ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ: Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΑΠΕ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΕΔΑΦΟΣ

Γράφει ο Δρ. Σωτήρης Καμενόπουλος

Σε πρόσφατο άρθρο του ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΔΕΥ αναφέρθηκε σε επτά κοινούς μύθους σχετικά με την έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Υποθέτουμε πως ο τίτλος είναι επιλογή του μέσου ενημέρωσης, αν και τα περί “μύθων” αναφέρονται και στα ερωτήματα που απαντά ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΔΕΥ.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ανέφερε: «Στην πραγματικότητα, έχοντας κατά νου τα δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις που απαιτούνται για την απανθρακοποίηση του ενεργειακού μας συστήματος, τα έσοδα που παράγονται από μια εθνική βιομηχανία φυσικού αερίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση της μετάβασής μας σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, καθιστώντας τον τομέα στρατηγικό εταίρο και καταλύτη των στόχων μας για την ενεργειακή μετάβαση».

Είναι αναμφισβήτητα εξαιρετικά ικανοποιητικό το να διαπιστώνει κανείς ότι μια άποψη την οποία έχει διατυπώσει και επιμείνει σταθερά ο υπογράφων, αρχίζει να γίνεται “συστημικά κατανοητή και αποδεκτή“.

Η πρόταση αφορούσε τη στήριξη της επιστημονικής έρευνας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τη δημιουργία ελληνικής τεχνογνωσίας στις ΑΠΕ με χρηματοδότηση η οποία θα προκύψει από την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων. Η υιοθέτηση συναφούς επιχειρηματολογίας από τον επικεφαλής της ΕΔΕΥ είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα και ευελπιστώ ότι σύντομα από τη θεωρία θα περάσουμε και στην πράξη.

Λόγω της σημασίας της, πάντα κατά την υποκειμενική άποψη του υπογράφοντος, αξίζει να γίνει μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν. Στις 25 Οκτωβρίου 2018, σε ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών, είχε προταθεί η οικονομική στήριξη των επιστημονικών ερευνών σε τεχνολογίες της πράσινης ενέργειας μέσω μέρους των χρημάτων τα οποία θα εισπράξει μελλοντικά η χώρα μας από την αξιοποίηση των αποθεμάτων των ελληνικών υδρογονανθράκων.

Στις 24 Φεβρουαρίου 2019, στο ίδιο μήκος κύματος και σε μια κατά κάποιον τρόπο εξειδίκευση της πρότασης, είχε προταθεί “moratorium μεταξύ του λόμπι των υδρογονανθράκων και αυτού των ΑΠΕ“. Ξεκαθαριζόταν, ότι η σχέση αυτή θα μπορούσε να μετατραπεί σε “win-win”, αμοιβαία επωφελής – κερδοφόρα για την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία.

Στις 11 Απριλίου 2019, σε νέο κείμενο, είχε γίνει αναλυτική αναφορά στις “οικονομικές γέφυρες” μεταξύ των Ελληνικών υδρογονανθράκων και των ΑΠΕ. Είχε τονισθεί τότε, ότι η «οικονομική γέφυρα» των ΑΠΕ με τους υδρογονάνθρακες θα συμβάλλει στην επίτευξη πέντε σημαντικά εθνικών στόχων, συνδέοντας μάλιστα για πρώτη φορά το θέμα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων με το δημογραφικό πρόβλημα:

1.Θα χρηματοδοτηθεί επαρκώς η δημιουργία ελληνικής τεχνογνωσίας στην πράσινη ενέργεια.

2.Θα καταστεί πιο έτοιμη η χώρα μας για την επίτευξη του κύριου ενεργειακού στόχου μείγματος παραγωγής ενέργειας που θα εξασφαλίζει μηδενικές εκπομπές αερίων διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το έτος 2050.

3.Θα ανοίξουν ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας σε πράσινα επαγγέλματα.

4.Ως απόρροια του προηγούμενου, θα δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες για το brain gain: θα επιστρέψουν στη χώρα μας ικανότατοι νέοι επιστήμονες ειδικοί σε θέματα πράσινης ενέργειας.

5.Ως απόρροια όλων των προηγούμενων, θα αντιμετωπισθεί το έντονο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας.

Ωστόσο, καλό θα ήταν να μη λησμονηθεί ότι η πρώτη προσέγγιση του θέματος αφορούσε την άμυνα της χώρας. Σε μια πρόταση που κατατέθηκε το… μακρινό πια 2015, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, τονιζόταν εμφατικά προς την Πολιτεία η ανάγκη, ένα ποσοστό των εσόδων του κράτους από τους υδρογονάνθρακες, να κατατίθεται σε Ειδικό Ταμείο για την Ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας.

Ας μην ξεχνιόμαστε λοιπόν: Η σχέση μεταξύ των ορυκτών πόρων και της Εθνικής Ασφάλειας ήταν, είναι και θα είναι πάντα άρρηκτη. Την ίδια στιγμή, όσο και να προσπαθήσει κανείς να εξωραΐσει, πολιτικά, επιστημονικά ή και… δημοσιογραφικά την ολιγωρία της χώρας κάνοντας λόγο για μύθους τα πεπραγμένα στον τομέα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων “μιλούν από μόνα τους”.

Στο μέτρο κατά το οποίο γίνεται αποδεκτό ότι προτεραιότητα όλων παραμένει πάντα το καλό της χώρας, εφόσον κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση, το να ασχοληθεί κανείς με αντιρρήσεις στα τρία προαναφερθέντα “επίπεδα εξωραϊσμού”, μπορεί να περιμένει.

Αναδημοσίευση από defence-point.gr