Μ. ΠΑΝΑΓΙΑ: ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΕΥΣΗ?

Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας οι κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας ενημερώθηκαν από την δημοτική αρχή πως από την Δευτέρα 1 Οκτωβρίου θα κόβονταν το πόσιμο νερό σ’ όλο τον οικισμό επί τρεις (3) ολόκληρες μέρες λόγω εργασιών στο δίκτυο ύδρευσης.

Με πιο απλά λόγια, ο δήμος ήθελε να τοποθετήσει νέες βάνες μέσω των οποίων στόχος είναι η αναβάθμιση του δικτύου παροχής πόσιμου νερού στην Μ. Παναγία, η οποία κάθε τρεις και λίγο όπως και άλλοι οικισμοί του δήμου ταλαιπωρούνται με διακοπές εξαιτίας της παλαιότητας του δικτύου ύδρευσης.

Στο άκουσμα αυτής της ενημέρωσης πολλοί κάτοικοι της Μ. Παναγίας ένιωσαν να σφίγγει το στομάχι τους, καθώς 3 μέρες χωρίς νερό δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αλλά και ταυτόχρονα συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να βάλουν το χέρι τσέπη τους πιο βαθιά για να πάρουν δωδεκάδες εμφιαλωμένων νερών ή να βρουν άλλες λύσεις για να αντιμετωπίσουν την προγραμματισμένη, έστω, 3μερη λειψυδρία συνώνυμο της ταλαιπωρίας.

Τελικά το νερό δεν κόπηκε την Δευτέρα, αλλά την Τρίτη και όχι ταυτόχρονα σε όλο τον οικισμό, αλλά εκ περιτροπής από γειτονιά σε γειτονιά, ενώ όπως μαθαίνουμε οι εργασίες αναβάθμισης ολοκληρώθηκαν. Εύγε για τον λιγότερο χρόνο που απαιτήθηκε για να ολοκληρωθούν οι εργασίες.

Γιατί όμως να υπάρχει ανακολουθία και ασυνέπεια ως προς την σωστή ενημέρωση των πολιτών σ΄ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα με οικονομικές προεκτάσεις από την δημοτική αρχή του Αριστοτέλη;

Όταν μάλιστα πολλά από τα στελέχη της σε κάθε ευκαιρία υπερθεματίζουν ως προς την ύψιστη κοινωνική αγαθότητα του νερού;

Γιατί ενώ η πράξη απέδειξε πως οι εργασίες θα μπορούσαν να γίνουν σε μικρότερο χρονικό διάστημα χωρίς να διακοπεί η παροχή πόσιμου νερού σε ολόκληρο τον οικισμό, έγινε αναγγελία συνολικής και επί τριήμερο διακοπής που τρόμαξε τον κόσμο και τον έβαλε σε τόσο έξοδα;

Γιατί το τόσο απλό πάντα να γίνεται τόσο δύσκολο και να προσεγγίζει, αν δεν τα ξεπερνάει ,τα όρια του ακατανόητου;