ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΛΗΤΩΝ "ΟΙΚΟ-ΣΩΤΗΡΩΝ" ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ...Part 2

Γράφαμε νωρίτερα το πρωί για το θάρρος και το ύφος του κειμενογράφου του άρθρου, που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σάββατο στο ierissos.blogspot με τίτλο «να χτίσουμε μια νέα συμμαχία υπεράσπισης του τόπου μας», όπου με έντεχνο τρόπο ο συγγραφέας προέβη σε μια έγγραφη δημόσια ομολογία-παραδοχή της χρεοκοπίας του λαθραίου κινήματος των αυτόκλητων «οίκο-σωτήρων» της Β/Α Χαλκιδικής

Ενός κινήματος που στο πέρασμα του δυστυχώς «έκαψε»… μερικά υπέροχα μυαλά στο βωμό της ασύνταχτης και ανερμάτιστης οικο-καταστροφολογίας. Για τους λόγους αυτής της στάσης ορισμένων, έχουν γραφεί τόσα πολλά και δεν βρίσκουμε το λόγο επέκτασης επάνω σε αυτό.

Δεν γίνεται όμως να μην σταθούμε στο νέο ύφος οικοδόμησης αμοιβαίας εμπιστοσύνης των ετερόκλητων στοιχείων αυτής της «νέας συμμαχίας», όπως τιτλοφορείται από τον κειμενογράφο, όπου δε λείπουν, πάλι δυστυχώς,  τα βαρίδια του  παρελθόντος. Για να γίνουμε πιο σαφείς:

Α.  Το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτής της συμμαχίας για ακόμη μια φορά εντοπίζεται ως λιποβαρές, σαθρό και ολίγον πεζοδρομιακό... με βάση τα ακόλουθα γραφόμενα «...Αυτή δε η συμμαχία έχει και το εξής ιδιαίτερο στοιχείο: όσο πιο επιθετικοί γίνονται οι χρυσοθήρες και οι πράκτορές τους, τόσο αυτή απλώνεται και ατσαλώνεται...» Δηλαδή; Αυτή η συμμαχία ΘΑ ενδυναμώνεται με βάση το «απέναντι» μέτωπο. Επομένως, ευσεβής στόχος-πόθος αυτής της ετερόκλητης συμμαχίας είναι η πόλωση και ο διχασμός της τοπικής κοινωνίας, κάτι που δεν πέτυχε στο βαθμό που ήθελε το προηγούμενο σχήμα(;)  Δεν θα έπρεπε τα μέλη αυτής της ετερόκλητης συμμαχίας των άκρων (οικολόγοι-συριζαίοι-αντιεξουσιαστές- αποπροσανατολισμένοι κομμουνιστές- τέως ακροδεξιοί και νυν, απαίδευτοι, συνταξιούχοι μεταλλωρύχοι), να επιδιώκουν την αμοιβαία συνύπαρξη όλων των διαφορετικών φωνών, που ακούγονται και να αποσκοπούν στη γόνιμη σύνθεση αυτού του μωσαϊκού για το καλό της κοινωνίας και του τόπου; Δεν πρέπει να είναι το πρωτεύον συνεκτικό στοιχείο μιας ευαγούς συμμαχίας, που δεν θέλει να καταλήξει σε μόρφωμα γκρούπας, όπως συνέβη με την προηγούμενη; (Και μην επικαλεστείτε πάλι το κενό περιεχομένου επιχείρημα, ότι όλους αυτούς τους ενώνει η αγάπη για το περιβάλλον και άλλα πολλά "εύπεπτα", γιατί στην πράξη αποδείχτηκε ότι αυτά που τους χώριζαν... ήταν αξεπέραστα, π,χ το πάθος για δημοσιότητα και ηγεμονία)

 

Β. Διαπιστώνουμε ότι η συνήθεια, που έγινε λατρεία, δηλαδή η προσφυγή σε χαρακτηρισμούς (χρυσοθήρες-πράκτορες), να αποτελεί την επικοινωνιακή «καραμελωτή» κορωνίδα αυτής της νέας απόπειρας με στόχο τον αποπροσανατολισμό. Θα λέγαμε αυτή τη φορά όμως, ότι ο συντάκτης (ελπίζουμε και οι ομοϊδεάτες του) είναι πιο κοντά στην πηγή εντοπισμού των κινήτρων μας και των αρχών που μας κινούν, όσο κανείς και ποτέ άλλοτε. Ναι αγαπητέ, είμαστε "πράκτορες"..."Πράκτορες" υπεράσπισης της ιστορικής συνέχειας αυτού του τόπου και της αξιοπρέπειας των ανθρώπων του, προσπαθώντας να εξοστρακίσουμε τον έναν και μοναδικό εφιάλτη, αυτόν της χρόνιας ανεργίας.( θα θέλαμε να έχουμε ενιαίο μέτωπο απέναντι στη μιζέρια,που μας επιφυλάσσουν,εσείς όμως επιλέγετε το δρόμο του διαίρει και βασίλευε...).  Και στο χρυσό-θήρες, όμως έπεσε πολύ κοντά... αρκεί στα επόμενα γραπτά σας να βάζετε εκτός από το  πρόθεμα «χρυσό» και το χαλκό-, αργυρό-, μόλυβδο-  και ψευδάργυρο-θήρες. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν χαλάει τα λεκτικά σχήματα και τα επικοινωνιακά σχέδια σας. Όσο για τις “θερμές πύλες”, που επικαλείται, θα του συνιστούσαμε εγκράτεια, γιατί το σύνολο πρακτικών, που είδαμε όλο αυτό τον καιρό, δεν συνάδουν  με το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν». Από ένα κείμενο και μόνο δε γίνεσαι Σπαρτιάτης… Είναι πάντως μια αρχή που αξίζει προσοχής και χαιρόμαστε ιδιαίτερα για αυτό. Ειλικρινά.

Γ.  Το θάρρος –θάρρος αλλά και οι νεφέλες… πλείστες όσες στο μυαλό του εμπλέοντος λυρισμού κειμενογράφου. Δεν το λέμε με διάθεση υποτίμησης. Και εξηγούμαστε. Απογοήτευση δεν υπάρχει από τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και του αξιότιμου βουλευτή του νομού μας για τις δηλώσεις του σε ΜΜΕ για το θέμα των μεταλλείων. Απογοήτευση υπάρχει για την εν γένει στάση των πολιτικών αυτής της χώρας, που άγονται και φέρονται με βάση το χρηματιστήριο της ψήφου, με τα γνωστά δυσμενή αποτελέσματα, όπου κανείς δεν ξέρει που θα τερματίσουν οι επιπτώσεις τους. Ούτε βέβαια θα χαρούμε και θα κάνουμε σημαία μια μεταστροφή (το αποκλείετε;) του κ. Πεταλωτή και του κ. Δριβελέγκα ή του οποιουδήποτε είτε αυτή είναι θετική, είτε είναι αρνητική. Ο λόγος είναι προφανής, αυτό το μοντέλο πολιτικής έχει χρεοκοπήσει στη συνείδηση μας. Απορούμε ειλικρινά γιατί το χρησιμοποιείτε  εσείς. Αρκετοί  από εσάς έχουν υψηλό δείκτη και ευφυΐας και καλλιέργειας. Τώρα αν έχετε πειστεί για τις καλές τους προθέσεις, δικαίωμα σας. Αν γίνει κάποιο σχετικό γκάλοπ επιδιώξτε, να ψηφίστε με τρέλα, Πεταλωτή ή Δριβελέγκα, ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό, αντί για τον κανένα.

 

Δ. Παρατηρούμε πως αυτό το άνοιγμα προς την κοινωνία έχει ως αποδέκτες και τους μεταλλωρύχους. Ξέρετε αυτούς τους αγράμματους , τους τεμπέληδες, τα τσιράκια, τα μπομπολάκια και άλλα πολλά κοσμητικά, που τους έχετε κατά καιρούς φορτώσει λησμονώντας, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι μια ιδιαίτερη επαγγελματική κατηγορία, που χρίζει σεβασμού και αναγνώρισης. Τώρα τους θέλετε συνοδοιπόρους, αυτό δε συνιστά υποκρισία ύψιστου βαθμού; Η μήπως το έχετε μετανιώσει;

Ε. Ας είναι,  όπως έλεγε και ο Ελύτης «καμιά φορά το παρελθόν… μας εκπλήσσει με την επικαιρότητα του». Ευχόμαστε ολόψυχα καλή αρχή στο νέο ξεκίνημα σας και φρόνιμα… για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε. Για το κοινό μας καλό. Κάντε την άγονη άρνηση σας δημιουργική. Τα περιθώρια στενεύουν. Πρέπει να βρεθεί κοινός τόπος επαφής. ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΑΠΟ ΧΘΕΣ...

Το κείμενο αυτό προσυπογράφεται από τη διαχειριστική ομάδα του blog