Ε.Ε: ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ Ο ΧΑΛΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΙΚΕΛΙΟ – Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Μεταλλείο χαλκού - χρυσού Σκουριές Χαλκιδικής

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αφουγκραζόμενη την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε ως προς τον κατεύθυνση της μείωσης της εξάρτησης της από μονοπώλια και την ταυτόχρονη διασφάλιση του εφοδιασμού της από μείζονος σημασίας ορυκτά ενέταξε τον χαλκό και το νικέλιο στην κατηγορία των κρίσιμων πρώτων υλών.

Στην κατηγορία των Κρίσιμων Πρώτων Υλών (ΚΟΠΥ), σύμφωνα πάντα με την ίδια απόφαση εντάχθηκαν ακόμη ο βωξίτης, το λίθιο,  και το κοβάλτιο.

Φαίνεται πως έφτασε πλέον το πλήρωμα του χρόνου και οι Επίτροποι Βάλντις Ντομπροβόσκις  και Τιερύ Μπρετόν, οι οποίοι ηγήθηκαν της προσπάθειας  έβαλαν στο τραπέζι των αποφάσεων μια νέα «στρατηγική αντίληψη», για τα μέχρι πρότινος «συντηρητικά» ευρωπαϊκά  δεδομένα, με την οποία καλούν όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να την ενστερνιστούν και να την εφαρμόσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, έτσι ώστε μέχρι το 2030 να προκύψουν γόνιμα αποτελέσματα.

Η νέα «στρατηγική αντίληψη» λοιπόν θέλει, την παραγωγική και εμπορευματική θωράκιση των αλυσίδων εφοδιασμού κρίσιμων και στρατηγικών πρώτων υλών από εξορύξεις εντός της ευρωπαϊκής ένωσης να αποτελεί  το πλέον κρίσιμο στοιχείο οποιασδήποτε διαδικασίας μετάβασης σε συνθήκες κλιματικής ουδετερότητας.

Στο πλαίσιο αυτό, έστω και προαιρετικά σε πρώτη φάση, οι Επίτροποι ανακοίνωσαν αριθμητικούς στόχους, τους οποίους θα πρέπει να επιτύχει η ΕΕ έως το 2030. Για παράδειγμα το 10% των Κρίσιμων και Στρατηγικών Πρώτων Υλών θα πρέπει να εξορύσσεται εντός της ΕΕ. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται σήμερα στο 3%.

Επίσης, σύμφωνα με την  Κομισιόν το 65% οποιασδήποτε βασικής πρώτης ύλης δεν πρέπει να προέρχεται από τρίτη χώρα.

Επιπλέον, το 40% τουλάχιστον της επεξεργασίας και της μεταποίησης των πρώτων υλών θα πρέπει επίσης να πραγματοποιείται στην ΕΕ. Μια άκρως σημαντική μετατόπιση από τον κανόνα του 0-20%, που ίσχυε μέχρι πρότινος.

Τέλος, οι στόχοι ανακύκλωσης μετάλλων τέθηκαν στο 15%, χωρίς αυτό το ποσοστό να έχει κλειδώσει, καθώς υπάρχουν φωνές που επιθυμούν αυτό το ποσοστό σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα.

Ο "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΚΑΙ  Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η νέα στρατηγική αντίληψη που φέρνουν οι αποφάσεις της ευρωπαϊκής επιτροπής αποκαλύπτουν τον ξεκάθαρο στόχο της. Να μην μείνει η Ευρώπη ουραγός των εξελίξεων στο ξέφρενο κυνήγι που επικρατεί στην παγκόσμια σκακιέρα για την κατάκτηση των δρόμων αλλά και των τρόπων για την ενεργειακή μετάβαση και την κλιματική ουδετερότητα.

Είναι επίσης ξεκάθαρο, πως η Ελλάδα μπορεί να παίξει κομβικής σημασίας ρόλο σ’ αυτή την πανευρωπαϊκή ανάγκη. Όπως προκύπτει από τις έρευνες του ΕΑΓΜΕ που βεβαίως έχει στην διάθεση του και ο ΣΜΕ, το ελληνικό υπέδαφος διαθέτει περίπου το 10% των χαρακτηρισμένων κρίσιμων πρώτων υλών που έχει ανάγκη η ευρωπαϊκή ένωση.

Αρκεί σ’ αυτή την εξίσωση να συνυπολογίσουμε το πλούσιο κοιτασματολογικό πεδίο της ΒΑ Χαλκιδικής, το οποίο είναι ξεχωριστό σε παγκόσμια κλίμακα χάρη και στην πολυμεταλλικότητα του, γεγονός που καθιστά και την μεταλλευτική επένδυση που βρίσκεται από το 2012 σε εξέλιξη στρατηγικής σημασίας, παρά τις καθυστερήσεις που έχουν σημειωθεί, χάρη στην κοινή όσο και σημαντική παρουσία χαλκού, χρυσού, αργύρου, ψευδάργυρου και μόλυβδου.

Μια επένδυση με πράσινο περιβαλλοντικά και ενεργειακά πρόσημο που εφαρμόζει τις πλέον εξελιγμένες τεχνολογικές μορφές.

Μάλιστα, στο πορφυριτικό κοίτασμα των Σκουριών, στα βεβαιωμένα αποθέματα όπως αυτά κατεγράφησαν τον Σεπτέμβριο του 2022, ο χαλκός πλησιάζει τους 740.000 τόνους με περιεκτικότητα 0,52% και 0,87γρ/τ σε χρυσό, το οποίο μεταφράζεται σε 3,6εκατ. ουγγιές.

Δημιουργείται λοιπόν η τεράστια ευκαιρία, έτσι ώστε η Ελλάδα να καταστεί ως μια από τις σημαντικότερες παραγωγούς χαλκού και χρυσού διεθνώς και τροφοδότρια δύναμη της ευρωπαϊκής ένωσης στην προσπάθεια της να ανακτήσει την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια της σε ΚΟΠΥ.

Για να λυθεί όμως αυτή η εξίσωση πρέπει να προηγηθεί ο συντονισμός της ευρωπαϊκής πολιτικής με την εγχώρια πολιτική που οφείλουμε να ακολουθήσουμε. Παρά τις πολύ ουσιαστικές προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία 4 χρόνια μένουν πολλά ακόμη να γίνουν.

Αν βεβαίως επιθυμούμε να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο και σοβαρό μερίδιο απολαβής οικονομικών ωφελημάτων σ’ αυτό το νέο οδικό χάρτη που διαμορφώνεται στην Ευρώπη.

Αναδιανομή πλούτου και κατάκτηση πράσινων στόχων με ευχολόγια πολύ απλά δεν γίνεται.

Ας αποφασίσουμε. Πάντως, το βέβαιο είναι ένα: ο δρόμος της Ευρώπης για την κλιματική ουδετερότητα περνάει από την Ελλάδα και δη από την ΒΑ Χαλκιδική.