Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ Νο 2 (email)


    Ζούμε σε καιρούς χαλεπούς. Η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 20% και συνεχίζει την ανοδική της πορεία. 200.000 νέοι άνεργοι είναι έτοιμοι να προστεθούν στο ήδη φορτωμένο "άνεργο" δυναμικό αυτής της χώρας. Και εμείς τι κάνουμε γι’αυτό? Πάντως δεν κάνουμε τίποτα για να το αποτρέψουμε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
   Έχουμε μπει σε μια διαδικασία αλληλοκαρφωμάτων και απειλών. Έχουμε χωριστεί σε στρατόπεδα και τρωγόμαστε μεταξύ μας. Αυτό θέλουν. Ας το καταλάβουμε όσο είναι ακόμη νωρίς. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. 
Έχουμε αυτή την δύναμη. Ας μην τους κάνουμε την χάρη.
 Το πολιτικό σύστημα θέλει ανθρώπους κουρασμένους,




ταλαιπωρημένους και εξαθλιωμένους, ανήμπορους να αντιδράσουν. Μας θέλει υποχείρια και πιόνια στα σχέδια του.Υποθήκες παντού και σε όλα. Τίποτα πια δεν μας ανήκει. Ζούμε με την ψευδαίσθηση της ανάτασης της οικονομίας. Ονειρευόμαστε καλύτερες μέρες. Πως? Με ποιον τρόπο? Η οικονομία χρειάζεται ανάπτυξη. Βλέπετε πουθενά εσείς καμιά ανάπτυξη?
 Κερατέα και Χαλκιδική είναι δυο τρανταχτά παραδείγματα του αλληλοσπαραγμού και του εσωτερικού πολέμου με θύματα εμάς. Όλους εμάς τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Χωρισμένοι σε στρατόπεδα προσπαθούμε να φάμε ο ένας την σάρκα του άλλου. Και τι θα κερδίσουμε? Τίποτα. Ένα τεράστιο πολιτικό παιχνίδι παίζετε στις πλάτες όλων μας και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τον μανδύα του ψέματος και της ασυδοσίας που κυριαρχούν σε αυτή την χώρα.
 Ένα νέο μεταναστευτικό κύμα είναι έτοιμο να δημιουργηθεί. Νέοι άνθρωποι εγκαταλείπουν καθημερινά την χώρα αναζητώντας εργασία και καλύτερες συνθήκες ζωής που η ίδια τους η πατρίδα φάνηκε ανάξια να τους τα προσφέρει.
 Μυαλά φωτισμένα, μυαλά που μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο τώρα αξιοποιούνται από τους ξένους. Δίνουν λύσεις σε προβλήματα άλλων.
 Και εμείς οι υπόλοιποι ζούμε ακόμη στη χώρα των ‘’αξιοποιημένων αναξιοτήτων και των αναξιοποίητων αξιών’’. 








   Θέλουμε να μείνουμε στον τόπο μας, να προσφέρουμε σε αυτόν. Αφήστε μας να αποδείξουμε την αξία μας. Αφήστε μας να μπορούμε να λέμε ακόμη πως είμαστε υπερήφανοι που είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ. 

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


 ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Αγαπητέ μας αναγνώστη στη φράση σας: "αξιοποιημένων αναξιοτήτων και των αναξιοποίητων αξιών", κρύβεται η μαύρη αλήθεια... Της οποίας το πέπλο έχει σκεπάσει όλη την επικράτεια και όχι μόνο... Αλλά ας μην πάμε μακριά, τα παραδείγματα που έχουμε στη Χαλκιδική βοούν... εν τη ερήμω της οικο-φρένειας!