ΙΟΒΕ: ΕΚΡΟΥΣΕ ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ “AIRBΝB” ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Πριν από λίγες μέρες ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) Νίκος Βέττας σε συνέντευξη του στο liberal έκανε δίχως άλλο την δήλωση του μήνα, αν όχι του εξαμήνου και… κάτι παραπάνω: “Η Ελλάδα χρειάζεται εργοστάσια και όχι μόνο επενδύσεις στα ακίνητα”. Μια δημόσια τοποθέτηση που δεν έτυχε και της ανάλογης προσοχής, που της άρμοζε, κατά την άποψη μας από τα ΜΜΕ.

Μάλιστα, στην εν λόγω συνέντευξη, ο επικεφαλής του ΙΟΒΕ δεν παρέλειψε να διευκρινίσει πως τα εργοστάσια που πρέπει να λειτουργήσουν στη Ελλάδα για να συμβάλλουν στη δομική αύξηση του ΑΕΠ θα πρέπει να ανήκουν στους τομείς της ενέργειας, της εξόρυξης, των φαρμάκων και των τροφίμων.

Πριν προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο στις παραμέτρους της “καμπάνας” που έκρουσε ο κ. Βέττας να θέσουμε προς ενημέρωση όσων τυχόν δεν γνωρίζουν πως ο ΙΟΒΕ είναι ένας ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός, κοινωφελής, ερευνητικός οργανισμός. 

Ιδρύθηκε το 1975 με δύο σκοπούς: αφενός να προωθεί την επιστημονική έρευνα για τα τρέχοντα και αναδυόμενα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και αφετέρου να παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση και να διατυπώνει προτάσεις, οι οποίες είναι χρήσιμες στη διαμόρφωση πολιτικής.

Ειδικότερα, στα μείζονα ζητήματα της οικονομίας βασική επιδίωξη του ΙΟΒΕ είναι να παρεμβαίνει έγκαιρα και να επισημαίνει σε ανύποπτο χρόνο τα κρίσιμα οικονομικά ζητήματα του μέλλοντος και να προτείνει λύσεις.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και εντός του ρόλου που απορρέει από τα ευρήματα των ερευνών που διεξάγει το “Ιδρύμα” ο κ. Βέττας επισήμανε πως η πολυπόθητη ισχυρή ανάπτυξη για να πάρει σάρκα και οστά πέρα από τις αναγκαίες πολιτικές που πρέπει να υπάρξουν για την ενίσχυση της βιομηχανικής μεταποίησης απαιτείται πρόσβαση σε εργατικό δυναμικό με υψηλή κατάρτιση και δεξιότητες.

Όλα τα παραπάνω σε βάθος χρόνου και όχι σε ορίζοντα τετραετίας θα συμβάλλουν στην ενίσχυσΗ Της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, στην ουσιαστική καταπολέμηση της ανεργίας αλλά και εκείνων των παραμέτρων που επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητα όλων μας όπως είναι για παράδειγμα η αισχροκέρδεια που παράγεται μέσα από οικονομικές μονοκαλλιέργειες και μονοπώλια.

Στον Καναδά αναρωτιούνται αν τα μέτρα για την εξόρυξη κρίσιμων ορυκτών στην ήδη πανίσχυρη εξορυκτικής βιομηχανίας είναι αρκετά; (!!!...)

Γενομένης… συζητήσεως θα φέρουμε το παράδειγμα του Καναδά. Στον Καναδά και ειδικότερα στην δυτική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας επικρατεί ένα τελείως διαφορετικό κλίμα δηλωτικό μιας… άλλης πολιτικής και οικονομικής νοοτροπίας που επικρατεί.

Αξίζει να επισημάνουμε, πως η Βρετανική Κολομβία είναι η 3η μεγαλύτερη επαρχία του Καναδά μετά το Οντάριο και το Κέμπεκ, ενώ η οικονομία της στηρίζεται στον πρωτογενή τομέα και ειδικότερα στους τομείς της μεταλλείας και της ξυλείας. Τα πάει όμως περίφημα και στον τουρισμό με αποκορύφωμα τον αλιευτικό τουρισμό για χάρη του σολωμού που έχει σε αφθονία στις λίμνες και τα ποτάμια της.

Ο πρωθυπουργός αυτής της επαρχίας Ντέιβντ Έμπυ πολύ πρόσφατα ανακοίνωσε τη νομοθετική δέσμη 11 δράσεων, όπως τις χαρακτήρισε, για την περαιτέρω ενίσχυση του εξορυκτικού κλάδου με φόντο την αυτάρκεια σε κρίσιμες πρώτες ύλες τονίζοντας μάλιστα τα παρακάτω:

“Ο κόσμος χρειάζεται έναν σταθερό, ελεύθερο, δημοκρατικό, παραγωγό υψηλών προδιαγραφών των μετάλλων και των ορυκτών που απαιτούνται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Είναι η ευκαιρία της Βρετανικής Κολομβίας να εκμεταλλευτεί, να χτίσει πλούτο και να προστατεύσει τον πλανήτη ταυτόχρονα.” Είπατε κάτι;;;

Το πλέον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του διαφορετικού πολιτικού και οικονομικού σύμπαντος που βιώνουν στον Καναδά είναι πως οι επικριτές αυτού του νομοσχεδίου προβληματίζονται αν είναι αρκετό για τους στόχους που θέλει να επιτύχει.

Για παράδειγμα, υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το πόσο επιτυγχάνεται η οικονομική ανταγωνιστικότητα μέσω της μεταλλευτικής πολιτικής του Πρωθυπουργού Έμπυ, όταν τα μεταλλεία της Βρετανικής Κολομβίας έχουν τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στον Καναδά στον τομέα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως ισχυρίζονται οι επικριτές του νομοσχεδίου,τη στιγμή μάλιστα που οι τεχνολογίες για φορτηγά μηδενικών εκπομπών δεν αναμένεται να είναι έτοιμες για την αγορά μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Σε αυτό το... επίπεδο έχουν φτάσει στον Καναδά!

Αντί επιλόγου…

Για το κλείσιμο του άρθρου μας επιλέξαμε, ίσως το πιο σημαντικό μέρος από τη γεμάτη σε μηνύματα συνέντευξη του κ. Βήττα. Ένα τμήμα της που δίνει περίσσια τροφή για σκέψη σε όσους πιστεύουν ότι η ανάπτυξη συνδέεται κατά κύριο λόγο με την πώληση σπιτιών που προορίζονται για βραχυχρόνια ή μακροχρόνια μίσθωση.

“Αν στο σημερινό παράθυρο ευκαιρίας δεν δρομολογηθεί η ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, με προσέλκυση κεφαλαίου και εργασίας καθώς και διευκόλυνση της ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών, τότε η οικονομία μας πιθανότατα θα αποδειχθεί ευάλωτη σε νέες επόμενες κρίσεις. Αυτή η ευκαιρία εντοπίζεται στη τρέχουσα διετία. Σήμερα υπάρχει μια βάση σταθερότητας και πρόσβαση σε χρηματοδότηση ώστε να δρομολογηθούν και να υποστηριχθούν οι αναγκαίες αλλαγές.”