ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ & ΟΡΥΚΤΑ: ΑΠ' ΟΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ... ΤΙΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑΜΕ

Ένας μαθητής ή μαθήτρια της Έκτης Δημοτικού έχοντας διαβάσει στο βιβλίο “Φυσικά” και πιο συγκεκριμένα στη σελίδα 18 στη θεματική παράγραφο της “Άντλησης Πετρελαίου” πως “στην Ελλάδα έχουμε μικρά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη Θάσο” σίγουρα θα ξαφνιάστηκε ακούγοντας, είτε στις ειδήσεις, είτε σε συζητήσεις μεγαλύτερων του, πως στην Ελλάδα σε λίγους μήνες από τώρα, 3 εταιρείες (2 ελληνικές και μια αμερικανική) ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια τεράστια ερευνητική γεώτρηση.

Η κοινοπραξία των 3 εταιρειών θα κάνει την γεώτρηση σε βάθος 4.000 μέτρων με δυνητικό κοίτασμα περίπου 200 δισεκ. κυβικών μέτρων (bcm) φυσικού αερίου σε απόσταση 30 χλμ δυτικά της Κέρκυρας, ενώ προσεχώς θα ακολουθήσουν και άλλες γεωτρήσεις Νοτιοδυτικά και Νότια της Κρήτης. Μια γεώτρηση που θα λάβει χώρα 40 χρόνια μετά τις 2 ερευνητικές γεωτρήσεις που έγιναν το 1986 στο Θερμαϊκό Κόλπο.

Όταν μάλιστα αυτός ο μαθητής/τρια διαπιστώσει, πως το βιβλίο που έχει στα χέρια του έχει χρονολογία έκδοσης το 2024 είναι πολύ πιθανό τα ερωτήματα μέσα στο μυαλό του να πολλαπλασιαστούν, ως προς την εγκυρότητα κάποιων στοιχείων που εμπεριέχονται στο βιβλίο, αφού ευλόγως θα προβληματιστεί αναρωτώμενος/η για παράδειγμα: 

“καλά βρήκαμε μέσα σε ένα χρόνο τόσο μεγάλη ποσότητα υδρογονανθράκων ικανή να τροφοδοτήσει με ενέργεια ολόκληρη την Ελλάδα και ένα μεγάλο τμήμα της Ευρώπης; Τόσο εύκολα και γρήγορα γίνονται αυτές οι έρευνες και βγαίνουν τα αποτελέσματα τους; Άραγε αυτές οι εξελίξεις θα συμπεριληφθούν στην διδακτέα ύλη της Α Γυμνασίου; Με την παρούσα διατύπωση σου δίνεται η εντύπωση πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ορυκτοί πόροι προς αξιοποίηση ενεργειακή, βιομηχανική, τεχνολογική κλπ...”

Είναι πολύ πιθανόν αυτός/η ο μαθητής/τρια μεγαλώνοντας να βρεθεί στη θέση που βρίσκεται σήμερα ένας νέος/α που κατάγεται από τη ΒΑ Χαλκιδική και το κυριότερο έζησε και συνεχίζει να ζει σε αυτή την περιοχή την τελευταία 20ετία.

Μεγάλωσε ακούγοντας σημεία και τέρατα σε βάρος της εξορυκτικής δραστηριότητας των Μεταλλείων Κασσάνδρας και της επένδυσης χαλκού χρυσού στις Σκουριές.

Σήμερα βέβαια, αντιλαμβάνεται πως χάρη στην επανεκκίνηση αυτής της οικονομικής – παραγωγικής δραστηριότητας και της επένδυσης, κατ’ επέκταση, ο τόπος, ο δήμος, η κοινωνία και οι πολίτες της Χαλκιδικής γενικότερα βιώνουν ωφέλειες και αποκτούν πλεονεκτήματα που είναι ζητούμενα σε άλλες περιοχές της ερημοποιημένης (δυστυχώς) ελληνικής επικράτεια

Όλα αυτά αποτελούν την καθημερινή πραγματικότητα του Δήμου Αριστοτέλη ακόμη και αν ο νέος ή νέα δεν είναι εργαζόμενος/η στα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Αν όμως ανήκει στους πάνω από 3.700 άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενους, τότε είναι βέβαιο πως συγκαταλέγει τον εαυτό του στους πλέον προνομιούχους εργαζόμενους σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η απάντηση λοιπόν σε πολλούς νέους της χώρας για το αν η χώρα μας διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και λοιπών ορυκτών πόρων κρίσιμης σημασίας είναι ΝΑΙ!

Η Ελλάδα από το Βορρά μέχρι το Νότο της και από τα Ανατολικά μέχρι και τα Δυτικά σύνορα της ΕΊΝΑΙ γεμάτη πολύ μεγάλα και εμπορεύσιμα κοιτάσματα ορυκτών και υδρογονανθράκων. Για να ονομαστούν αυτά “ορυκτός πλούτος” πρέπει να εξορυχθούν.

Πρέπει να αξιοποιηθούν, αλλιώς δεν έχουν και παρέχουν καμία αξία μέσα στο υπέδαφος. Οι γεωλογικές έρευνες στις Σκουριές αναφέρουν βεβαιωμένα αποθέματα 740.000 τόνων χαλκού και 3,6 εκατομμυρίων ουγκιών χρυσού.

Η ετήσια παραγωγή, σε μετάλλευμα θα ανέρχεται σε 140.000 ουγκιές χρυσού και σε 67 εκατομμύρια λίβρες χαλκού.

Έχει φτάσει η στιγμή όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να σκεφτόμαστε περισσότερο εξορυκτικά και το κυριότερο να κάνουμε βίωμα τους αυτό που έγραψε σε παλιότερο άρθρο του ο Δόκτωρ Οικονομικής Γεωλογίας κος Νικόλαος Αρβανιτίδης: Η Επιστήμη προηγείται της Πολιτικής.

Η Πολιτική όμως οφείλει να στηρίζει την Επιστήμη όπου και όταν επιστημονικώς αποδεδειγμένα πρέπει και αξίζει! Θα συμπληρώσουμε εμείς.