ΠΡΟ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ & ΜΕΤΑ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ... ΕΠΟΧΗ

Η φωτογραφία είναι από το ιστολόγιο "Πολίτης News"

Είναι βέβαιο, πως όταν λήξει κάποια στιγμή αυτή η πέρα από κάθε κινηματογραφική φαντασία κατάσταση που βιώνουμε και είναι άγνωστο πόσο θα κρατήσει ακόμη, η ζωή όλων θα χωρίζεται στην προ Κορωνοϊού και μετά Κορωνοϊού Εποχή.

Μέχρι να συμβεί αυτό, δεν έχουμε άλλη λύση από το να γίνουμε φίλοι με την πειθαρχία και την υπομονή. Είναι ολοφάνερο πως μια γνωριμία ή επανασύσταση μαζί τους θα μας ωφελήσει ποικιλοτρόπως μέσα σε τούτη την έκτακτη κατάσταση που βιώνουμε και πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να περάσει.

Σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη περίοδος, ούτε για θυμούς, ούτε για εγωισμούς, ούτε για προβολή κόμπλεξ και εμμονών. Άλλωστε μέχρι σήμερα σ’ αυτή την χώρα λατρεύαμε να μισιόμαστε και να διχαζόμαστε εντός μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής αρένας.

Ακόμη και τώρα που ανεβαίνουμε έναν Γολγοθά δεν λείπουν εκείνοι και εκείνες που αντιμετωπίζουν για παράδειγμα, με μισό μάτι όσους ακόμη εργάζονται γιατί τους καλεί το καθήκον ή τους ευνοεί η παρούσα περίσταση για να στηρίξουν μια οικονομία που πολύ λίγοι μπορούν να το κάνουν στην παρούσα φάση.Ως γνωστόν, σχεδόν ποτέ δεν σκεφτόμαστε το μετά...

Επί του παρόντος, όλα αυτά ας τα εναποθέσουμε προκαταβολικά στα περασμένα κάνοντας τα και ξεχασμένα ταυτόχρονα. Το πρωτόγνωρο της κατάστασης απαιτεί εκτός από αλληλεγγύη, ενότητα, σεβασμό στο μέτρο, κατανόηση στους γραφικούς και κυρίως εμπιστοσύνη στους ειδικούς. 

Φαίνεται πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και η κοινωνική σκοποβολή επί κινητού και ακίνητου στόχου παύει να προκαλεί την συγκίνηση που προκαλούσε σε όσους την επιζητούσαν ακόμη και για ψύλλου πήδημα, πέραν τους λόγους βιοπορισμού.

Στο τιμόνι της επιχειρησιακής διαχείρισης για το πώς θα επιζήσουμε με τις δυνατόν λιγότερες συνέπειες από τον κορωνοϊό έχουμε έναν επιστήμονα λοιμωξιολόγο, που επέλεξε η κυβέρνηση, τον κ. Σωτήρη Τσιόδρα και οι πάντες (εντός και εκτός Ελλάδας) ομιλούν για την σοβαρότητα, την σύνεση, την ταπεινότητα και βεβαίως για την επιστημονική επάρκεια του.

Μέσα σ’ αυτή την δίνη βλέπουμε κάτι που το έχουμε ξεχάσει στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχει κι αυτό την αξία του σε μια χώρα που ο ξερολισμός και ο εξυπνακισμός σημείωσαν επαγγελματική θραύση και ώθησαν ολόκληρες κοινωνίες σε διχασμό και διαίρεση.

Όλα αυτά όμως «last year» που λέμε πλέον και στα χωριά μας. Αυτή η άνοιξη που μόλις μπήκε σίγουρα είναι πολύ «ακριβή» και «για να γυρίσει ο ήλιος» επάνω μας «θέλει δουλειά πολύ» από όλους μας. 

Ακόμη και μέσα στο σπίτι. Εκεί που πρέπει να παραμείνουμε μέχρι νεωτέρας έως ότου χαρτογραφηθεί η πορεία αυτού του περίεργου ιού, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να του επιτρέψουμε να έχει την τελική επικράτηση επάνω στις ζωές μας.

Στο τέλος αυτού του θρίλερ εμείς πρέπει να βγούμε νικητές. Και θα βγούμε. Απαιτείται όμως πολύ πίστη και θετική σκέψη. Θα τα καταφέρουμε!