ΟΡΥΚΤΕΣ ΥΛΕΣ: ΤΟ ΝΕΟ "ΠΡΑΣΙΝΟ" ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
Ευρώπη 2032. Η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και
τεχνογνωσία της Ηπείρου σε συνδυασμό με την εφοδιαστική της επάρκεια σε ορυκτές
ύλες φτάνουν στο καλύτερο δυνατό σημείο. Το ίδιο και ο αέρας που αναπνέουν οι
ευρωπαίοι πολίτες, καθώς είναι απαλλαγμένος από ρυπαντικά συστατικά.
Σε σχέση με την δεκαετία του 2020 υπολογίζεται πως έχει
30πλασιαστεί η απασχόληση σε θέσεις εργασίας που αφορούν την εξόρυξη, ορυκτών υλών, την ανακύκλωση, την παραγωγή
και εγκατάσταση ΑΠΕ.
Τα ορυχεία αδειοδοτούνται στον ταχύτερο δυνατό χρόνο με τις πιο αυστηρές προϋποθέσεις, που θα εμπεριέχει η κοινοτική νομοθεσία, ενώ λόγω και της αναβάθμισης και του εκσυγχρονισμού τους με πράσινη τεχνολογία αιχμής θα ελκύουν και το τουριστικό ενδιαφέρον../
Η νέα γενιά έχει στρέψει ήδη το εκπαιδευτικό ενδιαφέρον
της στην γεωλογία, στην υπεύθυνη
εξόρυξη, την ανακύκλωση υλών και υλικών και την κυκλική οικονομία, ως
επιστέγασμα της στροφής και λήψης πολιτικών αποφάσεων σε βιώσιμες όσο και
αειφορικές καθημερινές πρακτικές.
Τα πιο μικρά παιδιά πριν τους αγοράσουν κάτι οι γονείς τους
ρωτούν την προέλευση του υλικού του, ενώ συνιστά καθημερινή συνήθεια όλων μας η
διαδικασία ανακύκλωσης όλων των αγαθών στο σπίτι και στον χώρο εργασίας μας.
Στο ίδιο πλαίσιο, οι καταναλωτές επωφελούνται οικονομικά και
περιβαλλοντικά από τα προγράμματα κατάθεσης ανακυκλώσιμων αντικειμένων έτσι
ώστε να μπορούν να επιστρέψουν ή να ξαναγοράσουν μεταχειρισμένα προϊόντα.
Προϊόντα τα οποία θα παράγονται από υλικά που εξορύσσονται και επεξεργάζονται
εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το παραπάνω σενάριο φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, οπτικοποιήθηκε
και παρουσιάστηκε στο βίντεο που προώθησε μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης την
Σύνοδο Κορυφής Πρώτων Υλών που διεξήχθη
στο Βερολίνο από τις 23 εως τις 25 Μαΐου, κατά την οποία συζητήθηκαν όλα τα
καυτά θέματα που αφορούν το κρίσιμο εφοδιαστικό ενεργειακό παρόν και μέλλον της
Ευρώπης με όχημα τις πρώτες ύλες.
Θα πει κάποιος, μπορούν να γίνουν όλα αυτά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, με δεδομένη την χρονική απαίτηση των περίπου 10 ετών που χρειάζονται, από την κοιτασματολογική έρευνα μέχρι την εξόρυξη και την παραγωγή ορυκτών ευρωπαϊκής προέλευσης;
Αναμφίβολα, το εγχείρημα είναι δύσκολο, ωστόσο με την λήψη
των αναγκαίων πολιτικών αποφάσεων μπορεί να μπει σε τροχιά υλοποίησης, αν
θέλουμε να βγούμε από την μέγγενη παντός ειδών κρίσεων που όπως όλα δείχνουν
λόγω ποικίλων γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών παιχνιδιών οι συνέπειες τους θα
μας ταλαιπωρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΒΑΣΙΚΟ
ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ
Όταν έχει υπολογιστεί πως ο μέσος άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει περίπου 400 τόνους ορυκτά στην καθημερινότητα του και αφορά από την ζωή του στο σπίτι, στην εργασία και στην μετακίνηση του, δε νοείται να μην υπάρχει το μάθημα της γεωλογίας από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου.
