Το 2020, λόγω covid -19, έχει ήδη χαρακτηριστεί ως μια «χαμένη χρονιά». Στο πλαίσιο αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που και τις εορταστικές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τις αντιμετωπίζουν ως μια μαρτυρική διαδικασία, καθώς περισσεύει ο πόνος, η θλίψη, η μελαγχολία αλλά και η ανασφάλεια για το τι άλλο επιφυλάσσει το 2021.
Είναι απολύτως δικαιολογημένη αυτή η συναισθηματική κατάσταση για όσους, για παράδειγμα, έχασαν κατά την διάρκεια αυτής της χρονιάς, τους ανθρώπους τους, λόγω κορωνοϊού, ή άλλων ασθενειών, που η δέουσα ιατρική διαχείριση τους υποχώρησε λόγω του ιού.Επίσης, έχουν ένα δίκιο να νιώθουν βαριά και όσοι έχασαν τις δουλειές τους ή δεν μπόρεσαν να εργαστούν φέτος, λόγω καραντίνας και όλου του φάσματος των περιορισμών που προκάλεσε η επιδημία.
Όσο και αν κάποιοι αρέσκονται να διαχωρίζουν των σωματική και ψυχική υγεία από την εργασιακή κατάσταση, η πραγματικότητα αποδεικνύει πως χωρίς εργασία δεν έχεις και καλή ψυχική υγεία και ότι άλλο αυτό συνεπάγεται για την σωματική υγεία, καθώς είναι γνωστό πια, πως όλα όσα βιώνουμε συναισθηματικά σωματοποιούνται.
Όμως, σε ότι μας αφορά θα διαφοροποιηθούμε σε σχέση με όσους
θεωρούν πως αυτή η χρονιά πήγε χαμένη και έχουμε τους λόγους μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες νομίζουμε πως έγινε απολύτως αντιληπτό το πόσο μεγάλο δώρο είναι η καλή υγεία μας.Επίσης, πόσο εξίσου σημαντικά είναι το υψηλό επίπεδο δημόσιας υγείας σε συνδυασμό με το υψηλό αίσθημα ατομικής ευθύνης. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να αποδειχτούν κυριολεκτικά σωτήρια.
Ομοίως, η φετινή χρονιά αποκάλυψε το πόσο λανθασμένο ήταν το παραγωγικό
μοντέλο επάνω στο οποίο είχε οικοδομηθεί η ελληνική οικονομία τα τελευταία 40
χρόνια, όπου τουρισμός, παροχή υπηρεσιών και μεταπράτηση ήταν οι κύριοι πυλώνες
ανάπτυξης.
Δυστυχώς, η τουριστική
βιομηχανία δεν ήταν τελικά η βαριά βιομηχανία που σχετικοί και άσχετοι υπερθεμάτιζαν,
αλλά μάλλον η πλέον ελαφριά, που ο κορωνοιός σκόρπισε στα 4 σημεία του
ορίζοντα.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία, πως αν δεν αλλάξουμε και αυτή την
φορά την παραγωγική πλεύση, βάση της οποίας θα συνυπάρχουν και θα συμβάλλουν
ισομερώς στο ΑΕΠ η γεωργία, η ναυτιλία, η βιομηχανία και ο τουρισμός, τότε δεν
θα συναντηθούμε ποτέ ως χώρα και ως κοινωνία με την πραγματική οικονομία με ότι
αυτό συνεπάγεται για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.
Και Δόξα τω Θεώ μέσα στην σκληρή υγειονομική κρίση που
βιώνουμε έχουν δοθεί ήδη τα πρέποντα ερεθίσματα προς την πολιτεία από
οικονομικές – παραγωγικές δραστηριότητες, που επέδειξαν αντισώματα και αντοχές.
Δραστηριότητες σαν τις βιομηχανικές που διατήρησαν τον εξαγωγικό
προσανατολισμό, κράτησαν θέσεις εργασίας με υψηλούς μισθούς και ταυτόχρονα
βοήθησαν και υλικοτεχνικά τις τοπικές κοινωνίες που δοκιμάζονται ανελέητα αυτή
την χρονική περίοδο.
Ένα
τέτοιο παράδειγμα προς ανάδειξη, είναι και της Ελληνικός Χρυσός.
Μέσα
σ’ αυτή την κατάσταση που θυμίζει κινούμενη άμμο η εταιρεία, σύμφωνα με τα
επίσημα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα, κατάφερε όχι μόνο να κρατήσει
όρθια την παραγωγική γραμμή της τηρώντας αυστηρά μέτρα ασφάλειας που περιόρισαν
σημαντικά τις επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων, αλλά να αυξήσει σημαντικά
την παραγωγή του μεταλλείου της Ολυμπιάδας γεγονός που καταδεικνύει το σθένος
και την αφοσίωση σύσσωμου του εργασιακού προσωπικού της.
Όλα δείχνουν πως πρέπει να μπούμε σε έναν πιο λιτό τρόπο ζωής
και πολύ διφορετικής αντίληψης και προσέγγιση των πραγμάτων. Θα ήταν ευχής έργον, αν καταφέρναμε να εντοπίσουμε την ουσία στο
κάθε τι και να σταματήσουμε να αναλωνόμαστε σε κυνήγι μαγισσών και εντυπώσεων.
Τεράστιο γεγονός η συναντίληψη!
Επομένως, από τα περσινά μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα,
μεσολαβούν τα φετινά. Ας μην τα παρακάμψουμε επειδή δεν έχουν την καταναλωτική
λάμψη προηγούμενων ετών. Η ουσιαστική αγάπη και η κατανόηση προς τον συνάνθρωπο
μας και από εκείνον προς εμάς ενδέχεται να τα κάνουν πιο φωτεινά από ποτέ.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν! Το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης
του Θεανθρώπου φέρνει ΠΑΝΤΑ και το χαμόγελο της ελπίδας. Ας το ζήσουμε χωρίς να
μας προσπεράσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου