Οι «καλΟΙ» και οι «κακΟΙ»: ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ-ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ (email)

 «……Η κοινωνία βομβαρδίζεται με απόψεις και φήμες, εικόνες και έκτακτα ανακοινωθέντα, καθαιρέσεις και δηλώσεις μετανοίας. Οι προκαταλήψεις διαιωνίζονται και τα πραγματικά ερωτήματα που θέτει ο σύγχρονος κόσμος ξεθωριάζουν… Όλα υπονοούνται είτε μιλάμε για προϊόντα, είτε για ανθρώπους, οργανισμούς ή χώρες…

«Καλοί»…είναι όσοι σέβονται την παράδοση και περιγράφουν πώς ήταν η φύση πριν τη μολύνουν ανεπανόρθωτα οι «κακοί»: οι άνθρωποι της χημικής βιομηχανίας, του junk food, της γενετικής ή της ενέργειας…Οι «καλοί» είναι όσοι πιστεύουν ότι θα ήταν δυνατόν, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, δίχως συγκρούσεις, μέσω της κοινωνικής μας συμπεριφοράς ως πολιτών, αν όχι να αντιστρέψουμε, τουλάχιστον να σταματήσουμε μια εξέλιξη που δεν έχει καταστεί ακόμη επικίνδυνη, αλλά είναι ήδη πολύ ανησυχητική. Το χρήμα ενοχλεί, οι τάξεις μεγέθους αγνοούνται και οι «ειδήσεις» ρέουν με το σταγονόμετρο…

…Γράφοντας αυτές τις σελίδες αναρωτιόμουν γιατί η εποχή της πληροφορίας εξακολουθεί να μην είναι και εποχή της ευφυΐας. Οι λόγοι είναι πολλοί και ο βασικότερος άπτεται της φύσης αυτού που αποκαλούμε «πληροφορία». Συνήθως πρόκειται για μηνύματα και υπονοούμενα.  Άρα μιλάμε μάλλον για μηνύματα παρά για πληροφορίες. Αυτά τα μηνύματα μας λένε τι πρέπει να σκεφτόμαστε, είτε μέσω του ίδιου του περιεχομένου του μηνύματος είτε μέσω του τόνου που χρησιμοποιείται στο ραδιόφωνο είτε μέσω της εικόνας της τηλεόρασης είτε τέλος μέσω όλων αυτών. Η ουσία μας διαφεύγει και αν κάποια ψίχουλα φτάνουν τελικά στο πνεύμα μας, αυτό οφείλεται στο συναισθηματικό τους φορτίο…

Πόσο απλοϊκά, αντιφατικά, φαιδρά, άχρηστα, ανακριβή και αποσπασματικά είναι όλα αυτά…Συμμερίζομαι βεβαίως τη νοσταλγία για την άγρια φύση και για ορισμένες μάχες, κυρίως για την εξεύρεση τροφής, αλλά η λογική απουσιάζει από τη συναισθηματική, γλυκανάλατη και στενή οπτική…

Πέρα από αυτό με τρελαίνει το γεγονός ότι, τουλάχιστον στον τομέα της υγείας, οι πολιτικοί, τα στελέχη των υπουργείων, οι ανώτατοι δημόσιοι λειτουργοί, δεν διαβάζουν παρά τις εφημερίδες και σχεδόν ποτέ τα επιστημονικά περιοδικά ή τις μελέτες-παρά μόνο όταν έχουν επιστημονικό αντίκτυπο…"

(Jean de Kervasdoué, «Οι πηγές του σύγχρονου σκοταδισμού-Η μανιχαιστική πληροφορία», από το εξ-αιρετικό βιβλίο «Κι αν όλα όσα λένε οι οικολόγοι δεν είναι αλήθεια;», εκδ. Πόλις)      

Σχόλιο 

Εδώ και καιρό στη Χαλκιδική (και όχι μόνο) είμαστε μάρτυρες ενός επικοινωνιακού βομβαρδισμού, σαν αυτόν που περιγράφει ο συγγραφέας. Κάποιοι προσπαθούν να περάσουν το απλοϊκό μανιχαϊστικό δίπολο «καλοί-κακοί», σκιαγραφώντας εαυτούς σαν τους «καλούς», που μάχονται για την προστασία του περιβάλλοντος, το μέλλον των επόμενων γενεών και τη βουκολική επιστροφή στην αμόλυντη φύση. Είναι οι πολέμιοι της μεταλλευτικής επένδυσης: «οικολόγοι», θιασώτες της αποβιομηχάνισης και λοιποί, που επιστρατεύουν από επιστημονικοφανείς αιτιάσεις έως εσχατολογικές προφητείες. Οι «κακοί» της ιστορίας είναι φυσικά οι υποστηρικτές της μεταλλευτικής επένδυσης και της εκβιομηχάνισης, που υποτίθεται αδιαφορούν για το περιβάλλον, δεν νοιάζονται για τις επόμενες γενιές και υποστηρίζουν τα συμφέροντα των (ακόμη πιο) «κακών» επενδυτών…

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