Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΜΕ... #SKOURIES


Βλέπω μια δημοσίευση στο antigoldgr.org για ένα δημοψήφισμα που έγινε στην Cajamarca (Tolima) της Κολομβίας στις 26 Μαρτίου για να αποφασίσουν οι κάτοικοι εάν θέλουν ή όχι υποδομές και έργα εξόρυξης στην περιοχή τους. 

Οι κάτοικοι ψήφισαν κατά της εξόρυξης διότι υπήρξαν μελέτες που έδειχναν πως υπήρχε κίνδυνος μόλυνσης των υδάτινων πόρων οι οποίες τους έπεισαν. Και οι πολέμιοι της επένδυσης στηρίχθηκαν στο …κλασικό σύνθημα: «Τι επιθυμείτε για το μέλλον των παιδιών σας: νερό ή  χρυσό;».

Αυτά συνέβησαν στην μακρινή Cajamarca… Και ερωτώ τους φίλους του antigold «κινήματος»: Μήπως θέλουν να ξεκινήσουμε να προωθούμε τη διενέργεια δημοψηφίσματος στον Δήμο Αριστοτέλη; Διότι ξεχνούν μερικά βασικά πράγματα…

Πρώτον –και σημαντικότερο–, δεν είμαστε Κολομβία…

Δεύτερον, η δραστηριότητα της εξόρυξης υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χρόνια στην περιοχή.

Τρίτον, γνωρίζουν πολύ καλά πως «οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αντιστέκονται στην καταστροφή του τόπου τους», δεν είναι παρά ένα ωραίο πολιτικό παραμύθι για να προπαγανδίζουν οι ντόπιοι πολιτικοί της αριστεράς και στην πραγματικότητα πρόκειται για μια οικτρά μειοψηφία με ερείσματα εκτός Δήμου…

Κάποιοι είχαν προτείνει στο παρελθόν την ιδέα του δημοψηφίσματος, αλλά δεν είδαμε κάποιον από το antigold «κίνημα» να δώσει συνέχεια…

Ας μη μιλάμε για σχοινί λοιπόν στο σπίτι του κρεμασμένου…

Αναδημοσίευση από metalleiachalkidikis

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μήπως είμαστε η Κολομβια της Ευρωπης;

Ανώνυμος είπε...

Είναι σίγουρο ότι κάποιοι θέλουν να μας κάνουν Κολομβία. Εμείς τι κάνουμε είναι το θέμα. Όταν δεχόμαστε να κάνουμε μπούκες σε χώρους εργασίας με καραμπίνες και μολότοφ. Να λούζουμε με βενζίνη εργαζόμενους να τους απειλούμε πως θα τους κάψουμε.Τελικά να καίμε τα πάντα μέσα στο εργοτάξιο,να απειλούμε μετά ζωές άλλων εργαζομένων, να τους φοβίζουμε κάθε μέρα και λεπτό εκείνους και τις γυναίκες και τα παιδιά τους, τους καίμε τα αμάξια, τα σπίτια, τις βάρκες, τα τροχόσπιτα, τα μαγαζιά και μετά να βγαίνουμε να παριστάνουμε τις αθώες περιστερές όπως έκανε ο Εσκομπάρ ναι έτσι έχουμε γίνει Κολομβία. Και έχουμε γίνει γιατί καταλήγουμε στην βία σαν λύση για να λύσουμε τις διαφορές μας.

Ανώνυμος είπε...

Η ανομια υπαρχει σε καθε επιπεδο...δηλαδη το ανικανο πολιτικο προσωπικο και τα σκανδαλα πασης φυσεως (χρηματισμοι κλπ) που επικρατουν στη χωρα δεν αποτελουν κινδυνο για ξεπουλημα του δημοσιου πλουτου και δυνατοτητα απ τις εταιριες παρακαμωης του νομικου πλαισιου με σκοπο τη μεγιστοποιηση των κερδων;

Ανώνυμος είπε...

Σε εταιρίες που είναι εισηγμένες στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια του πλανήτη, αυτά τα πράγματα που φανταζόμαστε ή γίνονται εδώ στην Κολομβία του Βαλκανικού νότου απλά δεν γίνονται. Όσες εταιρίες τέτοιου μεγέθους σαν την Ελντοράντο μπλέκουν με την ελληνική λαμογιά που επικρατεί στην χώρα μας το μετανιώνουν πικρά. Είμαι σίγουρος ότι οι Καναδοί το έχουν σκυλομετανιώσει και με το δίκιο τους. Τι άκρη να βγάλεις για να επενδύσεις και με ποιούς...