Είναι αλήθεια πως η τάση της τελευταίας δεκαετίας με ρητορικές και ιδεοληψίες κατά της εξορυκτικής δραστηριότητας έχει απομακρύνει τη νεολαία μας από τις γεωεπιστήμες. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, η Κίνα ξέφυγε προς τα πάνω και στον τομέα των γεωσπουδών, κάτι που έχει συμβάλλει αθροιστικά την πρωτοκαθεδρία της στην αγορά των πρώτων υλών τόσο από την θέση του παγκόσμιου πωλητή, όσο και του αγοραστή.
Δεν πρέπει να λησμονούμε και κάτι άλλο. Το μερίδιο ευθύνης και
αγοράς που θα καταλάβει η Ελλάδα στο νέο εφοδιαστικό και ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης,
όπως αυτό σχεδιάζεται, εν πολλοίς θα κριθεί και από το εγχώριο έμψυχο δυναμικό
που θα μπορεί να κινητοποιηθεί για την εξερεύνηση του πλούσιου και ταυτόχρονα
άγνωστου σε μεγάλο βαθμό ελληνικού υπεδάφους.
Δεν μπορεί να ερευνήσει για λίθιο, βωξίτη, γραφίτη, ή αντιμόνιο,
γερμάνιο, παλλάδιο, νεόδμιο και άλλες σπάνιες γαίες ένας οποιοδήποτε ερευνητής,
ούτε βέβαια να εκτιμήσει την εμπορικότητα των κοιτασμάτων, αν δεν διαθέτει
τουλάχιστον γνώσεις οικονομικής γεωλογίας.
Άλλωστε, αυτό είναι το πρώτο στάδιο της βιωσιμότητας μιας εξορυκτικής εκμετάλλευσης, που αποτελεί το μείζον ζητούμενο πλέον για να εισέλθουμε σε συνθήκες κλιματικής ουδετερότητας. Μόνο η άγνοια και η ημιμάθεια, κάνουν τα πράγματα περίπλοκα. Τόσο μα τόσο απλά.
ΑΡΧΗΣ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ: ΤΟ
ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΙ
Η αρχή και οι εφαρμογές βιωσιμότητας είναι ήδη το βασικό
κριτήριο διάρκειας κάθε επενδυτικού εγχειρήματος, σε σχέση με την εξορυκτική
δραστηριότητα. Άλλοι το χαρακτηρίζουν «αγαθό» και άλλοι «πρώτη ύλη».
Όλα έχουν την σημασία τους, καθώς οι διεθνώς πιστοποιημένες
πρακτικές βιωσιμότητας είναι αυτές που εξασφαλίζουν την δυναμική και την
χρονική προοπτική ενός έργου, ιδίως στις
μέρες μας, που η μετάβαση στην ενεργειακή ουδετερότητα, αποτελεί κυρίαρχη πολιτική
επιλογή και απόφαση μεν, χωρίς όμως να μπορεί δε, να… περπατήσει αν μια εταιρεία δεν
διασφαλίζει την σχολαστική προστασία του περιβάλλοντος, την υγεία την ασφάλεια
των εργαζομένων και δεν δείχνει διαρκή
μέριμνα για την ευημερία της τοπικής κοινωνίας με δράσεις και ενισχύσεις σε
όλους τους τομείς της καθημερινότητας.
Στην χώρα μας, έχουμε
το ουσιαστικό παράδειγμα βιωσιμότητας
μέσα από την λειτουργία της Ελληνικός Χρυσός, η οποία από το 2012 μέχρι και
σήμερα έχει δώσει περισσότερα από 25 εκατ. ευρώ σε κοινωνικές ενισχύσεις ενώ
άλλα 70 εκατ. ευρώ είναι να καταβληθούν μέσα στα επόμενα 25 χρόνια σε ανάλογες επενδύσεις
κοινωνικού χαρακτήρα και δημόσιας ωφέλειας.
Όλα αυτά, εκτός από τις πάγιες δαπάνες εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο για την εγκατάσταση, χρήση και συντήρηση των βέλτιστων τεχνολογικών πρακτικών εντός των εγκαταστάσεων των Μεταλλείων Κασσάνδρας με ένα και μόνο στόχο: την αξιοποίηση του πολυμεταλλικού κοιτάσματος της ΒΑ Χαλκιδικής με το μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Ένας είναι ο δρόμος για την «πράσινη» ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Κι αυτός περνάει από την ΒΑ Χαλκιδική. Ευχή όλων και δική μας να τον διανύσουμε, χωρίς άλλες σκόπιμες ή άσκοπες καθυστερήσεις.
Σχόλια