ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε - ΥΠΕΡ Ή ΚΑΤΑ;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ RESPENTZA

Μια (μία και μόνη) επένδυση που επί χρόνια προσπαθεί να επιτευχθεί στη Β. Ελλάδα. Στη Βόρεια Ελλάδα που πλήττεται από απίστευτα ποσοστά ανεργίας και που αυτή η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, αφού επιχειρήσεις, που όλοι νομίζαμε υγιείς, μαθαίνουμε από τις κινητοποιήσεις του προσωπικού τους, ότι δεν είναι. Μία επένδυση (μία και μόνη) που θα δώσει δουλειά σε πάνω από 1000!!! ανθρώπους - σε πρώτη φάση. Και τι γίνεται; Μαζεύονται οι «οικολόγοι» και εναντιώνονται κάθετα.

Θεωρώ τον εαυτό μου λάτρη του όμορφου περιβάλλοντος και υπέρμαχο της διατήρησής του. Αυτή τη στιγμή κάνω μεταπτυχιακό στο περιβάλλον και είμαι ενεργό μέλος σε δύο περιβαλλοντικές οργανώσεις της Θεσσαλονίκης. Επίσης, δεν έκανα το «σεμινάριο», που όπως διάβασα σε blogs διοργάνωσε (άραγε τεκμηριώνει κανείς αυτές τις ειδήσεις ή όχι;) η «επάρατη» εταιρία. Δεν χρησιμοποιώ υβριστικά για τους οικολόγους επίθετα και προσπαθώ, όπως πάντα, να γράφω σε σωστά ελληνικά.

Δεν είμαι εργαζόμενη στην εταιρία, είμαι ΑΝΕΡΓΗ εδώ και εννέα μήνες. Περιμένω σαν «μάννα εξ ουρανού» την αδειοδότηση της λειτουργίας των μεταλλείων για να μπορέσω να στείλω το βιογραφικό μου, μήπως υπάρξει καμιά θέση και για μένα. Δεν έχω μέσον για να μπω, δεν έχω τίποτε. Έχω απλά την ελπίδα των 1000 ανοικτών θέσεων. Μόνο αυτή η ελπίδα με κρατάει μακριά απ’ την κατάθλιψη, γιατί πουθενά στη Θεσσαλονίκη και γενικά στη Βόρεια Ελλάδα ή κι ακόμη πιο πέρα, που προσφέρθηκα να πάω, αφήνοντας την οικογένειά μου δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ, καμιά θέση εργασίας.

Κι αν πουν οι «οικολόγοι» ότι έχω συμφέρον και δε σκέφτομαι το περιβάλλον, αν συμφέρον είναι μόνον η ελπίδα, ε! ναι έχω συμφέρον. Κι αν τελικά δεν υπάρξει θέση για μένα, αλλά πάρουν ανάσα δουλειάς, δηλαδή ζωής, 1000 οικογένειες, ε! ναι έχω συμφέρον.

Κι αν πουν οι «οικολόγοι», τι θα γίνει η Χαλκιδική; Θα καταστραφεί ένα μέρος της φυσικής της ομορφιάς, στο βωμό του συμφέροντος; Ας περιφρουρήσουν τους περιβαλλοντικούς όρους μετά.... ας παρακολουθούν την εταιρία, κι αν όντως αποδειχθεί «επάρατη» κι εγώ μαζί τους.......

Γιατί, για τ’ όνομα του Θεού, καλό και άγιο το περιβάλλον, αλλά πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι για να το χαίρονται, πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι με διάθεση να το περπατήσουν και πρέπει να υπάρξουν παιδιά, από γονείς που θα έχουν τα μέσα να τα μεγαλώσουν, για να το κληρονομήσουν ...........