ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΠΡΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΟΥ BLOG ΙΕΡΙΣΣΟΣ (ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ) -(email)

Χαίρομαι που έστω και αργά ο διαχειριστής του blog Ιερισσός διάβασε τις απαντήσεις στην ανάρτησή του. Και ναι, πράγματι η μία είναι δικό μου συγγραφικό πόνημα. Αναρωτιέμαι όμως πώς, με την τόσο βαθιά λογοτεχνική γνώση που δείχνει ότι κατέχει, δεν αναγνώρισε το διαφορετικό ύφος του άλλου κειμένου. 

Είναι κολακευτικό βέβαια το γεγονός, ότι με θεωρεί τόσο πολυσχιδή και ταλαντούχα συγγραφέα, ώστε να μπορώ ν’ αλλάζω ύφος και στυλ γραφής άρδην και εύκολα, αλλά θα ήταν άδικο για τον άλλο συγγραφέα να οικειοποιηθώ τον κόπο του.

Μάλλον ορισμένοι, γιατί είναι και δυο-τρεις ακόμη, δεν μπορούν να δεχτούν, ότι υπάρχουν πέρισσότεροι του ενός – υπάρχουν πολλοί - με την ίδια, αντίθετη από τη δική τους άποψη, άποψη που είναι υπέρ των μεταλλείων, όπως δεν μπορούν να δεχτούν, ότι αυτή μας η άποψη δε μας  καθιστά αυτόματα ύποπτους σχέσεων με την εταιρία Ελληνικός Χρυσός, ούτε αυτόματα εχθρούς του περιβάλλοντος.

Η αλήθεια είναι, πως θα ήθελα πολύ αυτή τη στιγμή να μην μπορώ κι εγώ να παρακολουθώ τις διάφορες αναρτήσεις εκ του σύνεγγυς, αλλά αντίθετα από τον διαχειριστή του blog Ιερισσός, όταν έπρεπε να διαλέξω πεδίο απασχόλησης, διάλεξα τον Ιδιωτικό τομέα, που τότε μεγαλουργούσε και όχι το «βόλεμα» στο Δημόσιο.  Που να φανταστώ, εγώ και τόσοι άλλοι, την κρίση που θα ερχόταν χρόνια μετά και που για μεγάλο μέρος της ευθύνονται οι δημόσιοι λειτουργοί, αλλά και ο όγκος και η αναποτελεσματικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, πάντως όχι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. 

Το γεγονός ότι χιλιάδες πτυχιούχοι δε δουλεύουν στο Δημόσιο, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν περάσει δεκαετίες στα θρανία, ούτε ότι σπούδασαν εύκολα, απλά σημαίνει ότι κάποτε θεώρησαν το Δημόσιο τομέα απαξίωση, βόλεμα, ρουσφέτι, τέλμα, περιορισμό, χώρο που δεν αναγνωρίζονται οι ικανότητες, αλλά το γλείψιμο. Όλος ο κόσμος, σε ιδιωτικές συζητήσεις, ξέρει και μιλάει για το καθηγητικό lobby και το πόσο βαθιά χωμένο είναι στα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα, αλλά και του πολιτικού χώρου. Επιστήμονες διεθνούς κύρους αποκλείονται από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα, μόνο και μόνο γιατί δεν ανήκουν σε «κάστες». Μεταπτυχιακοί φοιτητές δουλεύουν νυχθημερόν για να καπηλευτούν τη δουλειά τους καθηγητές, που ακόμη και μ’ αυτόν τον τρόπο έχουν ελάχιστες δημοσιεύσεις..........

Οφείλω να αναγνωρίσω και να παραδεχτώ βέβαια, ότι ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι. Παντού υπάρχουν φωτεινές και ελπιδοφόρες εξαιρέσεις. Ούτε στο Δημόσιο τομέα είναι όλοι τεμπέληδες, αλλά ούτε και στον Ιδιωτικό είναι όλοι οι επιχειρηματίες ψεύτες και αχόρταγοι καταστροφείς. Η καχυποψία εκατέρωθεν μόνο στασιμότητα μπορεί να φέρει στον τόπο, σε μια οικονομική συγκυρία που μόνο αυτό δεν έχει ανάγκη.

Μπορείτε να εικάζετε ότι θέλετε, αγαπητέ διαχειριστή του blog Ιερισσός, καμία σχέση δεν έχω με την εταιρία Ελληνικός Χρυσός, αγωνιώ να βρω δουλειά, εγώ και χιλιάδες άλλοι, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ανεχόμαστε ή θα ανεχθούμε «εκπτώσεις» στην περιβαλλοντική διαχείριση, απλά σημαίνει ότι δεν είμαστε αναίτια και παράλογα αντιδραστικοί σε κάθε δήλωση των επιχειρηματιών, από πριν πεπεισμένοι ότι λένε ψέματα.

Κι αν οι Θεσσαλονικείς, που κατακλύζουν τα καλοκαίρια κάθε σπιθαμή της Χαλκιδικής και την αγαπάνε σα να γεννήθηκαν εκεί, θεωρούνται ξένοι, λυπάμαι ..... δεν μπορούσα να το φανταστώ. Όσο για την επωνυμία (δεν είδα πουθενά να αναφέρετε το δικό σας όνομα) ο λόγος που γράφω ανώνυμα είναι ότι εσείς οι «οικολόγοι», ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, βρίζετε πολύ και δεν έχω μάθει να το αντέχω ακόμη, θα μάθω όμως, θα γίνω χαλκέντερη.

Κι αν τώρα, αγαπητέ διαχειριστή του blog Ιερισσός περιμένετε από μένα, να κάνω επίδειξη λογοτεχνικών, ιστορικών, ή άλλων γνώσεων, λυπάμαι, θα σας απογοητεύσω, γιατί εγώ το μόνο που εύχομαι είναι «το αύριο σαν αύριο να μοιάζει», να μην είναι «αυτά που έρχονται τα χθεσινά, τα βαρετά εκείνα» .........................

Αναγνώστρια

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Αγαπητή μας αναγνώστρια, διαπιστώνετε και εσείς  πως οι "παρενοχλήσεις" αυξάνονται και πλήθύνονται εσχάτως... Δυστυχώς οι φίλοι μας νιώθουν ασφυκτική τη θηλιά της ημερομηνιακή λήξης των οικο-ιδεών τους. Μας φλόμωσαν βέβαια.Αλλα τι να κάνουμε, κάποια πράγματα υπάρχουν για να υπάρχουν....για να γεμίζουν το χρόνο και όχι το χώρο μας...Είναι ολοφάνερο για ακόμη μια φορά, ότι αυτό που τους ενδιαφέρει τους φίλους μας είναι η ποσότητα.. και όχι η ποιότητα των επιχειρημάτων και των απόψεων τους. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί τους, καθώς δεν μας έκαναν την τιμή να απευθυνθούν σε εμάς, που έχουμε την πατρότητα των όσων γράφουμε και υποστηρίζουμε.Δεν πειράζει.Καλά κάνουν και είναι προσεκτικοί...Τους αφήνουμε στην προσφιλή τους συνήθεια. Την καταμέτρηση των μηκών... και των πλατών.... των φίλων και των "εχθρών" τους.Τους αποθεώνουμε..."Τήνελα, ώ Καλλίνικε χαίρε..."