ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: ΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

Του Διονύση Χιόνη

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερα επιχειρήματα για να υποστηρίξουν την άποψη ότι το κόστος της διαχείρισης των προβλημάτων από τις πυρκαγιές του Αυγούστου αναμένεται να είναι τεράστιο. Είναι λίγο νωρίς για να προβούμε σε εκτιμήσεις. Ωστόσο, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης ας θυμηθούμε ότι οι πυρκαγιές του 2007 είχαν προκαλέσει σημαντικές δημοσιονομικές ανατροπές στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Το κόστος για την διαχείριση των προβλημάτων που προκάλεσαν οι φωτιές είχε ξεπεράσει τα 5 δισ. και είχε επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς του 2007 και του 2008. Η ημέρα που ακολουθεί μετά την κατάσβεση των φονικών πυρκαγιών θα κάνει επιτακτική την ανάγκη για δύο κατηγορίες χρηματοδοτήσεων. Για έργα υποδομής και για την ενίσχυση των πληγέντων.

Μην ξεχνάμε ότι μεγάλο μέρος των πυρκαγιών εκδηλώθηκε σε περιαστικά δάση της Αττικής. Επομένως η οποιαδήποτε αργοπορία στην αποκατάσταση θα έχει σαν αποτέλεσμα την περαιτέρω επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των κατοίκων του Λεκανοπεδίου. Μετά την αποξήλωση της Πάρνηθας αρκεί μια μικρή βροχή για να πλημμυρίσει ο Κηφισός και να επηρεαστούν οι δυτικές συνοικίες.

Μέχρι να αποκατασταθούν οι πυρόπληκτες περιοχές και να απομακρυνθούν χιλιάδες τόνοι καυσόξυλων οι κατοικημένες περιοχές στους πρόποδες της Πάρνηθας θα είναι όμηροι των αναζωπυρώσεων των πυρκαγιών. Μέχρι τον καθαρισμό των χιλιάδων στρεμμάτων του καμένου δάσους τo τοξικό νέφος και τα μικροσωματίδια αιθάλης θα είναι μέρος της καθημερινότητας.

Αναπροσανατολισμός πόρων

Δεδομένων των δημοσιονομικών δεσμεύσεων και των ελλειμμάτων που προκλήθηκαν από την πανδημία, o αναπροσανατολισμός των πόρων του Tαμείου Aνάκαμψης δεν αποτελεί μια δυνητική πρόταση χρηματοδοτήσεων, αλλά μοναδική ιστορική αναγκαιότητα. 

Τα αντιπλημμυρικά έργα, οι αναδασώσεις, οι διευθετήσεις ρεμάτων, οι εισοδηματικές ενισχύσεις στους πληγέντες και οι ενισχύσεις της ανοικοδόμησης των κατεστραμμένων θα δώσουν την θέση τους σε πολλές δράσεις που είχαν προγραμματιστεί και συμπεριλαμβάνονταν στο σχέδιο Ελλάδα 2.0.

Δεν υπάρχουν πολλά χρονικά περιθώρια. Η Ελλάδα άμεσα πρέπει να διεκδικήσει μια θεσμική παρέκκλιση από το διαχειριστικό πλαίσιο του Tαμείου Aνάκαμψης και του ΕΣΠΑ. Εκτός από την αναγκαία μετατροπή των σκοπών του Tαμείου Aνάκαμψης και του ΕΣΠΑ πρέπει να γίνει και επίσπευση των εκταμιεύσεων. Σημαντικό μέρος των χρηματοδοτήσεων πρέπει να είναι εμπροσθοβαρείς και με συνοπτικές διαδικασίες.

Ακούγεται για άλλη μια φορά οδυνηρό για τις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους εταίρους και την γραφειοκρατία των Βρυξελών, αλλά οι πυρκαγιές επέβαλλαν αλλαγές στην οικονομική και στην πολιτική ατζέντα στην Ελλάδα. Η έκταση των καταστροφών και η διαχείριση των συνεπειών τους ενεργοποιούν αναγκαίες διαφοροποιήσεις και έκτακτες περιστάσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν από τον προϋπολογισμό.

Αναδημοσίευση από slpress.gr