν το συγκεκριμένο θέμα της επένδυσης χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική, γνωρίζουν τα ανωτέρω γεγονότα και μπορούν να αντιληφθούν εύκολα το στόχο που έχει η προσπάθεια των antigold. 

Χάσανε στο εγχώριο γήπεδο και θέλουν να αλλάξουν γήπεδο. Όμως, οι συγκεκριμένοι 5 ευρωβουλευτές θύματα των antigold θα έπρεπε, πέραν των προσωπικών τους κινήτρων, να μελετήσουν προηγουμένως το φάκελο της επένδυσης και εάν πραγματικά αισθάνονται εκπρόσωποι της Ελλάδας θα έπρεπε να προτάξουν το εθνικό συμφέρον που είναι η ανάταξη της εθνικής οικονομίας, η οποία περνά μέσα από την υλοποίηση μεγάλων και μακρόπνοων επενδύσεων, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να υλοποιηθούν μόνον από ιδιωτικές επιχειρήσεις, δεδομένων των δημόσιων οικονομικών.

Εάν αυτό το τελευταίο συγκρούεται με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τις ιδεοληψίες τους δικαίωμά τους, οι όψιμες όμως περιβαλλοντικές τους ευαισθησίες δεν πείθουν κανένας μας, δυστυχώς για αυτούς.

Όσο για τους antigold θα πρέπει να ξέρουν ότι τα παιχνίδια εκτός έδρας είναι πιο δύσκολα από τα εντός έδρας, που θεωρητικά είχαν το πλεονέκτημα.

Με εκτίμηση,

Αθανάσιος Γ. Καρίνας